«نيرودهنده و موجب تصفيه خون، مدر، اشتهاآور، مقوي معده، آرام كننده دردهاي عصبي، تب بر، كرم كش و خلط آور» دنبال چه دارويي هستيد كه تمام اين اثرات را يكجا و بدون كوچك ترين عوارض جانبي دارا باشد؟! نياز به جست وجوي زيادي نداريد، علف چشمه يا بولاغ اوتن فقط يكي از هزاران گونه هاي گياهي است كه تاكنون شناسايي و مورد استفاده قرار گرفته است. در يك فهرست بلندبالا از گياهان دارويي اين نام ها به چشم مي خورد: «صبر زرد، سنبل الطيب، باباآدم، هل، بابونه، فلوس، گشنيز، زيره، قاصدك، زنجبيل، عناب، اسطوخودوس، زوفا، دم اسب، روناس، شيرين بيان و گز علفي» آيا مردم به داروهاي گياهي نياز دارند؟ پاسخ اين سؤال را مي توان در مسابقه اي جست كه شركت هاي بزرگ و سازندگان معتبر داروهاي شيميايي با يكديگر به راه انداخته اند. به طوري كه هركدام با اصرار درباره وجود ماده گياهي با منشأ صددرصد طبيعي در تركيبات داروهاي ساخته شده خود حرف مي زنند. با اين همه به گفته مسؤولان وزارت بهداشت فقط حدود دو درصد داروهاي مصرفي در كشور داروي گياهي است، در حالي كه در كشورهاي پيشرفته تا حدود ۲۰ درصد داروهاي مصرفي مردم را داروهاي گياهي تشكيل مي دهد. مرضيه هدايتي مقدم پژوهشگر در زمينه گياهان دارويي در پايان نامه دانشگاهي خود بخشي را به تحقيق در مورد ميزان گرايش مردم كشورهاي مختلف به مصرف داروهاي گياهي اختصاص داد و به اين نتيجه رسيد «كه بيش از ۶۰ درصد مردم آلمان و بلژيك و ۷۴ درصد مردم انگليس به مصرف داروهاي گياهي علاقه مندند. اين ميزان چنانچه سازمان بهداشت جهاني اعلام كرده در كشورهاي جهان سوم و در كشورهاي كم درآمد كه مردم بيشترين نياز درماني خود را از طريق گياهان دارويي تأمين مي كنند، ۸۰ درصد است». اما گويا با وجود قرار داشتن ايران در زمره كشورهاي جهان سوم كه به دلايل اقتصادي و فرهنگي مردم در آنها به درمان هاي سنتي پاي بندي و گرايش بيشتري دارند، سبب افزايش مصرف اين قبيل گياهان در ميان مردم نشده است. سنبل الطيب، گل گاوزبان، بابونه، مرزنگوش، بادرنجبويه، زنجبيل، شيرخشت، ترنجبين گياهاني هستند كه در تحقيق مرضيه هدايتي مقدم بيشترين موارد مصرف در بين مردم و خانواده ها را دارند. پژوهش ميداني اين محقق نتايج ديگر هم دربرداشت. به گونه اي كه از گروه سني ۱۵ تا ۶۵
«نيرودهنده و موجب تصفيه خون، مدر، اشتهاآور، مقوي معده، آرام كننده دردهاي عصبي، تب بر، كرم كش و خلط آور» دنبال چه دارويي هستيد كه تمام اين اثرات را يكجا و بدون كوچك ترين عوارض جانبي دارا باشد؟! نياز به جست وجوي زيادي نداريد، علف چشمه يا بولاغ اوتن فقط يكي از هزاران گونه هاي گياهي است كه تاكنون شناسايي و مورد استفاده قرار گرفته است. در يك فهرست بلندبالا از گياهان دارويي اين نام ها به چشم مي خورد: «صبر زرد، سنبل الطيب، باباآدم، هل، بابونه، فلوس، گشنيز، زيره، قاصدك، زنجبيل، عناب، اسطوخودوس، زوفا، دم اسب، روناس، شيرين بيان و گز علفي» آيا مردم به داروهاي گياهي نياز دارند؟ پاسخ اين سؤال را مي توان در مسابقه اي جست كه شركت هاي بزرگ و سازندگان معتبر داروهاي شيميايي با يكديگر به راه انداخته اند. به طوري كه هركدام با اصرار درباره وجود ماده گياهي با منشأ صددرصد طبيعي در تركيبات داروهاي ساخته شده خود حرف مي زنند. با اين همه به گفته مسؤولان وزارت بهداشت فقط حدود دو درصد داروهاي مصرفي در كشور داروي گياهي است، در حالي كه در كشورهاي پيشرفته تا حدود ۲۰ درصد داروهاي مصرفي مردم را داروهاي گياهي تشكيل مي دهد. مرضيه هدايتي مقدم پژوهشگر در زمينه گياهان دارويي در پايان نامه دانشگاهي خود بخشي را به تحقيق در مورد ميزان گرايش مردم كشورهاي مختلف به مصرف داروهاي گياهي اختصاص داد و به اين نتيجه رسيد «كه بيش از ۶۰ درصد مردم آلمان و بلژيك و ۷۴ درصد مردم انگليس به مصرف داروهاي گياهي علاقه مندند. اين ميزان چنانچه سازمان بهداشت جهاني اعلام كرده در كشورهاي جهان سوم و در كشورهاي كم درآمد كه مردم بيشترين نياز درماني خود را از طريق گياهان دارويي تأمين مي كنند، ۸۰ درصد است». اما گويا با وجود قرار داشتن ايران در زمره كشورهاي جهان سوم كه به دلايل اقتصادي و فرهنگي مردم در آنها به درمان هاي سنتي پاي بندي و گرايش بيشتري دارند، سبب افزايش مصرف اين قبيل گياهان در ميان مردم نشده است. سنبل الطيب، گل گاوزبان، بابونه، مرزنگوش، بادرنجبويه، زنجبيل، شيرخشت، ترنجبين گياهاني هستند كه در تحقيق مرضيه هدايتي مقدم بيشترين موارد مصرف در بين مردم و خانواده ها را دارند. پژوهش ميداني اين محقق نتايج ديگر هم دربرداشت. به گونه اي كه از گروه سني ۱۵ تا ۶۵