تعداد صفحات: 15 صفحه -----قالب: WORD -----توضیحات بیشتر و دانلود در ادامه ..... چکیده :از مباحث مهم درآئین دادرسی مدنی بحث اختلاف در صلاحیت رسیدگی به دعاوی مطروحه می باشد. باب اول قانون آئین دادرسی مدنی دادگاههای عمومی و انقلاب درامور مدنی مصوب ۱۳۷۹ از مواد ۲۶ تا ۳۰ درخصوص اختلاف درصلاحیت می باشد که به سه قسم صلاحیت ذاتی ، محلی و نسبی تقسیم شده است درقانون مدون ظاهراً صلاحیت نسبی با صلاحیت محلی یکی دانسته شده است که ما دراین بررسی متوجه خواهیم شد که این دو صلاحیت با هم تفاوت دارند و سایرموارد و اختلافات در صلاحیت ذاتی و اقسام مختلف آن بحث و بررسی خواهد شد. قضات محاکم دادگستری در رسیدگی به شکایات و تظلمات و تعدیات و برای رسیدگی و حل و فصل دعاوی و رفع خصومات و اختلافاتی که نز د آنها مطرح می شود از قوانین شکلی و ماهوی و منابع فقهی و فتاوی معتبر استفاده می نمایند.استفاده از قوانین شکلی مانند آئین دادرسی مقدم بر استفاده از قوانین ماهوی است زیرا قاضی باید با توجه به دعوی و شکایتی که در دادگاه مطرح شده بر طبق مقررات آئین دادرسی ابتدا صلاحیت دادگاه را تشخیص دهد و پس از احراز صلاحیت ، دلایل استنادی را ارزیابی نماید تا به واقعیت امر پی ببرد و بتواند با تطبیق موضوع دعوی و شکایت با قوانین ماهوی حکم قضیه را استنباط کند و حق را از باطل و مجرم را از بی گناه مشخیص نموده و انشاء رأی کند.در مورد استفاده از قوانین شکلی هم رعایت مقررات مربوط به تشکیلات دادگاهها و کیفیت صدور رأی و مرجع اعتراض و تجدید نظر از آراء مربوطه بر مقررات راجع به جلسات دادرسی و حضور و غیاب متداعیین و نحوه ایراد و دفاع و دخالت وکیل و اشخاص ثالث و غیره که مجموعاً به اصول و قواعد دادرسی موسوم می باشند مقدم است و از این نقطه نظر در قوانین آئین دادرسی ابتدا از تشکیلات و صلاحیت دادگاهها بحث شده و پس از آن ترتیب رسیدگی و ارزشیابی دلایل استنادی برای صدور حکم مقرر گردیده است.فهرست مطالبچکیده :1مقدمه :1گفتارنخست: صلاحیت نفیی و اثباتی. 2گفتاردوم : اختلاف درانواع صلاحیت ذاتی – نسبی – محلی. 3الف) اختلاف در صلاحیت ذاتی. 3ب) اختلاف درصلاحیت محلی و نحوه حل آن. 5اختلاف در صلاحیت نسبی و روش حل اختلاف درآن. 6نتیجه گیری. 8منابع و مآخذ:8 لازم به توضیح است فایل مورد نظر به طور کامل ویرایش و صفحه آرایی شده استجهت دانلود از طریق پنجره زیر اقدام نمایید.
تعداد صفحات: 15 صفحه -----قالب: WORD -----توضیحات بیشتر و دانلود در ادامه ..... چکیده :از مباحث مهم درآئین دادرسی مدنی بحث اختلاف در صلاحیت رسیدگی به دعاوی مطروحه می باشد. باب اول قانون آئین دادرسی مدنی دادگاههای عمومی و انقلاب درامور مدنی مصوب ۱۳۷۹ از مواد ۲۶ تا ۳۰ درخصوص اختلاف درصلاحیت می باشد که به سه قسم صلاحیت ذاتی ، محلی و نسبی تقسیم شده است درقانون مدون ظاهراً صلاحیت نسبی با صلاحیت محلی یکی دانسته شده است که ما دراین بررسی متوجه خواهیم شد که این دو صلاحیت با هم تفاوت دارند و سایرموارد و اختلافات در صلاحیت ذاتی و اقسام مختلف آن بحث و بررسی خواهد شد. قضات محاکم دادگستری در رسیدگی به شکایات و تظلمات و تعدیات و برای رسیدگی و حل و فصل دعاوی و رفع خصومات و اختلافاتی که نز د آنها مطرح می شود از قوانین شکلی و ماهوی و منابع فقهی و فتاوی معتبر استفاده می نمایند.استفاده از قوانین شکلی مانند آئین دادرسی مقدم بر استفاده از قوانین ماهوی است زیرا قاضی باید با توجه به دعوی و شکایتی که در دادگاه مطرح شده بر طبق مقررات آئین دادرسی ابتدا صلاحیت دادگاه را تشخیص دهد و پس از احراز صلاحیت ، دلایل استنادی را ارزیابی نماید تا به واقعیت امر پی ببرد و بتواند با تطبیق موضوع دعوی و شکایت با قوانین ماهوی حکم قضیه را استنباط کند و حق را از باطل و مجرم را از بی گناه مشخیص نموده و انشاء رأی کند.در مورد استفاده از قوانین شکلی هم رعایت مقررات مربوط به تشکیلات دادگاهها و کیفیت صدور رأی و مرجع اعتراض و تجدید نظر از آراء مربوطه بر مقررات راجع به جلسات دادرسی و حضور و غیاب متداعیین و نحوه ایراد و دفاع و دخالت وکیل و اشخاص ثالث و غیره که مجموعاً به اصول و قواعد دادرسی موسوم می باشند مقدم است و از این نقطه نظر در قوانین آئین دادرسی ابتدا از تشکیلات و صلاحیت دادگاهها بحث شده و پس از آن ترتیب رسیدگی و ارزشیابی دلایل استنادی برای صدور حکم مقرر گردیده است.فهرست مطالبچکیده :1مقدمه :1گفتارنخست: صلاحیت نفیی و اثباتی. 2گفتاردوم : اختلاف درانواع صلاحیت ذاتی – نسبی – محلی. 3الف) اختلاف در صلاحیت ذاتی. 3ب) اختلاف درصلاحیت محلی و نحوه حل آن. 5اختلاف در صلاحیت نسبی و روش حل اختلاف درآن. 6نتیجه گیری. 8منابع و مآخذ:8 لازم به توضیح است فایل مورد نظر به طور کامل ویرایش و صفحه آرایی شده استجهت دانلود از طریق پنجره زیر اقدام نمایید.