عنوان مقاله: زبان قرانقالب بندی: wordشرح مختصر:زبان در لغت به معناى عضو تكلم و يا لغت خاص بوده و در اصطلاح اساساً به عضو ماهيچهاى و اساسىترين ابزار تكلم گفته مىشود، هر چند به پيروى از اثر همين معناى اصطلاحى به مجموعه تواناهاى انسان و يا هر قوم و مليت در ايجاد ارتباط با مخاطب اطلاق مىگردد. پس با توجه به اين معناى وسيع حتى بيان مقاصد با اشاره و يا حديث نفس و خلوت با خود، زبان تلقى مىشود.اين تعاريف ما را به اين نكته رهنمون مىسازد كه زبان ويژگى منحصر به فرد انسان نيست، بلكه همه موجودات به نحوى با محيط بيرون ارتباط ايجاد مىكنند. اين ارتباط يا در قالب آواها و علائم و يا اشاره است، هرچند ساختار اين ابزار در انسان بسيار متكاملتر و مترقىتر است. تا اينجا مىتوان نتيجه گرفت كه زبان مجموعهاى به هم پيوسته از نشانههاى مرتبط براى ارتباط با مخاطب است.