مدرس شخصیت بزرگی است که هنوز عظمت مقام او بر جامعه ما معلوم نشده است.فقيه مجاهد و عالم پرهيزگار آية الله سيد حسن مدرس يكي از چهرههاي درخشان تاريخ تشيع بشمار ميرود كه زندگي و اخلاق و رفتار و نيز جهت گيريهاي سياسي و اجتماعي وي ميتواند براي مشتاقان حق و حقيقت نمونه خوبي است. او موقعيت خود راسراسر در راه اعتلاي اسلام نثار نمود و در جهت نشر حقايق اسلامي و دفاع از معارف تشيع مردانه استوار ماند. تاآنجا که به یاد دارم نخستین بار که درباره مدرس مطلب نسبتاً مفصلی خواندم، سال1340 بود. کتاب دریاي گوهر دکتر مهدي حمیدي را می خواندم. در آن کتاب سه مقاله به قلم ابراهیم خواجه نوري نویسنده کتاب بازیگران عصر طلایی درباره مدرس آمده بود که هر چند خالی از نیش و نوش نبود، اما خواننده می توانست سایه روشنی ازچهره نستوه این روحانی مبارز را با خواندن آن نوشته در ذهن ترسیم کند، چرا که خواجه نوري آن را در سال هاي پس از شهریور بیست نوشته بود، سال هایی که نویسندگان می توانستند درباره رضاخان آزادانه تر از قبل و حتی آزادانه تر از سال هاي بعد مطالبی بنویسند، من این شعر را از پایان مقاله تبعید مدرس آن کتاب، از همانزمان به خاطر سپرده ام که:همت نگر که کشته شمشیر عشق یافت مرگی که زندگان به دعا آرزو کنندده سال بعد از مطالعه این نوشته، فرصت حضور بر تربت پاك مدرس در کاشمر پیداقبر » شد. دوم یا سوم فروردین 1350 با تنی چند از دوستان از مزاري که اهالی آن رامی نامیدند، دیدن کردم. قبر مدس را دیدم درون ضریحی کوچک و زیر « آقاي شهیدبقعه اي ساده و صد البته تعجب کردیم از اینکه می دیدیم مردم در زمان سلطنت وسلطه محمدرضا شاه، از سید مظلومی که به دست پدر او شهید شده بود یک امامزاده تمام عیار ساخته اند و مردگان خود را در گرداگرد تربت پاك او براي تبرك به خاكمی سپرند و با افروختن شمع و چراغ بر مزار او و خواندن فاتحه و دعا، از روح پاك اومدد می جویند.گفتند پسر مرحوم مدرس مقیم کاشمر و مجاور تربت پدر است.و.. با تخفیف
مدرس شخصیت بزرگی است که هنوز عظمت مقام او بر جامعه ما معلوم نشده است.فقيه مجاهد و عالم پرهيزگار آية الله سيد حسن مدرس يكي از چهرههاي درخشان تاريخ تشيع بشمار ميرود كه زندگي و اخلاق و رفتار و نيز جهت گيريهاي سياسي و اجتماعي وي ميتواند براي مشتاقان حق و حقيقت نمونه خوبي است. او موقعيت خود راسراسر در راه اعتلاي اسلام نثار نمود و در جهت نشر حقايق اسلامي و دفاع از معارف تشيع مردانه استوار ماند. تاآنجا که به یاد دارم نخستین بار که درباره مدرس مطلب نسبتاً مفصلی خواندم، سال1340 بود. کتاب دریاي گوهر دکتر مهدي حمیدي را می خواندم. در آن کتاب سه مقاله به قلم ابراهیم خواجه نوري نویسنده کتاب بازیگران عصر طلایی درباره مدرس آمده بود که هر چند خالی از نیش و نوش نبود، اما خواننده می توانست سایه روشنی ازچهره نستوه این روحانی مبارز را با خواندن آن نوشته در ذهن ترسیم کند، چرا که خواجه نوري آن را در سال هاي پس از شهریور بیست نوشته بود، سال هایی که نویسندگان می توانستند درباره رضاخان آزادانه تر از قبل و حتی آزادانه تر از سال هاي بعد مطالبی بنویسند، من این شعر را از پایان مقاله تبعید مدرس آن کتاب، از همانزمان به خاطر سپرده ام که:همت نگر که کشته شمشیر عشق یافت مرگی که زندگان به دعا آرزو کنندده سال بعد از مطالعه این نوشته، فرصت حضور بر تربت پاك مدرس در کاشمر پیداقبر » شد. دوم یا سوم فروردین 1350 با تنی چند از دوستان از مزاري که اهالی آن رامی نامیدند، دیدن کردم. قبر مدس را دیدم درون ضریحی کوچک و زیر « آقاي شهیدبقعه اي ساده و صد البته تعجب کردیم از اینکه می دیدیم مردم در زمان سلطنت وسلطه محمدرضا شاه، از سید مظلومی که به دست پدر او شهید شده بود یک امامزاده تمام عیار ساخته اند و مردگان خود را در گرداگرد تربت پاك او براي تبرك به خاكمی سپرند و با افروختن شمع و چراغ بر مزار او و خواندن فاتحه و دعا، از روح پاك اومدد می جویند.گفتند پسر مرحوم مدرس مقیم کاشمر و مجاور تربت پدر است.و.. با تخفیف