خداوند بی نیاز مطلق است و انسان نیازمند مطلق، اما سؤال این است که چرا خداوند جهان و انسان را خلق کرده است سؤالی که ذهن بسیاري از فلاسفه دین دار را به خود مشغول کرده است / درست است که انسان در جهان هدفی دارد و زندگی او عبث و بیهوده نیست اما خدا که هیچ احتیاجی به موجودي ندارد چرا او را آفریده مگر خداوند محتاج عبادت بندگانش است تا با خلق آنها از عبادتشان لذت برد مگر خالق هستی نتیجه آزمایش امور رابا علم بی نهایت خود نمی داند پس چرا جهانی بی بدیل خلق کرده است او که از همه چیز آگاهی دارد و محتاج هیچ چیز نیست آنها را آفریده تا به چه سودي برسد مگر همین سود نیازمندي پروردگار را به مخلوقاتش نمی رساند پس اگر از این خلقت هیچ فایده اين صیب او نمی گردد مگر می شود خداوند حکیم بی هدف و عبث، چنین دستگاه آفرینش زیبایی را خلق کرده باشدبی نهایت دارد جهان و انسان را « جود » و « فضل » و « قدرت » و « علم » خداوند از آنجا که آفریده است و لازمه این سه صفت آن است که خلقت خداوند بهترین و کامل ترین آفرینش باشد، یعنی در مجموعه هستی اگر وجود مخلوقی، زیبایی و کمال آفرینش مجموعه عالم را افزایش دهد، لازم است خدا آن موجود را خلق کند، زیرا عدم خلقت آن موجود، یا ناشی از عدم اطلاع و آگاهی از زیبایی آن می باشد یا در اثر ضعف وناتوانی از خلقت آن است. چنانچه خدا با توجه به علم و قدرت بی نهایت، باز آن زیبایی و بخشندگی است که خدا از بخل منزه است و « جود » و « فضل » را خلق نکند ناشی از عدمو.... با تخفیف
خداوند بی نیاز مطلق است و انسان نیازمند مطلق، اما سؤال این است که چرا خداوند جهان و انسان را خلق کرده است سؤالی که ذهن بسیاري از فلاسفه دین دار را به خود مشغول کرده است / درست است که انسان در جهان هدفی دارد و زندگی او عبث و بیهوده نیست اما خدا که هیچ احتیاجی به موجودي ندارد چرا او را آفریده مگر خداوند محتاج عبادت بندگانش است تا با خلق آنها از عبادتشان لذت برد مگر خالق هستی نتیجه آزمایش امور رابا علم بی نهایت خود نمی داند پس چرا جهانی بی بدیل خلق کرده است او که از همه چیز آگاهی دارد و محتاج هیچ چیز نیست آنها را آفریده تا به چه سودي برسد مگر همین سود نیازمندي پروردگار را به مخلوقاتش نمی رساند پس اگر از این خلقت هیچ فایده اين صیب او نمی گردد مگر می شود خداوند حکیم بی هدف و عبث، چنین دستگاه آفرینش زیبایی را خلق کرده باشدبی نهایت دارد جهان و انسان را « جود » و « فضل » و « قدرت » و « علم » خداوند از آنجا که آفریده است و لازمه این سه صفت آن است که خلقت خداوند بهترین و کامل ترین آفرینش باشد، یعنی در مجموعه هستی اگر وجود مخلوقی، زیبایی و کمال آفرینش مجموعه عالم را افزایش دهد، لازم است خدا آن موجود را خلق کند، زیرا عدم خلقت آن موجود، یا ناشی از عدم اطلاع و آگاهی از زیبایی آن می باشد یا در اثر ضعف وناتوانی از خلقت آن است. چنانچه خدا با توجه به علم و قدرت بی نهایت، باز آن زیبایی و بخشندگی است که خدا از بخل منزه است و « جود » و « فضل » را خلق نکند ناشی از عدمو.... با تخفیف