چکیدهپس از انقلاب صنعتی،بحران مکان از بارزترین مشکلات شهرسازي معاصر است.در سده بیستم، به سبب تغییر در ایدئولوژي)مدرنیزم(،در خلق محیط انسان ساخت به کمیت ، بیشتر از کیفیت فضا ها و نحوه ارتباط آنها اهمیت داده است.با کمی نگري به فضا ها و ارتباطات فضایی،احساس پیوستگی با فضا و تعلق به فضا کمرنگ شده و شاهد شهري فاقد هویت و در نهایت فاقد مکان هستیم.با توسعه جوامع انسانی، توجه معماران، طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها و محیط هاي ساخته شده افزایش یافته و نقش طراحی بعنوان ابزاري براي شکل دادن به محیط زندگی و پاسخ گویی به توقعات و نیاز هاي انسان اهمیت بیشتري یافته است.در ارتقاي کیفیت فضاها و دست یابی به حس تعلق و پاسخگویی به نیازها و توقعات و در نهایت حس مکان؛فرضی را مطرح نمودیم که طبق آن در مسیر تبدیل فضا به مکان ،طبق نظریه اتمسفر،اتمسفري ایجاد خواهد شد که عوامل ایجاد این اتمسفر دربرگیرنده مولفه هاي "تاثیر"،"ارتباطات حسی و معنایی" و "حس تعلق و پیوستگی" است و هدف ما دریافتن میزان اثر هریک از موارد فوق بر ایجاد حس اتمسفر و در نهایت حس مکان است.روش تحقیق بصورت کاملا میدانی و ترکیبی)کمی و کیفی( میباشد و همراه با مصاحبه حضوري و تکمیل پرسشنامه در بازار روز شهر فریدونکنار بعنوان نمونه موردي بوده است و در تحلیل از نرم افزار SPSS استفاده شده است.واژگان کلیدی:حس مکان، حس اتمسفر، شهرسازي، فرآیند سلسله مراتبی، بازار روز شهر فریدونکنار.