خوشنویسی به معنی زیبانویسی یا نوشتن همراه با خلق زیبایی است. گاهی درك خوشنویسی به عنوان یک هنر مشکل است. به نظر می رسد براي درك و لذت بردناز تجربه بصري خوشنویسی باید بدانیم خوشنویس افزون بر نگارش یک متن، سعی داشته اثري هنري با ارزش هاي زیبایی شناختی خلق کند. از این رو خوشنویسی بانگارش سادهٔ مطالب و حتا طراحی حروف و صفحه آرایی متفاوت است. همچنین ازآنجایی که این هنر جنبه هایی از سنت را در دل خود دارد باید آن را تا حدي ازتایپوگرافی که مبتنی بر ارزش هاي گرافیکی مدرن و کارهاي چاپی است متمایز کرد.خوشنویسی تقریبا در تمام فرهنگ ها به چشم می خورد اما در مشرق زمین و به ویژه درسرزمین هاي اسلامی و ایران در قله هنرهاي بصري واقع است. خوشنویسی اسلامی وبیش از آن خوشنویسی ایرانی تعادلی است حیرت انگیز میان تمامی اجزا و عناصرتشکیل دهندهٔ آن. تعادل میان مفید و مورد مصرف بودن از یک سو و پویایی و تغییرشکل یابندگی آن از سوي دیگر؛ تعادل میان قالب و محتوا که با آراستگی و ملایمت تام و تمام می تواند شکل مناسب را براي معانی مختلف فراهم آورد.اگر در نظر داشته باشیم که خوشنویسی اسلامی و ایرانی براساس قالب ها و قواعد ونظام هاي بسیار مشخصی شکل می گیرد و هر یک از حروف قلم هاي مختلف از نظام شکلی خاص، و تا حدود زیادي غیرقابل تغییر، برخوردارند. آنگاه درمی یابیم که ایجاد قلم هاي تازه و یا شیوه هاي شخصی خوشنویسان بر مبناي چه ابداع و رعایت حیرت انگیزي پدیدار می شود. در خوشنویسی اندازه هر حرف و نسبت آن با سایرثابت « مدول » حروف با دقت بسیار بالایی معین شده است و هر حرف به صورت یکدرمی آید که تخطی از آن به منزله نادیده گرفتن توافقی چندصدساله است که همیشه میان خوشنویس و مخاطب برقرار بوده و با رضایت طرفین حاصل می آمده است. حتیها و « رسم الخط » ترتیب شکل کلمات نیز براساس مبانی مشخصی تعیین می شده که در
خوشنویسی به معنی زیبانویسی یا نوشتن همراه با خلق زیبایی است. گاهی درك خوشنویسی به عنوان یک هنر مشکل است. به نظر می رسد براي درك و لذت بردناز تجربه بصري خوشنویسی باید بدانیم خوشنویس افزون بر نگارش یک متن، سعی داشته اثري هنري با ارزش هاي زیبایی شناختی خلق کند. از این رو خوشنویسی بانگارش سادهٔ مطالب و حتا طراحی حروف و صفحه آرایی متفاوت است. همچنین ازآنجایی که این هنر جنبه هایی از سنت را در دل خود دارد باید آن را تا حدي ازتایپوگرافی که مبتنی بر ارزش هاي گرافیکی مدرن و کارهاي چاپی است متمایز کرد.خوشنویسی تقریبا در تمام فرهنگ ها به چشم می خورد اما در مشرق زمین و به ویژه درسرزمین هاي اسلامی و ایران در قله هنرهاي بصري واقع است. خوشنویسی اسلامی وبیش از آن خوشنویسی ایرانی تعادلی است حیرت انگیز میان تمامی اجزا و عناصرتشکیل دهندهٔ آن. تعادل میان مفید و مورد مصرف بودن از یک سو و پویایی و تغییرشکل یابندگی آن از سوي دیگر؛ تعادل میان قالب و محتوا که با آراستگی و ملایمت تام و تمام می تواند شکل مناسب را براي معانی مختلف فراهم آورد.اگر در نظر داشته باشیم که خوشنویسی اسلامی و ایرانی براساس قالب ها و قواعد ونظام هاي بسیار مشخصی شکل می گیرد و هر یک از حروف قلم هاي مختلف از نظام شکلی خاص، و تا حدود زیادي غیرقابل تغییر، برخوردارند. آنگاه درمی یابیم که ایجاد قلم هاي تازه و یا شیوه هاي شخصی خوشنویسان بر مبناي چه ابداع و رعایت حیرت انگیزي پدیدار می شود. در خوشنویسی اندازه هر حرف و نسبت آن با سایرثابت « مدول » حروف با دقت بسیار بالایی معین شده است و هر حرف به صورت یکدرمی آید که تخطی از آن به منزله نادیده گرفتن توافقی چندصدساله است که همیشه میان خوشنویس و مخاطب برقرار بوده و با رضایت طرفین حاصل می آمده است. حتیها و « رسم الخط » ترتیب شکل کلمات نیز براساس مبانی مشخصی تعیین می شده که در