عوامل مؤثر در جدایی همسران ازدواج از سنت هاى حسنه جامعه اسلامى است و توجه به آن در روایات واحادیث،اهمیت مساله را بیش از پیش آشکار مى سازد. ازدواج علاوه بر آرامش زن و مرد، موجب بقاى نسل و سلامت جامعه مى گردد; چنانکه قرآن مى فرماید:یکى از نشانه هاى خداونداین است که برایتان همسرى آفرید تا موجب آرامشتان باشد و بین شما الفت و مهربانى. ( قرار داد ( 1با وجود تاکید بسیار بر ازدواج، جایى که پاى شرف، دین و امکان خطر گناه پیشآید، طلاق ضرورت مى یابد. اسلام چون مسیحیت کاتولیک، پیمان ازدواج راناگسستنى نمى داند و یا چون یهود، به بازبودن نسبى درهاى خروجى اعتقادى ندارد ;بلکه طلاق رامبغوض ترین حلالهامى شمرد ( 2) و آن را امرى آسیبى ولى اجتناب ناپذیر مى داند و معتقداست چنانچه در حدى متعارف نگه داشته شود،مى تواند حایز نتایج مثبتى براى خانواده وجامعه باشد ( 3) .در جوامع پیشرفته صنعتى، روابط انسانى و در پى آن روابط خانوادگى از ابعاد معنوى تهى و در نتیجه سست، سرد و آسیب پذیر شده است; تنهاهدف زندگى مشترك، ارضاى خواسته هاى غریزى است و جسم وخواسته هاى آن، محور تمام ارزشها وکوششهاست. چیزى ارزش خوانده مى شود یا به نظر داراى ارزش مى آید که نیازهاى طبیعى و کششهاى جسمانى راپاسخ دهد; پس بمحض یکنواخت شدن روابط جسمانى،. ( طرفین در جستجوى سرچشمه هاى دیگر تمتع، به پیوندهاى دیگر مى اندیشند ( 4متاسفانه در سالهاى اخیر در کشور مانیز بویژه در شهرهاى بزرگى چون تهران -که بافت زندگى شهرى آن را به یک جامعه صنعتى تبدیل نموده است - آمار طلاق نسبت به ازدواج، حرکتى افزایشى داشته است بطورى که طبق آمار بدست آمده درسال 1359 ، ازهر 32377 ازدواج، 5260 مورد به طلاق منجر شده و در سال 1360 ، از 57833 مورد15/76 ، ازدواج، 9414 مورد آن به طلاق انجامیده است که از این تعداد در سال 5916/28 ، 7 درصد به کل کشور و در سال 60 / درصد طلاق به تهران تعلق داشته و 11. ( 8 درصد در کل کشور بوده است ( 5 / درصد به تهران و 29
عوامل مؤثر در جدایی همسران ازدواج از سنت هاى حسنه جامعه اسلامى است و توجه به آن در روایات واحادیث،اهمیت مساله را بیش از پیش آشکار مى سازد. ازدواج علاوه بر آرامش زن و مرد، موجب بقاى نسل و سلامت جامعه مى گردد; چنانکه قرآن مى فرماید:یکى از نشانه هاى خداونداین است که برایتان همسرى آفرید تا موجب آرامشتان باشد و بین شما الفت و مهربانى. ( قرار داد ( 1با وجود تاکید بسیار بر ازدواج، جایى که پاى شرف، دین و امکان خطر گناه پیشآید، طلاق ضرورت مى یابد. اسلام چون مسیحیت کاتولیک، پیمان ازدواج راناگسستنى نمى داند و یا چون یهود، به بازبودن نسبى درهاى خروجى اعتقادى ندارد ;بلکه طلاق رامبغوض ترین حلالهامى شمرد ( 2) و آن را امرى آسیبى ولى اجتناب ناپذیر مى داند و معتقداست چنانچه در حدى متعارف نگه داشته شود،مى تواند حایز نتایج مثبتى براى خانواده وجامعه باشد ( 3) .در جوامع پیشرفته صنعتى، روابط انسانى و در پى آن روابط خانوادگى از ابعاد معنوى تهى و در نتیجه سست، سرد و آسیب پذیر شده است; تنهاهدف زندگى مشترك، ارضاى خواسته هاى غریزى است و جسم وخواسته هاى آن، محور تمام ارزشها وکوششهاست. چیزى ارزش خوانده مى شود یا به نظر داراى ارزش مى آید که نیازهاى طبیعى و کششهاى جسمانى راپاسخ دهد; پس بمحض یکنواخت شدن روابط جسمانى،. ( طرفین در جستجوى سرچشمه هاى دیگر تمتع، به پیوندهاى دیگر مى اندیشند ( 4متاسفانه در سالهاى اخیر در کشور مانیز بویژه در شهرهاى بزرگى چون تهران -که بافت زندگى شهرى آن را به یک جامعه صنعتى تبدیل نموده است - آمار طلاق نسبت به ازدواج، حرکتى افزایشى داشته است بطورى که طبق آمار بدست آمده درسال 1359 ، ازهر 32377 ازدواج، 5260 مورد به طلاق منجر شده و در سال 1360 ، از 57833 مورد15/76 ، ازدواج، 9414 مورد آن به طلاق انجامیده است که از این تعداد در سال 5916/28 ، 7 درصد به کل کشور و در سال 60 / درصد طلاق به تهران تعلق داشته و 11. ( 8 درصد در کل کشور بوده است ( 5 / درصد به تهران و 29