اثر جاویدان حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی بزرگترین شاعر دوره سامانی و غزنوي، حکیم ابوالقاسم فردوسی اس ت.فردوسی در طبران طوس به سال 329 هجري بدنیا آم د. پدرش ازدهقانان طوس بود و در آن ولایت مکنتی داش ت. از احوال او در عهدکودکی و جوانی اطلاع درستی نداریم؛ اینقدر معلوم است که در جوانی ازبرکت درآمد املاك پدر بکسی محتاج نبوده است؛ اما اندك اندك آناموال را از دست داده و به تهیدستی افتاده است.فردوسی از همان ابتداي کار که به کسب علم و دانش پرداخت به خواندنداستان ه م علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات راجع به گذشتهایران علاقه می ورزی د. همین علاقه به داستانهاي کهن بود که او را بفکرنظم شاهنامه انداخت.چنانکه از گفته خود او در شاهنامه بر می آید، مدتها در جستجوي این30 و 35 سال ، کتاب بو د. مدتی را که بر سر این کار رن ج برد بتفاوت 25ذکر میکنن د. آنچه محقق است این است که وي براي نظم کتاب نه از روي ترتیبی که اکنون در توالی داستانها است کار کرده و نه اینکه بدون وقفه مشغول نظم و تصنیف آن بوده است.به هر حال فردوسی نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خویش راوقف شاهنامه کرد و بر سر اینکار جوانی خود را به پیري رسانی د. به امیداتمام شاهنامه تمام ثروت و مکنت خود را اندك اندك از دست دا د. دراوایل شروع این کار، هم خود او ثروت و مکنت کافی داشت و هم بعضی از٣رجال و بزرگان خراسان وسایل آسایش خاطر او را فراهم می کردن د. اما دراواخر کار که ظاهراً قسمت عمده شاهنامه را به اتمام رسانده بود در دورانپیري گرفتار فقر و تنگدستی گردید، و در دوران قحطی و گرسنگی خراسانکه در حدود سال 402 هجري قمري روي داد، از ثروت و دارائی عاريبود.باید دانست بر خلاف آنچه مشهور است، فردوسی شاه نامه را صرفاً بخاطرعلاقه خویش و حتی سالها قبل از آنکه سلطان محمود به سلطنت برسد،آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دستداد، در صدد برآمد که آنرا بنام پادشاهی بزرگ کند و بگمان اینکه سلطان غزنین چنانکه باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را بنام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت. اما سلطان محمود که به مدایح و اشعار ستایشآمیز شاعران بیش از تاریخ و داستانهاي پهلوانی علاقه داشت، قدر سخن شاعر را ندانست و او را چنانکه شایسته اش بود تشویق نکرد.
اثر جاویدان حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی بزرگترین شاعر دوره سامانی و غزنوي، حکیم ابوالقاسم فردوسی اس ت.فردوسی در طبران طوس به سال 329 هجري بدنیا آم د. پدرش ازدهقانان طوس بود و در آن ولایت مکنتی داش ت. از احوال او در عهدکودکی و جوانی اطلاع درستی نداریم؛ اینقدر معلوم است که در جوانی ازبرکت درآمد املاك پدر بکسی محتاج نبوده است؛ اما اندك اندك آناموال را از دست داده و به تهیدستی افتاده است.فردوسی از همان ابتداي کار که به کسب علم و دانش پرداخت به خواندنداستان ه م علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات راجع به گذشتهایران علاقه می ورزی د. همین علاقه به داستانهاي کهن بود که او را بفکرنظم شاهنامه انداخت.چنانکه از گفته خود او در شاهنامه بر می آید، مدتها در جستجوي این30 و 35 سال ، کتاب بو د. مدتی را که بر سر این کار رن ج برد بتفاوت 25ذکر میکنن د. آنچه محقق است این است که وي براي نظم کتاب نه از روي ترتیبی که اکنون در توالی داستانها است کار کرده و نه اینکه بدون وقفه مشغول نظم و تصنیف آن بوده است.به هر حال فردوسی نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خویش راوقف شاهنامه کرد و بر سر اینکار جوانی خود را به پیري رسانی د. به امیداتمام شاهنامه تمام ثروت و مکنت خود را اندك اندك از دست دا د. دراوایل شروع این کار، هم خود او ثروت و مکنت کافی داشت و هم بعضی از٣رجال و بزرگان خراسان وسایل آسایش خاطر او را فراهم می کردن د. اما دراواخر کار که ظاهراً قسمت عمده شاهنامه را به اتمام رسانده بود در دورانپیري گرفتار فقر و تنگدستی گردید، و در دوران قحطی و گرسنگی خراسانکه در حدود سال 402 هجري قمري روي داد، از ثروت و دارائی عاريبود.باید دانست بر خلاف آنچه مشهور است، فردوسی شاه نامه را صرفاً بخاطرعلاقه خویش و حتی سالها قبل از آنکه سلطان محمود به سلطنت برسد،آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دستداد، در صدد برآمد که آنرا بنام پادشاهی بزرگ کند و بگمان اینکه سلطان غزنین چنانکه باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را بنام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت. اما سلطان محمود که به مدایح و اشعار ستایشآمیز شاعران بیش از تاریخ و داستانهاي پهلوانی علاقه داشت، قدر سخن شاعر را ندانست و او را چنانکه شایسته اش بود تشویق نکرد.