روش هاي پیوند زدن در گیاهان پیوند در لغت بدین معنی است که طی آن قسمتی از یک گیاه را روي گیاه دیگرطوري قرار می دهند که آندو پس از مدتی با یکدیگر جوش می خورند. به طوري کهگیاه حاصل از اتحاد آنها می تواند به صورت یک گیاه مستقل به رشد و نمو خود ادامه دهد.برخی از پژوهشگران پیوند زدن را فن خاصی می دانند که طی آن بخشی از یک گیاه باقسمتی از گیاه تعویض می شود تا با ایجاد تکیه گاه مناسب شرایط تغذیه و رشد گیاهجدید فراهم شود. برخی دیگر پیوند را انتقال بخشی از یک گیاه روي قسمتی از گیاهدیگر با هدف گیاه افزایی یا براي عادت دادن گیاه جدید به شرایط محیطی ویژه تعریف می کنند.از نظر باغبانی ، قسمتی را که بخشهاي هوایی یک گیاه پیوند شده را بوجود می آورد،پیوندك یا فرازیست و بخش دیگر که رشد گیاه را شامل می شود، پایه یا فروزیست می نامند. بدون تردید هر قدر این دو قسمت از نظر صفات ژنتیکی مشابه و از لحاظ گیاه شناسی داراي خویشاوندي نزدیکتري باشد به همان نسبت جوش خوردن بافتهادر پیوندگاه آسانتر و پایداري پیوند مطمئن تر است .تاریخچه پیونداسناد و مدارك موجود بیانگر این واقعیت است که چینی ها چندین دهه قبل از میلادمسیح با دانش پیوند زدن گیاهان آشنا بوده اند. در زمان امپراطوري روم نیز این فنمرسوم بوده است .سیرتحولی پیونددر طی قرون سیزدهم تا شانزدهم میلادي علاقه به پیوند زدن گیاهان قوت گرفت وموجب شد تا تعداد زیادي از گیاهان از کشورهاي خارجی و زیستگاههاي اصلی بهاروپا منتقل شوند. ناگریز گیاهان وارداتی را با روش پیوندزنی افزایش داده و نگهداريکردند. با این حال در این مقطع زمانی اهل فن هنوز از انواع پیوندها اطلاعات کامل نداشتند. در اواخر قرن هیجدهم ضمن آشنایی با نحوه جریان شیره گیاهی ، اعمالبرخی از پیوندها مانند پیوند مجاورتی ممکن گردید. در همین راستا طرح پیوند سهگیاه با یکدیگر ارائه شد. با گذشت زمان و پیشرفت علوم باغبانی مسائل مربوط بهجوش خوردن و اتحاد بافتهاي پایه بطور جدي بررسی شد. در طی قرن نوزدهم انجامروشهاي مختلف پیوند در گیاهان بررسی شد .نقش پیوند و اهداف آن پیوند کردن درختان میوه به منظور ایجاد یک ترکیب پیوندي مطلوب ، زمانیامکان پذیر است که شرایط محیطی و وضعیت فیزیولوژیکی گیاه براي تشکیل یک اتحادپیش بینی شده مناسب باشد. در ضمن موفقیت در این مهم به عوامل دیگري از جمله ساختار گیاه – زمان و نحوه اجرایی فنون پیوندزنی بستگی دارد. معمولا از اواخر خردادتا اواخر تابستان زمان مناسب براي انجام پیوندهاي جوانه (کوپیوندها (است. اماپیوندهاي چوبی (چو پیوندها) را باید در اواخر زمستان تا دیر وقت همزمان با آغاز رشدگیاه اجرا کرد.پیوند زدن درختان میوه اغلب با هدف افزایش توان باردهی درخت و بهبود کمی وکیفی محصول انجام می شود. با وجود این تعویض ساختار رویشی و باردهی درخت ،تنظیم گرده افشانی در باغ ، استفاده از ویژگیهاي پایه هاي پیوندي به منظور دسترسی به گیاهان کوتاه قد تا بسیار قوي ، استفاده از میان پایه ها براي رفع برخی ازعوارض و نارسایی هاي پیوندي ، ترمیم زخمهاي وارد شده به تنه – ریشه و شاخه هاي اصلی درخت ، تسریع در آغاز باردهی و موارد بسیار دیگر از اهدافی هستند که همیشه در ایجاد ترکیب هاي پیوندي مورد توجه اند .انواع مختلف پیوندها
روش هاي پیوند زدن در گیاهان پیوند در لغت بدین معنی است که طی آن قسمتی از یک گیاه را روي گیاه دیگرطوري قرار می دهند که آندو پس از مدتی با یکدیگر جوش می خورند. به طوري کهگیاه حاصل از اتحاد آنها می تواند به صورت یک گیاه مستقل به رشد و نمو خود ادامه دهد.برخی از پژوهشگران پیوند زدن را فن خاصی می دانند که طی آن بخشی از یک گیاه باقسمتی از گیاه تعویض می شود تا با ایجاد تکیه گاه مناسب شرایط تغذیه و رشد گیاهجدید فراهم شود. برخی دیگر پیوند را انتقال بخشی از یک گیاه روي قسمتی از گیاهدیگر با هدف گیاه افزایی یا براي عادت دادن گیاه جدید به شرایط محیطی ویژه تعریف می کنند.از نظر باغبانی ، قسمتی را که بخشهاي هوایی یک گیاه پیوند شده را بوجود می آورد،پیوندك یا فرازیست و بخش دیگر که رشد گیاه را شامل می شود، پایه یا فروزیست می نامند. بدون تردید هر قدر این دو قسمت از نظر صفات ژنتیکی مشابه و از لحاظ گیاه شناسی داراي خویشاوندي نزدیکتري باشد به همان نسبت جوش خوردن بافتهادر پیوندگاه آسانتر و پایداري پیوند مطمئن تر است .تاریخچه پیونداسناد و مدارك موجود بیانگر این واقعیت است که چینی ها چندین دهه قبل از میلادمسیح با دانش پیوند زدن گیاهان آشنا بوده اند. در زمان امپراطوري روم نیز این فنمرسوم بوده است .سیرتحولی پیونددر طی قرون سیزدهم تا شانزدهم میلادي علاقه به پیوند زدن گیاهان قوت گرفت وموجب شد تا تعداد زیادي از گیاهان از کشورهاي خارجی و زیستگاههاي اصلی بهاروپا منتقل شوند. ناگریز گیاهان وارداتی را با روش پیوندزنی افزایش داده و نگهداريکردند. با این حال در این مقطع زمانی اهل فن هنوز از انواع پیوندها اطلاعات کامل نداشتند. در اواخر قرن هیجدهم ضمن آشنایی با نحوه جریان شیره گیاهی ، اعمالبرخی از پیوندها مانند پیوند مجاورتی ممکن گردید. در همین راستا طرح پیوند سهگیاه با یکدیگر ارائه شد. با گذشت زمان و پیشرفت علوم باغبانی مسائل مربوط بهجوش خوردن و اتحاد بافتهاي پایه بطور جدي بررسی شد. در طی قرن نوزدهم انجامروشهاي مختلف پیوند در گیاهان بررسی شد .نقش پیوند و اهداف آن پیوند کردن درختان میوه به منظور ایجاد یک ترکیب پیوندي مطلوب ، زمانیامکان پذیر است که شرایط محیطی و وضعیت فیزیولوژیکی گیاه براي تشکیل یک اتحادپیش بینی شده مناسب باشد. در ضمن موفقیت در این مهم به عوامل دیگري از جمله ساختار گیاه – زمان و نحوه اجرایی فنون پیوندزنی بستگی دارد. معمولا از اواخر خردادتا اواخر تابستان زمان مناسب براي انجام پیوندهاي جوانه (کوپیوندها (است. اماپیوندهاي چوبی (چو پیوندها) را باید در اواخر زمستان تا دیر وقت همزمان با آغاز رشدگیاه اجرا کرد.پیوند زدن درختان میوه اغلب با هدف افزایش توان باردهی درخت و بهبود کمی وکیفی محصول انجام می شود. با وجود این تعویض ساختار رویشی و باردهی درخت ،تنظیم گرده افشانی در باغ ، استفاده از ویژگیهاي پایه هاي پیوندي به منظور دسترسی به گیاهان کوتاه قد تا بسیار قوي ، استفاده از میان پایه ها براي رفع برخی ازعوارض و نارسایی هاي پیوندي ، ترمیم زخمهاي وارد شده به تنه – ریشه و شاخه هاي اصلی درخت ، تسریع در آغاز باردهی و موارد بسیار دیگر از اهدافی هستند که همیشه در ایجاد ترکیب هاي پیوندي مورد توجه اند .انواع مختلف پیوندها