منشأ حاکمیت سیاسى مطلوب از دیدگاه قرآن کریم بحث از حاکمیت سیاسى معصومین(ص) را با بررسى مبانى حاکمیت مطلوب در قرآن کریم آغاز مى کنیم.شناخت مبانى مى تواند خطوط کلى حاکمیت مطلوب را از دیدگاه قرآن کریم به ما نشان دهد و ما راراهنمایى کند تامنشأحاکمیت را دریابیم که آیا برخاسته از اراده الهى و یا به تعبیر دیگر، نصب الهى استو یا به انتخاب و اراده مردم بستگى دارد و آنان مى توانند هر نوع حکومتى را در جامعه بر پا کنند. اینبحث، سه محور دارد:رابطه توحید ربوبى و حاکمیت سیاسى، نقش دین در اجتماع، و اوصاف حاکمیت مطلوبالف. توحید ربوبى و حاکمیت سیاسىتوحید محور اساسى در همه مباحث قرآن کریم و معیار سنجش دیگر امور است. توحید ابعادگوناگونى هم چون توحید ذاتى، صفاتى، افعالى وعبادى دارد؛ اما آن چه در بحث حاضر اهمیتدارد، این است که به جایگاه توحید ربوبى در این جهت بپردازیم که انسانها در زندگى و امورخویش چگونه باید رفتار نمایند تا توحید ربوبى خداوند را در عالم تشریع یعنى جایى که اختیارانسان در کار است، محقق کنند.توحید ربوبى، یکى از شاخه هاى توحید افعالى است و به انسان مى آموزد که چون هیچ خالق وآفریننده اى به جز خداوند مستقلاً درعالم عمل نمى کند و این توحید در خالقیت است، تدبیر واداره همه امور عالم نیز در دست خداوند است و او در این زمینه، هیچ شریک وهمتایى ندارد.توحید ربوبى، در حقیقت، برخاسته از توحید در خالقیت است. وقتى خداوند خالق همهموجودات است، پس او مالکیت مطلق دارد و تدبیر امور هر چیز دراختیار مالک آن است.٢بدین ترتیب، امور انسانى نیز از قاعده فوق مستثنا نیست و همان طور که خداوند تدبیر امورتکوینى همه موجودات را در اختیار دارد، تدبیر امور انسانى یعنى امورى که در حیطه اختیارانسان قرار دارد نیز در دست او است؛ اما چون اجبار انسان در این زمینه، با ماهیت اختیارى اینامور منافات دارد، خداوند در آیات بسیارى از قرآن کریم، از انسان ها خواسته است تا با پیروى ازاحکام تشریعى او، که به وسیله پیامبران ابلاغ مى گردد، خود، توحید ربوبى در زمینه اموراختیارى را در زندگى خویش اجرا کنند و غیر از او را عبادت نکنند:
منشأ حاکمیت سیاسى مطلوب از دیدگاه قرآن کریم بحث از حاکمیت سیاسى معصومین(ص) را با بررسى مبانى حاکمیت مطلوب در قرآن کریم آغاز مى کنیم.شناخت مبانى مى تواند خطوط کلى حاکمیت مطلوب را از دیدگاه قرآن کریم به ما نشان دهد و ما راراهنمایى کند تامنشأحاکمیت را دریابیم که آیا برخاسته از اراده الهى و یا به تعبیر دیگر، نصب الهى استو یا به انتخاب و اراده مردم بستگى دارد و آنان مى توانند هر نوع حکومتى را در جامعه بر پا کنند. اینبحث، سه محور دارد:رابطه توحید ربوبى و حاکمیت سیاسى، نقش دین در اجتماع، و اوصاف حاکمیت مطلوبالف. توحید ربوبى و حاکمیت سیاسىتوحید محور اساسى در همه مباحث قرآن کریم و معیار سنجش دیگر امور است. توحید ابعادگوناگونى هم چون توحید ذاتى، صفاتى، افعالى وعبادى دارد؛ اما آن چه در بحث حاضر اهمیتدارد، این است که به جایگاه توحید ربوبى در این جهت بپردازیم که انسانها در زندگى و امورخویش چگونه باید رفتار نمایند تا توحید ربوبى خداوند را در عالم تشریع یعنى جایى که اختیارانسان در کار است، محقق کنند.توحید ربوبى، یکى از شاخه هاى توحید افعالى است و به انسان مى آموزد که چون هیچ خالق وآفریننده اى به جز خداوند مستقلاً درعالم عمل نمى کند و این توحید در خالقیت است، تدبیر واداره همه امور عالم نیز در دست خداوند است و او در این زمینه، هیچ شریک وهمتایى ندارد.توحید ربوبى، در حقیقت، برخاسته از توحید در خالقیت است. وقتى خداوند خالق همهموجودات است، پس او مالکیت مطلق دارد و تدبیر امور هر چیز دراختیار مالک آن است.٢بدین ترتیب، امور انسانى نیز از قاعده فوق مستثنا نیست و همان طور که خداوند تدبیر امورتکوینى همه موجودات را در اختیار دارد، تدبیر امور انسانى یعنى امورى که در حیطه اختیارانسان قرار دارد نیز در دست او است؛ اما چون اجبار انسان در این زمینه، با ماهیت اختیارى اینامور منافات دارد، خداوند در آیات بسیارى از قرآن کریم، از انسان ها خواسته است تا با پیروى ازاحکام تشریعى او، که به وسیله پیامبران ابلاغ مى گردد، خود، توحید ربوبى در زمینه اموراختیارى را در زندگى خویش اجرا کنند و غیر از او را عبادت نکنند: