سینوههپزشک مخصوص فرعوننویسنده : میکا والتاریمترجم : ذیبح الله منصوریمقدمه کوتاه نویسندهنام من ،نویسنده این کتاب (سینوهه) است و من این کتاب ر ا برای مدح خدایان نمی نویسم زیرا از خدایان خسته شده ا م .مناین کتاب را برای مدح فراعنه نمی نویسم زیرا از فراعنه هم به تنگ آمده ا م .من این کتاب را فقط برای خودم می نویسمبدون اینکه در انتظار پاداش باشم یا اینکه بخواهم نام خود را در جهان باقی بگذارم.آن قدر در زندگی از فرعون ها و مردم زجر کشیده ام که از همه چیز حتی امیدواری تحصیل نام جاوید،سیرم.من این کتاب را فقط برای این مینویسم که خود را راضی کنم و تصورمینمایم که یگانه نویسنده باشم که بدون هیچ منظورمادی و معنوی کتابی می نویسم .هرچه تا امروز نوشته شد ه ، یا برای این بوده که به خدایان خوش ا مد بگویند یا برای این کهانسان را راضی کنند.من فرعونها را جزو انسان می دانم زیرا آنها با ما فرقی ندارند ومن این موضوع را از روی ایمان می گویم.من چون پزشک فرعونهای مصر بودم از نزدی ک ،روز و شب ،با فراعنه حشر و نشر داشتم و می دانم که آنها از حیث ضعف وترس و ز بونی و احساسات قلبی مثل ما هستن د .حتی اگر یک فرعون را هزارمرتبه بزرگ کنند واو را درشمارخدایان درآورندبازانسان است ومثل ما می باش د .آنچه تا امروزنوشته شد ه ،به دست کاتبینی تحریرگردیده که مطیع امرسلاطین بوده اندوبرای این مینوشتند که حقایق رادگرگون کنند.من تاامروزیک کتاب ندیده ام که درآن،حقیقت نوشته شده باشد.درکتابها یا به خدایان تملق گفته اند یا به مردم یعنی به فرعو ن .دراین دنیا تا امروزدرهیچ کتاب و نوشت ه ،حقیقت وجودنداشته است ولی تصورمی کنم که بعد ازاین هم درکتابها حقیقت وجود نخواهد داشت.ممکن است که لباس و زبان و رسوم وآداب و معتقدات مردم عوض شود ولی حماقت آنها عوض نخواهد شد و درتماماعصارمی توان به وسیله گفته ها ونوشته های دروغ مردم را فریفت.زیراهمانطور که مگس،عسل را دوست دارد،مردم هم دروغ و ریا و وعده های پوچ را که هرگز عملی نخواهد شد دوست می دارند.آیا نم ی بینید که مردم چگونه در میدا ن ،اطراف نقال ژنده پوش را که روی خاک نشسته ولی دم از زر و گوهرمی زند و بهمردم وعده گنج می دهد می گیرند و به حرفهای او گوش می دهند.ولی من که نامم (سینوهه) می باشد از دروغ دراین آخر عم ر ،نفرت دارم و به همین جهت این کتاب را برای خ و د می نویسم نهدیگران.من نمی خواهم کسی کتاب مرا بخواند و تمجید کن د .نمی خواهم اطفال در مدارس عبارات کتاب مرا روی الواح بنویسن د وازروی آن مشق نمایند .من نمی خواهم که خردمندان د ر موقع صحبت از عبارات کتاب من شاهد بیاورند و بدین وسیله علم وخرد خود را به ثبوت برسانند.هرکس که چیزی می نویسد امیدوار است که دیگران بعد از و ی ،کتابش را بخوانند وتمجیدش کنند و نامش را فراموشننمایند.به همین جهت ایمان خود را زیرپا می گذارد وهمرنگ جماعت می شود و مهمل ترین و سخیف ترین گفته ها را کهخود بدان معتقد نیست می نویسد تا اینکه دیگ ر ان او را تحسین و تمجید نمایند .ولی من چون نمی خواهم کسی کتاب مرابخواند همرنگ جماعت نمی شوم و اوهام وخرافات او را تجلیل نمی کنم.من عقیده دارم که انسان تغییرنمی کند ولو یکصدهزارسال ازاو بگذر د .یک انسان رااگردررودخانه فرو کنید به محض اینکهلباسهای او خشک ش د ،همان است که بو د . یک انسان را اگر گرفتاراندوه نمایید از کرده های گذشته پشیمان می شو د ،ولیهمین که اندوه او از بین رفت،به وضع اول برمی گردد و همانطور خودخواه و بیرحم می شود.چون شکل و رنگ بعضی از اشیاء و کلمات بعضی از اقوام تغییر می کند و بعضی از اغذیه و البس ه امروز متداول می شود کهدیروز نبود ،مردم تصورمی نمایند که امروزغیراز دیروزاست. ولی من می دانم چنین نیست ودرآینده هم مثل امروز وماننددیروز کسی حقیقت را دوست نمی دارد.بنابراین نمی خواهم کسی کتاب مرا بخواند و میل دارم که در آینده گمنام بمانم
سینوههپزشک مخصوص فرعوننویسنده : میکا والتاریمترجم : ذیبح الله منصوریمقدمه کوتاه نویسندهنام من ،نویسنده این کتاب (سینوهه) است و من این کتاب ر ا برای مدح خدایان نمی نویسم زیرا از خدایان خسته شده ا م .مناین کتاب را برای مدح فراعنه نمی نویسم زیرا از فراعنه هم به تنگ آمده ا م .من این کتاب را فقط برای خودم می نویسمبدون اینکه در انتظار پاداش باشم یا اینکه بخواهم نام خود را در جهان باقی بگذارم.آن قدر در زندگی از فرعون ها و مردم زجر کشیده ام که از همه چیز حتی امیدواری تحصیل نام جاوید،سیرم.من این کتاب را فقط برای این مینویسم که خود را راضی کنم و تصورمینمایم که یگانه نویسنده باشم که بدون هیچ منظورمادی و معنوی کتابی می نویسم .هرچه تا امروز نوشته شد ه ، یا برای این بوده که به خدایان خوش ا مد بگویند یا برای این کهانسان را راضی کنند.من فرعونها را جزو انسان می دانم زیرا آنها با ما فرقی ندارند ومن این موضوع را از روی ایمان می گویم.من چون پزشک فرعونهای مصر بودم از نزدی ک ،روز و شب ،با فراعنه حشر و نشر داشتم و می دانم که آنها از حیث ضعف وترس و ز بونی و احساسات قلبی مثل ما هستن د .حتی اگر یک فرعون را هزارمرتبه بزرگ کنند واو را درشمارخدایان درآورندبازانسان است ومثل ما می باش د .آنچه تا امروزنوشته شد ه ،به دست کاتبینی تحریرگردیده که مطیع امرسلاطین بوده اندوبرای این مینوشتند که حقایق رادگرگون کنند.من تاامروزیک کتاب ندیده ام که درآن،حقیقت نوشته شده باشد.درکتابها یا به خدایان تملق گفته اند یا به مردم یعنی به فرعو ن .دراین دنیا تا امروزدرهیچ کتاب و نوشت ه ،حقیقت وجودنداشته است ولی تصورمی کنم که بعد ازاین هم درکتابها حقیقت وجود نخواهد داشت.ممکن است که لباس و زبان و رسوم وآداب و معتقدات مردم عوض شود ولی حماقت آنها عوض نخواهد شد و درتماماعصارمی توان به وسیله گفته ها ونوشته های دروغ مردم را فریفت.زیراهمانطور که مگس،عسل را دوست دارد،مردم هم دروغ و ریا و وعده های پوچ را که هرگز عملی نخواهد شد دوست می دارند.آیا نم ی بینید که مردم چگونه در میدا ن ،اطراف نقال ژنده پوش را که روی خاک نشسته ولی دم از زر و گوهرمی زند و بهمردم وعده گنج می دهد می گیرند و به حرفهای او گوش می دهند.ولی من که نامم (سینوهه) می باشد از دروغ دراین آخر عم ر ،نفرت دارم و به همین جهت این کتاب را برای خ و د می نویسم نهدیگران.من نمی خواهم کسی کتاب مرا بخواند و تمجید کن د .نمی خواهم اطفال در مدارس عبارات کتاب مرا روی الواح بنویسن د وازروی آن مشق نمایند .من نمی خواهم که خردمندان د ر موقع صحبت از عبارات کتاب من شاهد بیاورند و بدین وسیله علم وخرد خود را به ثبوت برسانند.هرکس که چیزی می نویسد امیدوار است که دیگران بعد از و ی ،کتابش را بخوانند وتمجیدش کنند و نامش را فراموشننمایند.به همین جهت ایمان خود را زیرپا می گذارد وهمرنگ جماعت می شود و مهمل ترین و سخیف ترین گفته ها را کهخود بدان معتقد نیست می نویسد تا اینکه دیگ ر ان او را تحسین و تمجید نمایند .ولی من چون نمی خواهم کسی کتاب مرابخواند همرنگ جماعت نمی شوم و اوهام وخرافات او را تجلیل نمی کنم.من عقیده دارم که انسان تغییرنمی کند ولو یکصدهزارسال ازاو بگذر د .یک انسان رااگردررودخانه فرو کنید به محض اینکهلباسهای او خشک ش د ،همان است که بو د . یک انسان را اگر گرفتاراندوه نمایید از کرده های گذشته پشیمان می شو د ،ولیهمین که اندوه او از بین رفت،به وضع اول برمی گردد و همانطور خودخواه و بیرحم می شود.چون شکل و رنگ بعضی از اشیاء و کلمات بعضی از اقوام تغییر می کند و بعضی از اغذیه و البس ه امروز متداول می شود کهدیروز نبود ،مردم تصورمی نمایند که امروزغیراز دیروزاست. ولی من می دانم چنین نیست ودرآینده هم مثل امروز وماننددیروز کسی حقیقت را دوست نمی دارد.بنابراین نمی خواهم کسی کتاب مرا بخواند و میل دارم که در آینده گمنام بمانم