قالب: Wordتعداد صفحات: 22دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري كوبا كه از اين به بعد به عنوان طرف هاي متعاهد ناميده مي شوند؛ با توجه به اين كه نقض قوانين گمركي منجر به تضييع منافع اقتصادي، قانوني و اجتماعي و نيز منافع مشروع تجاري كشورهايشان خواهد گرديد؛ باتوجه به اينكه توزيع غير قانوني مواد مخدر و مواد روان گردان سلامت شهروندان و جامعه را به مخاطره مي اندازد؛ با در نظر گرفتن اهميت محاسه دقيق حقوق و تعرفه هاي گمركي و ساير مبالغي كه به هنگام واردات و يا صادرات كالا دريافت مي گردد و حصول اطمينان از اجراي صحيح ممنوعيت ها، محدوديت ها و كنترل؛ با اعتقاد به ضرورت افزايش تلاش ها در جهت جلوگيري از نقض قوانين گمركي و تضمين وصول صحيح و مؤثرتر حقوق و تعرفه هاي واردات / صادرات از طريق همكاري هاي مابين ادارات گمرك متبوع خود؛ با توجه به توصيه هاي سال 1953 (1332) شوراي همكاري گمركي در رابطه با كمك متقابل اداري، كنوانسيون واحد سال 1961 (1340) سازمان ملل متحد درباره مواد مخدر، كنوانسيون سال 1971 (1350) سازمان ملل درباره مواد روان گردان و كنوانسيون سال 1988 (1367) سازمان ملل در مورد كنترل مواد مخدر و مواد روان گردان؛ به شرح زير به توافق رسيدند: