قرآن كريم آخرين پيام آسمانى است كه بر بشريت نازل گشته و در محيطى بر انسانها فرود آمده كه آنها سرگشته و حيران در وادى جهل و تعصب و فرهنگشان آميختهاى از عناصر صحيح و غير صحيح بوده است؛ چرا كه از طرفى، اعراب جزيرة العرب وارثان حضرت ابراهيم و اسماعيل (عليهماالسلام) و دين حنيف بودند و بنابراين، عناصر فرهنگى الهى و مفيدى مثل حج داشتند. اما از طرف ديگر، در طول اعصار متمادى و با دورى از انبياى الهى (عليهم السلام) به تدريج، خرافات و عناصر باطل در فرهنگ آنان رسوخ كرده بود. در اين نوشتار، رابطه قرآن با فرهنگ آن زمان عرب مورد بررسى قرار میگیرد و در اين راستا، به دو ديدگاه مهم در مورد اين مطلب اشاره مىشود: اول: تاثيرپذيرى كامل قرآن كريم از فرهنگ عصر نزول؛ دوم: قبول عناصر مثبت فرهنگ و طرد عناصر منفى آن.