واژه زیرساخت (Infrastructure) از جمله واژه هایی است که در موارد متعددی به خدمت گرفته شده و دارای معانی متفاوتی است. واژه فوق اغلب برای تشریح مراحل نصب، آماده سازی خدمات و امکانات مربوطه در زمینه یک عملیات خاص نظیر جاده ها، سیستم‌های ارتباطی، خطوط ارتباطی برق و … به کار گرفته می شود. در اغلب واژه نامه ها برای واژه فوق تعریفی مشابه زیر ارائه شده است:با توجه به تعریف واژه فوق و از دیدگاه کامپیوتر، یک شبکه کامییوتری از عناصر اساسی تشکیل می گردد. مجموعه عناصر تشکیل دهنده زیرساخت یک شبکه کامپیوتری را می توان به دو گروه اساسی زیر تقسیم نمود:عناصری که به‌نوعی زیرساخت فیزیکی یک شبکه را تشکیل می دهند. (نظیر کامپیوترها، کابل ها، کارت های شبکه، هاب ها و روترها). ماهیت عناصر فوق به‌صورت سخت افزاری است.عناصری که به‌نوعی زیرساخت منطقی یک شبکه را تشکیل می دهند. (نظیر پروتکل های شبکه، سرویس های مربوط به DNS، مدل های آدرس دهی IP، سرویس های مربوط به دستیابی از راه دور و پروتکل های امنیتی) ماهیت عناصر فوق نرم افزاری بوده که می بایست نصب و پیکربندی گردند.فهرست:مقدمهعناصر مربوط به زیرساخت منطقیپروتکل های شبکهمدل های شبکه ایچرا پروتکل TCP/IP؟اجزای پروتکل TCP/IPپروتکل های موجود در لایه Application پروتکل TCP/IPبرنامه های کمکی TCP/IPمدل آدرس دهی IPنحوه اختصاص IPDHCPIP Subnettingسرویس های Name Resolutionسرویس دهنده DNSسرویس دهنده WINSدستیابی از راه دورIP RoutingSatatic RoutingDynamic Routingزیرساخت امنیتیآشنایی با عناصر یک شبکه محلی