یکی از موارد مهم در رشد کودک، فضایی است که در آن زندگی می کند. معماری به عنوان رشته ای که کیفیت فضایی و محیط را برای ما تعریف می کند قادر است با برخورداری صحیح با موضوع و با در نظر گرفتن شرایط استفاده کنندگان به ایده ای صحیح دست یابد و آن را در قالب طرحی مناسب اجرا کند. دراین پروژه، فضاهای اقامتی کودکان بی سرپرست و نقش کیفیت این فضاها در بهبود روحیه آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل اول، ابتدا شناخت کودک و نیازهای روانی او و در ادامه نیازهای روانی کودکان بی سرپرست و مشکلات این کودکان بررسی شده است. در فصل دوم، فضاهای مناسب برای کودکان اعم از فضاهای اقامتی و فضای بازی مورد بررسی قرار گرفت. در فصل سوم، آمار بدست آمده از توزیع پرسش نامه در بین کودکان بی سرپرست ارائه شده و در فصل چهارم، اطلاعات بدست آمده در فصل قبل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و در نهایت نتیجه گیری این تحقیق ارائه شده است.