درخت پسته گياهي است دو پايه يعني گلهاي نر و ماده جدا از يكديگر و روي دو درخت مجزا قرار گرفته اند و تلقيحگلهاي ماده بوسيله باد انجام مي شود. ريشه درخت پسته محوري و عمودي است و تا عمق بيش از دو متر در داخلخاك فرو مي رود. قدرت توليد ريشه فرعي در درخت پسته خيلي ضعيف است و چنانچه انتهاي ريشه اصلي قطع شود,قبل از توليد ريشه فرعي, درخت در اثر نرسيدن آب و مواد غذايي كافي خشك شده و از بين مي رود زيرا ريشه هايموئين (تارهاي كشنده) در انتهاي ريشه قرار دارند. بهمين علت اغلب سعي مي شود كه بذر پسته در محل اصلي كاشتهشود تا احتياجي به جابجائي نباشد چرا كه در تغيير محل نهال پسته, حدود 60 % از نهالهاي جوان خشك مي شوند. بهدليل طويل شدن ريشه كه مي تواند به اعماق زمين فرورفته و خود را به منطقه هميشه مرطوب زمين برساند و جذبآب نمايد, مقاومت اين درخت در برابر كم آبي و خشكي خيلي زياد است.آب و هوا:درخت پسته به سرماي شديد زمستان و گرماي زياد تابستان مقاوم است و از اين نظر شباهت زيادي به درخت انگوردارد, بطوريكه پسته نيز مانند انگور سرماي 20 درجه زير صفر و 40 درجه بالاي صفر را بدون هيچگونه خسارت و صدمهاي تحمل مي نمايد.درخت پسته با زمين مرطوب سازگاري ندارد, رطوبت زياد در خاك باعث ايجاد بيماري و پوسيدگي يقه درخت مي شودكه نهايتاُ منجر به خشك شدن درخت مي گردد.خاك:بهترين خاكها براي كاشت درخت پسته, خاكهاي ليموني سبك يعني خاكهاي شني - رسي مي باشد. در اراضي سبكمصرف كود براي برداشت محصول مناسب, زياد بوده ولي در اراضي رسي سنگين كه رطوبت را به مقدار زياد و برايمدتي طولاني در خود نگاه مي دارند, كاشت اين گياه نتيجه رضايت بخشي نمي دهد و مقدار محصول چندان قابل توجهنخواهد بود.درخت پسته تا اندازه اي نسب به شوري خاك بردبار است و اين بردباري, باعث گرديده كه برخي از باغداران به غلطتصور كنند كه نمك براي ادامه حيات و رشد و نمو اين درخت لازم است تا جائيكه در بعضي از اراضي غير شور, اقدام بهافزودن نمك به خاك ويا آب آبياري, به عنوان كود مي نمايند. در حاليكه ثابت شده است كه پسته در اراضي فاقد نمكبخوبي روييده و محصول زياد و رضايتبخشي نيز توليد مي كند.3