مقدمه:پيشرفت هاي روز افزون در عرص هي علوم پزشكي و همچنين افزايش آگاهي و انتظارات مشتريان، سازمان هاي ارايه كننده ي خدمات سلامت را به محيطهاي مشتري گرا و رقابتي تبديل كرده است. (AHIMA، 2005) به همين دليل، اين سازمان ها براي توسعه و تداوم فعاليتهاي خود، به ارتقاي كيفيت خدمات همراه با هزينه- اثربخشي آن مي انديشند و اين امر مگر از طريق دسترسي به موقع به اطلاعات با كيفيت ممكن نخواهد بود. (Mindy، 2006) از آنجايي كه پروند ههاي كاغذي به دليل محدوديتهاي ذاتي خود قادر به برقراري ارتباط مناسب بين ارايه كنندگان خدمات سلامت، پردازش داده به اطلاعات قابل استفاده و دسترسي به موقع به آن نيستند، بنابراين پاسخگوي نياز حياتي نظام ارايه ي خدمات سلامت به اطلاعات نخواهند بود. (احمدی، 1387) از اين رو حركت به سوي سيست مهاي اطلاعات كامپيوتري از دهه ي 1970 آغاز شد كه آرمان و هدف نهايي اين سيستم ها، دستيابي به پرونده ي الكترونيك سلامت مي باشد. (Miller، 2004) در حقيقت، پرونده ي الكترونيك سلامت، جمع آوري الكترونيكي » تمام طول حيات يك فرد« مي باشد كه توسط اطلاعات ارايه دهندگان مراقبت بهداشتي ثبت و يا تأييد شده است و در مكان هاي مختلف به اشتراك گذاشته مي شود.(Gartee، 2006)Brailer به نقل از Valdes و همكاران در مورد ضرورت به كارگيري EHR بيان نمود كه جهت ارايه ي خدمات مراقبت با كيفيت، هزينه– اثربخش و مشتري گرا و همچنين دسترسي به موقع به اطلاعات كامل و صحيح، EHR حیاتی است. (Valdes، 2004) اما با وجود مزاياي بالقوه ي EHR، پياده سازي آن با محدوديتها و موانع اجرايي مواجه است كه مهم ترين اين محدوديت ها شامل محدوديتهاي هزينه اي، محدوديت هاي فني، محدوديت هاي استانداردسازي، محدوديت هاي نگرشي- رفتاري افراد و محدوديت هاي سازماني مي باشد. تحقيقات نشان مي دهد كه محدوديت هاي نگرشي- رفتاري افراد يا مقاومت به تغييرات، نقش بيشتري نسبت به ساير محدوديت ها دارد. (Terry، 2008) بنابراین دستیابی به پرونده ي الكترونيك سلامت، از يك سو نيازمند سرمايه گذاري وسيع در زير ساختارها و اجراي تغييرات مهمي در نظام ارايه ي سلامت مي باشد و از سوي ديگر، آمادگي كاربران در مشارکت و پذیرش آن را می طلبد. (Poon، 2004)در حال حاضر، در ايران فعاليت هاي پراكنده اي در زمينه ي سيستم هاي اطلاعات بيمارستاني و محصولاتمختلف در درمانگاه ها، مطب ها و داروخانه ها صورت گرفته است. بيشتر اين محصولات براي مصرف كنندگان آن ها، به عنوان سيستم اطلاعاتي مالي مورد استفاده قرار مي گيرد و به همين علت، قابليت و نياز به اشتراك گذاشتن اطلاعات اين سيستم ها كمتر مورد توجه قرار گرفته است. " طرح نظام جامع اطلاعات سلامت شهروندان" در مهر 1386 تدوين شده است كه محوريت اين طرح، ايجاد و به كارگيري پرونده ي الكترونيك سلامت مي باشد و مسؤوليت پياده سازي آن به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي واگذار شده است. در این تحقیق سعی بر این است که ضمن معرفی الکترونیک سازی پرونده های پزشکی و مزایای آن به موانع اجرایی آن از ديدگاه ارايه كنندگان خدمات سلامت و ارايه ي راهكارهايي مناسب جهت رفع آن ها بپردازیم.فهرست مطالبفصل اول: کلیات.. 5مقدمه: 6روش بررسی و تحقیق: 8پیشینه تحقیق: 9فصل دوم: ادبیات نظری.. 10مفاهیم: 11سلامت الکترونیک: 11پرونده سلامت الکترونیک... 11مقایسه HER و EMR. 12EMR (Electronic Medical Record): 12EHR (Electronic Health Record): 13تاریخچه EHR. 13هدف EHR. 13چرا پرونده الکترونیک سلامت؟. 14مقایسه پرونده کاغذی و الکترونیکی.. 14ابعاد EHR. 16ویژگی EHR : 18مزایای EHR : 19پیش نیازهای HER. 20پیاده سازی EHR. 21مراحل اساسی پیاده سازی موفقیت آمیز: 22برنامه توسعه EHR در ایران. 25آينده نگري هاي طراحي.. 25فصل سوم: مشکلات اجرا و پیاده سازی EHR.. 29یافته های بررسی مشکلات پیاده سازی: 30نتیجه گیری: 33پیشنهادات: 35منابع: 37منابع فارسی: 37منابع لاتین: 37