عنوان تحقیق: نظام نوآوری دفاعي در نظام ملی نوآوری قالب بندی: WORDتعداد صفحات: 86قسمتی از متن:پرکردن فاصله کشور با کاروان شتابان علم و فناوری، نیازمند سرعت بخشیدن به تولید علم درونزا است. علم درونزا اقتدار آفرین است و این امر از عهده علم وارداتی،عاریتی و وام گرفته شده بر نمیآید. از علم و فناوری به عنوان یکی از پایههای اقتدار یک ملت یاد میشود. فراهم ساختن زمینههای مساعد برقراری اثربخش چنین تناظری، از تمامی نهادهای حاکمیتی، نخبگان، گروهها و آحاد مردم، مطالبهای میگردد.انتظار از بخش دفاعی کشور، در این زمینه بیش از سایر بخشها است. عینیت بخشیدن به قدرت و اقتدار ملی در جهت حفظ اهداف و صیانت از منافع کشور، از کارکردهای اصلی بخش دفاعی هر کشوری محسوب میگردد. تجربه سه دهه تلاش مستمر در عرصههای تولید و تحقیق و پشت سر گذاردن چندین نسل فناوری، امروزه بخش دفاعی را حایز ظرفیتهای قابل ملاحظهای برای نقش آفرینی در عینی کردن ابعاد گوناگون قدرت و اقتدار ملی نموده است. امری که این بخش را به بخشی فراتر از یک فعال در عرصه نظامی تبدیل کرده است.امروزه بخش دفاعی کشور، علاوه بر عرصه نظامی، در عرصه تولید علم و توسعه فناوری و خوداتکایی و قطع وابستگی دانشی به خارج جلودار است. در حال حاضر بخش دفاعی کشور از قدرت ابتکار و شجاعت حرف نو زدن برخوردار است و قطعا درصدد آن است که سایر بخشهای صنعتی و تحقیقاتی کشور نیز، از مرحله شاگردی بیگانگان به درآیند.ژرف بینی، ژرف یابی و رویش علمی در بخش دفاعی در حال نهادینه شدن است که سرمایه و ظرفیتی ماوراء موضوعات نظامی را برای کشور پدید میآورد و میتواند در نقش تسهیل کننده و هدایت کننده، موجب سرعت گرفتن چرخه پیشرفت علمی و صنعتی کشور گردد و در الگوی پیشرفت اسلامی- ایرانی نقشی موثر بر عهده داشته باشد. بدین ترتیب، هرگونه هزینهکرد در توسعه علم و فناوری در بخش دفاعی به شرط بازتاب چنین هزینهکردی در سایر بخشهای کشور، نوعی سرمایه گذاری و ظرفیتسازی برگشت پذیر در سطح ملی تلقی میشود. علوم و فنون توسعه یافته در بخش دفاعی، عمدتا قابلیت کاربری در سایر بخشها را دارد. تک منظورگی فناوریها در بخش دفاعی، به ندرت قابل مشاهده است.انتظار بر آن است، همانگونه که بخش دفاعی به رغم محاصره اقتصادی و علمی، توانسته است گام در مسیر خوداتکایی نهد و به عنوان قدرتی مطرح در رتبه بندی دفاعی جای گیرد، در هموار کردن مسیر سایر بخشهای صنعتی و تحقیقاتی کشور جهت تحقق اقتصاد دانش بنیان، نقشی اساسی ایفا نماید که انتظاری به حق است و به جا. باورهای ناب برگرفته از دین مبین اسلام، نیز موید چنین انتظاری است که "ذکات علم نشر آن است".عینیت بخشیدن به قدرت نرم و اقتدار ملی توسط بخش دفاعی، در فضای کنونی تبادلات علم و فناوری میان بخش دفاعی و غیردفاعی از اثربخشی مطلوب و مورد انتظار برخوردار نخواهد بود چراکه در حال حاضر، انباشت قابلیتها و ظرفیتهای رویش علمی و فناورانه بخش دفاعی با جثه پندارها و روالهای نظام فعلی تعاملات علم و فناوری در هر دو سوی تبادل، همخوانی ندارد و اگر طرحی نو در انداخته نشود و به این امر از منظری راهبردی نگریسته نشود، بخش دفاع در تکمیل و شتاب بخشی زنجیره تولید علم تا توسعه کشور، نقشی سازنده ایفا نخواهد کرد. همچنانکه بازگشت پذیری هزینهکردها و سرمایه گذاریها در توسعه فناوریها در بخش دفاعی، در میان برخی از سیاستگذاران و برنامهریزان همواره با پرسشهای چالش برانگیزی مواجه بوده است. دستیابی به چشم انداز مطلوب و مورد انتظار از تعاملات نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری و کارکرد آن در اقتدار ملی، نیازمند ترسیم فضایی دگرگون از تبادلات علم و فناوری است، فضایی تحقق آن نیازمند درانداختن طرحی نو و گذار از راههای نارفته با نگاهی به تجربیات دیگران است.با توجه به تاثیرگذاری متقابل بخش ملی و دفاعی بر یکدیگر، ضروری است، به دوسویه بودن و تفاوت سطوح تعاملات توجه کرد. از این رو تنها نباید به موضوع از منظر بخش دفاع ننگریسته شود بلکه برای دو سطح متفاوت توجه کرد چرا که ارتباط میان این دو سطح، تعاملی ملی- بخشی است که هم رویکردها و پارادایمهای بخش دفاع و هم سطح ملی در موضوع مورد بحث را مد نظر دارد. بدین ترتیب در صورتی که وجه ملی آن مورد توجه قرار گیرد رفتار نهادهای ملی را تحت الشعاع قرار می دهد و اگر از منظر بخش دفاعی به آن نگریسته شود، رفتار بخش دفاعی را متاثر می سازد.تاثیرگذاری علوم و فناوری دفاعی بر قدرت ملی، را میتوان از دو منظر قدرت نظامی و قدرت غیرنظامی نگریست. تاثیرگذاری علوم و فناوری دفاعی بر قدرت ملی از منظر غیرنظامی، در چارچوب تعامل نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری ، به وقوع می پیوندد. بنابراین مطالعه بر نقاط مرزی و فرایندهای تعاملی متمرکز می باشد. تنظیم روابط نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری در نقاط تعاملی، میتواند منجر به ارتقاء اثربخشی علوم و فناوری بخش دفاعی بر قدرت ملی و بالعکس گردد.تعامل موثر نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری، بدون تعریف و تبیین نقش و وظایف نهادهای مسئول در سطوح بخشی و ملی، امکان تحقق نمی یابد. این امر، نیازمند نگاشت نهادی است تا بر اساس آن، نقش و تکالیف هر یک از نهادهای مختلف، در قبال تحقق اهداف تعامل نظامهای نوآوری دفاعی و نوآوری ملی، تبیین گردد.
تحقیق نظام نوآوری دفاعي در نظام ملی نوآوری
عنوان تحقیق: نظام نوآوری دفاعي در نظام ملی نوآوری قالب بندی: WORDتعداد صفحات: 86قسمتی از متن:پرکردن فاصله کشور با کاروان شتابان علم و فناوری، نیازمند سرعت بخشیدن به تولید علم درونزا است. علم درونزا اقتدار آفرین است و این امر از عهده علم وارداتی،عاریتی و وام گرفته شده بر نمیآید. از علم و فناوری به عنوان یکی از پایههای اقتدار یک ملت یاد میشود. فراهم ساختن زمینههای مساعد برقراری اثربخش چنین تناظری، از تمامی نهادهای حاکمیتی، نخبگان، گروهها و آحاد مردم، مطالبهای میگردد.انتظار از بخش دفاعی کشور، در این زمینه بیش از سایر بخشها است. عینیت بخشیدن به قدرت و اقتدار ملی در جهت حفظ اهداف و صیانت از منافع کشور، از کارکردهای اصلی بخش دفاعی هر کشوری محسوب میگردد. تجربه سه دهه تلاش مستمر در عرصههای تولید و تحقیق و پشت سر گذاردن چندین نسل فناوری، امروزه بخش دفاعی را حایز ظرفیتهای قابل ملاحظهای برای نقش آفرینی در عینی کردن ابعاد گوناگون قدرت و اقتدار ملی نموده است. امری که این بخش را به بخشی فراتر از یک فعال در عرصه نظامی تبدیل کرده است.امروزه بخش دفاعی کشور، علاوه بر عرصه نظامی، در عرصه تولید علم و توسعه فناوری و خوداتکایی و قطع وابستگی دانشی به خارج جلودار است. در حال حاضر بخش دفاعی کشور از قدرت ابتکار و شجاعت حرف نو زدن برخوردار است و قطعا درصدد آن است که سایر بخشهای صنعتی و تحقیقاتی کشور نیز، از مرحله شاگردی بیگانگان به درآیند.ژرف بینی، ژرف یابی و رویش علمی در بخش دفاعی در حال نهادینه شدن است که سرمایه و ظرفیتی ماوراء موضوعات نظامی را برای کشور پدید میآورد و میتواند در نقش تسهیل کننده و هدایت کننده، موجب سرعت گرفتن چرخه پیشرفت علمی و صنعتی کشور گردد و در الگوی پیشرفت اسلامی- ایرانی نقشی موثر بر عهده داشته باشد. بدین ترتیب، هرگونه هزینهکرد در توسعه علم و فناوری در بخش دفاعی به شرط بازتاب چنین هزینهکردی در سایر بخشهای کشور، نوعی سرمایه گذاری و ظرفیتسازی برگشت پذیر در سطح ملی تلقی میشود. علوم و فنون توسعه یافته در بخش دفاعی، عمدتا قابلیت کاربری در سایر بخشها را دارد. تک منظورگی فناوریها در بخش دفاعی، به ندرت قابل مشاهده است.انتظار بر آن است، همانگونه که بخش دفاعی به رغم محاصره اقتصادی و علمی، توانسته است گام در مسیر خوداتکایی نهد و به عنوان قدرتی مطرح در رتبه بندی دفاعی جای گیرد، در هموار کردن مسیر سایر بخشهای صنعتی و تحقیقاتی کشور جهت تحقق اقتصاد دانش بنیان، نقشی اساسی ایفا نماید که انتظاری به حق است و به جا. باورهای ناب برگرفته از دین مبین اسلام، نیز موید چنین انتظاری است که "ذکات علم نشر آن است".عینیت بخشیدن به قدرت نرم و اقتدار ملی توسط بخش دفاعی، در فضای کنونی تبادلات علم و فناوری میان بخش دفاعی و غیردفاعی از اثربخشی مطلوب و مورد انتظار برخوردار نخواهد بود چراکه در حال حاضر، انباشت قابلیتها و ظرفیتهای رویش علمی و فناورانه بخش دفاعی با جثه پندارها و روالهای نظام فعلی تعاملات علم و فناوری در هر دو سوی تبادل، همخوانی ندارد و اگر طرحی نو در انداخته نشود و به این امر از منظری راهبردی نگریسته نشود، بخش دفاع در تکمیل و شتاب بخشی زنجیره تولید علم تا توسعه کشور، نقشی سازنده ایفا نخواهد کرد. همچنانکه بازگشت پذیری هزینهکردها و سرمایه گذاریها در توسعه فناوریها در بخش دفاعی، در میان برخی از سیاستگذاران و برنامهریزان همواره با پرسشهای چالش برانگیزی مواجه بوده است. دستیابی به چشم انداز مطلوب و مورد انتظار از تعاملات نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری و کارکرد آن در اقتدار ملی، نیازمند ترسیم فضایی دگرگون از تبادلات علم و فناوری است، فضایی تحقق آن نیازمند درانداختن طرحی نو و گذار از راههای نارفته با نگاهی به تجربیات دیگران است.با توجه به تاثیرگذاری متقابل بخش ملی و دفاعی بر یکدیگر، ضروری است، به دوسویه بودن و تفاوت سطوح تعاملات توجه کرد. از این رو تنها نباید به موضوع از منظر بخش دفاع ننگریسته شود بلکه برای دو سطح متفاوت توجه کرد چرا که ارتباط میان این دو سطح، تعاملی ملی- بخشی است که هم رویکردها و پارادایمهای بخش دفاع و هم سطح ملی در موضوع مورد بحث را مد نظر دارد. بدین ترتیب در صورتی که وجه ملی آن مورد توجه قرار گیرد رفتار نهادهای ملی را تحت الشعاع قرار می دهد و اگر از منظر بخش دفاعی به آن نگریسته شود، رفتار بخش دفاعی را متاثر می سازد.تاثیرگذاری علوم و فناوری دفاعی بر قدرت ملی، را میتوان از دو منظر قدرت نظامی و قدرت غیرنظامی نگریست. تاثیرگذاری علوم و فناوری دفاعی بر قدرت ملی از منظر غیرنظامی، در چارچوب تعامل نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری ، به وقوع می پیوندد. بنابراین مطالعه بر نقاط مرزی و فرایندهای تعاملی متمرکز می باشد. تنظیم روابط نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری در نقاط تعاملی، میتواند منجر به ارتقاء اثربخشی علوم و فناوری بخش دفاعی بر قدرت ملی و بالعکس گردد.تعامل موثر نظام نوآوری دفاعی و نظام ملی نوآوری، بدون تعریف و تبیین نقش و وظایف نهادهای مسئول در سطوح بخشی و ملی، امکان تحقق نمی یابد. این امر، نیازمند نگاشت نهادی است تا بر اساس آن، نقش و تکالیف هر یک از نهادهای مختلف، در قبال تحقق اهداف تعامل نظامهای نوآوری دفاعی و نوآوری ملی، تبیین گردد.