داده های اطلاعاتی به عنوان يکی از منابع حياتی سازمان شناخته می شود و بسياری از سازمان ها با اطلاعات و دانش سازمانی خود مانند ساير دارايی های ارزشمندشان برخورد می کنند . نکته: داده اطلاعاتی (Data) به اطلاعات خام سازمان اتلاق می‌شود و اطلاعات (Information) به داده‌های پردازش شده. همچنين داده های پردازش شده پس از طبقه بندی و آناليز به دانش سازمان (Knowledge) تبديل می گردند. حال تصور نماييد، دسترسی به اطلاعات (Information) در شرايطی کهداده‌ها به روش نامناسبی نگهداری شوند و يا روش ضابطه مندی جهت دستيابی به آنهاوجود نداشته باشد تا چه حد مشکل است . برای رسيدن به يک سيستم اطلاعاتی مناسب،داده‌ها می بايست به صورتی منطقی طبقه بندی و ذخيره شوند تا استفاده از آن هاساده‌تر بوده، با کارايی بيشتری تحليل شوند و سريعتر مورد استفاده قرار گيرند و درنتيجه مديريت بهتری بر آن ها اعمال شود.داده های سازمان ها در انواع بانک های اطلاعاتی و باساختارهای متنوعی ذخيره می‌گردند . طراحی و سازماندهی اين ساختارها، بکارگيری وانتقال به بانک‌های اطلاعاتی پيشرفته و بهينه سازی آن ها يکی خدماتی است که توسطواحدهای فناوری اطلاعاتارايه می شود . داده كاوي چيست؟ فناوريهاي نوين اطلاعاتي و ارتباطي، و همچنين تكنولوژيهاي پشتيبان تصميم، با جمعآوري، ذخيره، ارزيابي، تفسير و تحليل، بازيابي و اشاعه اطلاعات و دانش به كاربران خاص، ميتوانند در اطلاعيابي بهموقع، صحيح و موردنياز به افراد تاثير زيادي داشتهباشند. يكي از ابزارهاي مورد استفاده در اين فناوريها، داده كاوي مي باشد. دادهکاوي شامل استفاده از ابزارهاي پيشرفته تحليل داده به منظور کشف الگوهاي معتبر، از قبل ناشناخته و روابط در مجموعه دادههاي بزرگ است. اين ابزارها، مدلهاي آماري، الگوريتمهاي رياضي و متدهاي يادگيري ماشين[1] (الگوريتمهايي که عملکرد خود را از طريق تجربه بهصورت اتوماتيک بهبود ميدهند) ميباشد. دادهکاوي فراتر از جمعآوري و مديريت داده است، و شامل تجزيه و تحليل و پيشگويي ميشود. نام ديگر آن کشف دانش در پايگاه داده يا به اختصار KDD[2] است .
داده های اطلاعاتی به عنوان يکی از منابع حياتی سازمان شناخته می شود و بسياری از سازمان ها با اطلاعات و دانش سازمانی خود مانند ساير دارايی های ارزشمندشان برخورد می کنند . نکته: داده اطلاعاتی (Data) به اطلاعات خام سازمان اتلاق می‌شود و اطلاعات (Information) به داده‌های پردازش شده. همچنين داده های پردازش شده پس از طبقه بندی و آناليز به دانش سازمان (Knowledge) تبديل می گردند. حال تصور نماييد، دسترسی به اطلاعات (Information) در شرايطی کهداده‌ها به روش نامناسبی نگهداری شوند و يا روش ضابطه مندی جهت دستيابی به آنهاوجود نداشته باشد تا چه حد مشکل است . برای رسيدن به يک سيستم اطلاعاتی مناسب،داده‌ها می بايست به صورتی منطقی طبقه بندی و ذخيره شوند تا استفاده از آن هاساده‌تر بوده، با کارايی بيشتری تحليل شوند و سريعتر مورد استفاده قرار گيرند و درنتيجه مديريت بهتری بر آن ها اعمال شود.داده های سازمان ها در انواع بانک های اطلاعاتی و باساختارهای متنوعی ذخيره می‌گردند . طراحی و سازماندهی اين ساختارها، بکارگيری وانتقال به بانک‌های اطلاعاتی پيشرفته و بهينه سازی آن ها يکی خدماتی است که توسطواحدهای فناوری اطلاعاتارايه می شود . داده كاوي چيست؟ فناوريهاي نوين اطلاعاتي و ارتباطي، و همچنين تكنولوژيهاي پشتيبان تصميم، با جمعآوري، ذخيره، ارزيابي، تفسير و تحليل، بازيابي و اشاعه اطلاعات و دانش به كاربران خاص، ميتوانند در اطلاعيابي بهموقع، صحيح و موردنياز به افراد تاثير زيادي داشتهباشند. يكي از ابزارهاي مورد استفاده در اين فناوريها، داده كاوي مي باشد. دادهکاوي شامل استفاده از ابزارهاي پيشرفته تحليل داده به منظور کشف الگوهاي معتبر، از قبل ناشناخته و روابط در مجموعه دادههاي بزرگ است. اين ابزارها، مدلهاي آماري، الگوريتمهاي رياضي و متدهاي يادگيري ماشين[1] (الگوريتمهايي که عملکرد خود را از طريق تجربه بهصورت اتوماتيک بهبود ميدهند) ميباشد. دادهکاوي فراتر از جمعآوري و مديريت داده است، و شامل تجزيه و تحليل و پيشگويي ميشود. نام ديگر آن کشف دانش در پايگاه داده يا به اختصار KDD[2] است .