چكيدهموضوع اين پايان نامه با عنوان « موسيقی شعر در غزليّات سنايی » ، و هدف از اين پژوهش ؛ آشنايي با موسيقي شعر در غزليّات سنايي است . و روش كار ، نظري و بر اساس پژوهش كتابخانه اي مي باشد . ابزار آن كتاب ها و منابع مرتبط با موضوع است . مطلع هر بيت به جهت تعيين انواع موسيقي در آن ، انتخاب شده است . سپس به تقطيع ، استخراج اوزان و نام بحرها ، پس از آن به يافتن قافيه ، حدود واصناف و احياناً عيوب آن و بررسي موسيقي دروني و معنوي در غزليّات سنايي ، پرداخته شده است . و در پايان تحليلي از يافته ها به عمل آمده و جمع بندي ، بيان شده است . با توجّه به بررسي هاي به عمل آمده ، شاعر در غزليّاتش از 9 بحر و 50 وزن استفاده کرده است . بالاترين بسامد بحر ها را رمل و کم ترين آن ها را متقارب دارد . او از 15 زحاف استفاده نموده است ؛ که بيش ترين آن ها حذف و کم ترين آن ها جدع ، نحر و حذذ است . بيش تر اوزان غزليّاتش مزاحف می باشند . بسامد اوزان دوری ، 30 غزل مي باشد. از نظر نوع رديف هاي به كار رفته در غزليّات تنوّع زيادي به چشم مي خورد ولي فعل در درجه ي اوّل قرار دارد . شماره ی غزل های مردّف او بيش از غزل های بدون رديف است . تعداد قافيه های مقيّد نيز بيش تر از قافيه های مطلق می باشد . حدود قافيه ها بر اساس کاربرد به ترتيب عبارت از : مترادف، متواتر ، متدارک و متراکب است ؛ متکاوس وجود ندارد . از نظر موسيقی معنوی بر اساس ابيات بررسی شده به ترتيبِ بسامد تشبيه ، تضاد ، استعاره ، تناسب ، کنايه و مجاز به کار گرفته شده است که تشبيه بيش ترين و مجاز کم ترين بسامد را داراست . موسيقی درونی نيز به ترتيبِ کاربرد ، واج آرايی ، جناس و تکرار می باشد . تعداد صفحات 291 word فهرست مطالب