يك عاشقانه آرام...نويسنده: نادر ابراهيمي3فصل239 صفحهچاپ نهم: 1385ديگر جوان نيستمميانسال هم نيستمبه هم ين خاطر است كه هم يشه م ي اند يشم؛اين آخر ين اثر ي است كه به او پ ي شكش ميكنم؛ و به فكرماما حس ميكنم كه در اين جمله نقصي هست، و اضطرابي « براي آخرين بار، به او » ميرسد كه بنويسم»: يادم م ي آ يد او لين كتابم را در ن يمه راه جوان ي به بهتر ين دوست روزگار كودك ي تا جوان ي ام تقد يم كردم«. به برادرم رحيم قاضي مقدم، كه با دوستي ام بيش از همه كس او را عذاب داده امحال، در آستانه پيري، ميخواهم جمله يي شبيه به آن بگويم:...« به همسرم فرزانه، كه با مِهر بي حدم به او، تنها كسي بوده ام كه پيوسته عذابش داده ام »و افسوس كه نم يتوان بازگشت و از نو ساخت؛ اما دست كم، به آنها كه در آغاز راهند م يتوان يادگار ي كوچكي داد؛ شايد به كارشان بيايد.يادگاري ست از من و او به ،« يك عاشقانه بس يار آرام » ، و اگر خدا ب خواهد و زنده بمانم « يك عاشقانه آرام »همه ي آنها كه در آغاز راهند...ن.ا.آذرماه 73
يك عاشقانه آرام...نويسنده: نادر ابراهيمي3فصل239 صفحهچاپ نهم: 1385ديگر جوان نيستمميانسال هم نيستمبه هم ين خاطر است كه هم يشه م ي اند يشم؛اين آخر ين اثر ي است كه به او پ ي شكش ميكنم؛ و به فكرماما حس ميكنم كه در اين جمله نقصي هست، و اضطرابي « براي آخرين بار، به او » ميرسد كه بنويسم»: يادم م ي آ يد او لين كتابم را در ن يمه راه جوان ي به بهتر ين دوست روزگار كودك ي تا جوان ي ام تقد يم كردم«. به برادرم رحيم قاضي مقدم، كه با دوستي ام بيش از همه كس او را عذاب داده امحال، در آستانه پيري، ميخواهم جمله يي شبيه به آن بگويم:...« به همسرم فرزانه، كه با مِهر بي حدم به او، تنها كسي بوده ام كه پيوسته عذابش داده ام »و افسوس كه نم يتوان بازگشت و از نو ساخت؛ اما دست كم، به آنها كه در آغاز راهند م يتوان يادگار ي كوچكي داد؛ شايد به كارشان بيايد.يادگاري ست از من و او به ،« يك عاشقانه بس يار آرام » ، و اگر خدا ب خواهد و زنده بمانم « يك عاشقانه آرام »همه ي آنها كه در آغاز راهند...ن.ا.آذرماه 73