عنوان تحقیق: بررسي نقش عرف در نظام حقوقي ايرانفرمت فایل: wordتعداد صفحات: 52شرح مختصر:« عرف » به اذعان كليه انديشمندان اولين منبع حقوق به شمار مي رود. امروزه نيز با سامان يافتن نظام اجتماعي و توسعه ورشد تمدنهاي بشري ودر نيجه گسترش وضع قوانين ومقررات نوشته در شئون مختلف زندگي اجتماعي ، نه تنها نقش و قلمرو عرف كم رنگ نشده، بلكه سير تحولات نظامهاي حقوقي معاصر در عرصه هاي داخلي و بين المللي بر تقويت نقش عرف در حل و فصل منازعات و همچنين استباط احكام، تشخيص مفاهييم، مصاديق و موضوعات تاكيد دارد ،ضمن آنكه در نظامهاي حقوقي «نانوشته» عرف نقش حقوق زنده را بر عهده دارد.در اين نوشتار تلاش شده است ، نقش عرف در فقه اماميه و نظام حقوقي ايران در حد بضاعت ، مورد برسي و كنكاش قرار گيرد . بر اين اساس ضمن پرداختن به تاريخچه، مفاهيم و اركان وعناصر عرف، ،گونه ها واقسام عرف به اعتبار مفاهيم مختلف، تببيين و سپس جايگاه، كاربرد و قلمرو عرف به تفصيل مورد بحث و بررسي واقع شده است.فهرست مطالبچكيدهمبحث اول : کلیات1- پیشینه تاریخیالف: تاریخچه عرف در کلیه تمدنهاب:تاریخچه عرف در تمدن عرب قبل از اسلام2- مفهوم شناسي عرف3- منشأ، اركان و عناصر عرف4- بررسي تطبيقي مفهوم عرف باساير مفاهيم مرتبط ومشابهالف- تفاوت عرف و عادتب- تفاوت عرف واجماعج- تفاوت عرف وسيره عقلامبحث دوم : اقسام وگونه های عرفالف) عرف لفظىب) عرف عملىمبحث سوم : حجیت ،جایگاه و کاربرد عرف1- نظریه ها و گرایش های حجيت عرفالف)نظریه حجيت ذاتىب) نظریه عقلج) نظریه امضاتعريف قاعده ى حقوقىتعريف مبنامبنا در نظام حقوقى اسلامتعريف منبعديدگاه هاى موجود درباره ى منبع يا مبنا بودن عرفمبحث چهارم: قلمرو عرفمنابع