مقدمهبحث از دین و تربیت همیشه مورد توجه اندیشمندان تربیتی بوده و بشر همواره به دنبال آرمان خواهی و كمال طلبی خود در شیوه های تربیتی به دین و ارزش های الهی علاقه وافری نشان مي داده است. هر چند پس از رنسانس و گسترش علم گرایی و غرور ناشی از آن و طرح «تقابل علم و دین» و جا افتادن این تفكر به لحاظ ضعف های موجود در دین مسیحیت و مبلغان و عالمان آن و به حاشیه رانده شدن دین تربیت دینی نیز مورد غفلت قرار گرفت.اما پس از مواجهه ی انسان با تبعات این غفلت زدگی و گرفتاری او با تبعات جامعه صنعتی و زندگی مادی و بروز مشكلات متعدد فردی و اجتماعی ضرورت نگاهی دوباره به تربیت دینی احساس شد؛ كه در این میان نظرات مختلفی به چشم مي خورد.1. عدّه ای با طرح عدم دخالت دین در تربیت انسان و ناكارآمدی آموزه های دینی كه ناشی از نگاه منفی به دین و عدم شناخت دقیق از مكتب تربیتی آن است. این بحث را همچنان رویكردی به مباحث قدیمی و مربوط به زمان نابالغی علم، تلقی مي كنند.آنان تربیت را تنها بر مدار عقل و شناخت انسان از خودش استوار مي سازند، و قائل اند كه تنها علم، قابلیت شناسایی دقیق از آدمی را دارد؛ در این دیدگاه رابطه ای میان دین و تربیت وجود ندارد.فصل اول - تعریف و حدود تربیت در اسلامفصل دوم - مشخصات تربیت اسلامیفصل سوم - اهداف تربیت اسلامیفصل چهارم - اصول تربیت در اسلامفصل پنجم - روشهای تربیت در اسلام- موعظه , تصیحت و امر به معروف- انذار , تهی از منکر و مبارزه با انحرافات- برقراری ثواب و عقاب برای اعمال- ایجاد محیط مساعد تربیتی- بیان قصص انبیا و سرگذشت ملل- ذکر امثال و تشبیه معقول به محسوس- دعا و نیایش- توبه و بازگشت- برقراری یک نظام اسلامی برای اجرا و تداوم تربیتدین و روشهای تربیتی