هويدا و وزيرانشدر اواخر سال 1968 ميلادي (1347 شمسي) پيش‌بيني افكار عمومي در كشور چنين بود كه (هويدا) به زودي از صحنه سياسي كنارگذارده خواهد شد، زيرا ناسازگاري‌هايي كه به تدريج در داخل هيئت دولت و همچنين در خارج از آن ريشه بسته بود ظاهر مي‌شد.از همه مهم‌تر آن كه چند وزير حاضر در دولت هم به رقابت با يكديگر و نيز با نخست‌وزير برخاسته بودند و با وجود آنكه دوست هويدا بودند ولي خود را كانديداي نخست‌وزيري كرده و هر كدام هم تك‌روي‌هايي داشتند.در كتاب ابوالهول پارسي كه به زبان انگليسي تاليف گرديده، دكتر عباس ميلاني با استناد به مدارك و اسناد و مصاحبه‌هايي كه در اختيار داشته در صفحه 242 مي‌نويسد:دو وزير حاضر در كابينه‌ي هويدا كه داوطلب پست نخست‌وزيري بودند و از هيچ كوششي در رسيدن به آن مقام فروگذاري نداشتند عبارت بودند از:اول- جمشيد آموزگار كه خود سال‌ها در كابينه‌ي هويدا وزير بود.دوم- هوشنگ انصاري كه كوشش فراواني مي‌كرد تا راه نخست‌وزيريش را هموار نمايد.در كتاب «سرآمدان يا نخبگان ايران و تقسيم قدرت قبل و بعد از انقلاب ايران» كه وسيله‌ي مقامات آمريكا تهيه گرديده و براساس گزارش‌هاي «سيا» تنظيم شده زير كد نمره‌ي 3510 آمده است:«آموزگار مردي بود سرد و گرم چشيده، سال‌ها در مقامات مختلف به خدمت دولتي اشتغال داشت و در محافل سياسي و اقتصادي شخصيت موجهي بود، پادشاه هم با ديدي دگرگونه به او نگاه مي‌كرد، شخصيتي بود جدي، پركار، اقتصاددان، ولي تندخو و عصبي. 51صفحه