بحث خودرگي در صنايع هوايي اززمان ساخت هواپيماهاي اوليه مطرح بوده و اكنون نيز از اهميت بالايي دراين صنايع برخوردار است درساخت قطعات مورد استفاده در صنايع هوايي از آلياژ ها و فلزات گوناگون استفاده مي شود اين آلياژ ها و فلزات زماني كه در شرايط مطلوب و مساعد خوردگي قرارميگيرند شروع به تجزيه شدن در عناصر متاليك شبيه به اكسيدها هيدروكسيدها و سولفاتها مي كنند در واقع خوردگي اثر متقابل فعل و انفعالات شيميايي فلزات با محيط پيرامون آنهاست همانطور كه ساختار آلياژهاي فلزي به تدريج پيچيده تر و در مقابل خوردگي مقاومت ر مي شوند به همان ميزان با شرايط محيطي بدتر و دشوارتري مواجه مي شوند بايد هميشه و در همه حال به ياد داشت كه جلوگيري از خوردگي يك تلاش مداوم و مستمري است كه هرگز به پايان نخواهد رسيد. و هميشه اين تلاش در حال رشد و تكامل است خوردگي بايستي آشكارسازي شده و تا حد امكان به سرعت برطرف گردد تا از ميزان خسارت وارده به قطعات جلوگيري شود. خوردگي در صنايع هواپيمايي به شكلهاي مختلفي بروز مي كند شامل : 1)GALVANIC CORROSION 2)CONCENTRATION CELL CORROSION 3)OXYGEN CONCENTRATION CELL CORROSION 4)FILLIFORM CORROSION 5)INTERGRANULAR CORROSION