مقاله فلسفه و متافيزيك دانلود تحقیق فلسفه متافیزیک در ان به موضوعات آدمي، اين ساخته شده از خاك و مجهز به انديشه، بيگانه اي است در عرصه ي گيتي. از يكسو چنان است كه گويي حيواني تكامل يافته بيش نيست و از سويي ديگر سوداي آفرينش دارد. اين دو گانگي در خصلت آدمي چون دو حاكم در يك اقليم مي ماند كه در نبرد دائمي اند. تناقضات خاكي و ماوراي مادي نهادينه شده در ذات آدمي، قرار از او گرفته و هرگز سر تسليم در مقابل سرنوشت زميني فرود نياورده است. نه چون ديگر جانداران به حيات محدودش قانع است و مهر به جاودانگي از خود مي راند، و نه به عشق جاودانگي از بند نيازهاي مادي توان گسستن دارد.اين تضاد، شالوده ي گرايشهاي تناقض گونه ي او به هر دو ديدگاه ايده آليستي و ماترياليستي است. اين چنين است كه تقابل بين ايده آليسم و ماترياليسم به اندازه ي تاريخ حيات انسان قدمت دارد و هر دو ديدگاه، هر يك به شيوه ي خود، به انسان نويد بهشت مي دهند. ايده آليسم و در راس آنها اديان، دو تصوير بهشتي براي انسان ترسيم مي كنند، يكي بهشت زميني كه در پرتو عدل و داد و اخلاق حاصل مي شود و ديگري بهشتي است كه پس از رستاخيز در آن خواهد زيست. بهشت ماترياليستي كه اوج شكوفايي آن در ماركسيسم تجلي يافته، انديشه ي مالكيت خصوصي در برزخ حكومت ديكتاتوري كارگري تباه مي شود و انسان در پرتو توليد انبوه و برخورداري بدون تبعيض همگاني، به سعادت خواهد رسيد و رشد ذهني او را به دنبال خواهد داشت.اينجا، نه جاي نقد و بررسي مكاتب است و نه اصولاً اين قلم در پي اثبات يا نفي مكتب خاصي است. بلكه هدفي ديگر را پي مي گيرد و آن تبيين فطرت و نياز آدمي و چگونگي دست يابي به آن است. نكته ي بارز و تكيه گاه اين بحث، بيش از هر چيز باور برتابيده از سرشت همگاني بر سير و سفري است از تولد تا مرگ، كه انسان را به بهشت نزديك كند. انسان مسافري بيش نيست و قصدي بجز بهشت ندارد. تاريخ حيات انسان مانند كشتي بزرگي است كه در درياي پر تلاطم هستي به حركت بي سكون در آمده وناخدايش سرشت آدمي است. اما سرشت آدمي، در دوگانگي بين نيازهاي ناسازگار جسمي و رواني و زياده طلبي هاي او در تلاطم است و ستيز دروني ناخدا، بارها كشتي را به گرداب خطر انداخته و جهت حركت، از مقصد به سويي نامشخص و ياس آور تغيير كرده استبا هر موجي كه به كشتي مي خورد، سرنشنيان نيز عنان اختيار از كف داده و هر يك براي نجات خويش ديگري را به سوي قربانگاه رفع نيازهاي خود سوق مي دهد و كشتي به خطر نزديكتر مي شود. ناخدا و سرنشينان، هر دو فريب وسعت كشتي را خورده و از خطرات واقعي كه كل كشتي و حيات آدمي را تهديد مي كند، غافل شده اند. اين كشتي به سر منزل مقصود نخواهد رسيد، مگر آنكه تلاطم دروني ناخدا مهار شود و فروكش كند و سرنشنان، دست از خود ستيزي بردارند و تنها به حركت كشتي و جهت آن بينديشند و از كشتي در مقابل خطرات حتمي و احتمالي محافظت كنند. نمونه هاي تاريخي خطراتنمونه هاي تاريخي خطراتي كه انسان پشت سر گذاشته از دو منظر قابل بررسي است، يكي نبرد بين كشورها در طول تاريخ و جنگهاي جهاني و منطقه اي قرن اخير و ديگري مسائل دروني كشورها است. در اينجا جنگ بين كشورها مد نظر نيست و تنها مسائل دروني جوامع مورد توجه است كه اين مسائل خود موجب درگيري بيشتر در سطح جهان مي شود.دو پديده در طول تاريخ بيش از همه قابل توجه است، يكي حكومت كليسا در قرون وسطي كه تقريباً هزار سال مانع حركت درست كشتي بسوي بهشت زميني شد و ديگري حكومت هفتاد ساله ي بلشويكها در شوروي سابق. اين دو مورد از اين جهت حائژ اهميت است كه ايده آليسم به بهانه ي بهشت آخرت، زندگي دنيوي انسان را تباه مي كرد و با سركوبي هرگونه تفحص و تعمق در طبيعت مانع شكوفايي ذهنيت خلاق انديشمندان و نوآوران مي شد.ديگري ماترياليسم كه تلاش مي كرد براي ساختن بهشت زميني، براي مبارزه با ايده آليسم (بطور كلي، نه تنها مذهب) الگوي از پيش فرض شده و مبهمي را به انسان تحميل كند و تلخترين تجربه ي تاريخي ماترياليسم را به تصوير كشيد.
مقاله فلسفه و متافيزيك دانلود تحقیق فلسفه متافیزیک در ان به موضوعات آدمي، اين ساخته شده از خاك و مجهز به انديشه، بيگانه اي است در عرصه ي گيتي. از يكسو چنان است كه گويي حيواني تكامل يافته بيش نيست و از سويي ديگر سوداي آفرينش دارد. اين دو گانگي در خصلت آدمي چون دو حاكم در يك اقليم مي ماند كه در نبرد دائمي اند. تناقضات خاكي و ماوراي مادي نهادينه شده در ذات آدمي، قرار از او گرفته و هرگز سر تسليم در مقابل سرنوشت زميني فرود نياورده است. نه چون ديگر جانداران به حيات محدودش قانع است و مهر به جاودانگي از خود مي راند، و نه به عشق جاودانگي از بند نيازهاي مادي توان گسستن دارد.اين تضاد، شالوده ي گرايشهاي تناقض گونه ي او به هر دو ديدگاه ايده آليستي و ماترياليستي است. اين چنين است كه تقابل بين ايده آليسم و ماترياليسم به اندازه ي تاريخ حيات انسان قدمت دارد و هر دو ديدگاه، هر يك به شيوه ي خود، به انسان نويد بهشت مي دهند. ايده آليسم و در راس آنها اديان، دو تصوير بهشتي براي انسان ترسيم مي كنند، يكي بهشت زميني كه در پرتو عدل و داد و اخلاق حاصل مي شود و ديگري بهشتي است كه پس از رستاخيز در آن خواهد زيست. بهشت ماترياليستي كه اوج شكوفايي آن در ماركسيسم تجلي يافته، انديشه ي مالكيت خصوصي در برزخ حكومت ديكتاتوري كارگري تباه مي شود و انسان در پرتو توليد انبوه و برخورداري بدون تبعيض همگاني، به سعادت خواهد رسيد و رشد ذهني او را به دنبال خواهد داشت.اينجا، نه جاي نقد و بررسي مكاتب است و نه اصولاً اين قلم در پي اثبات يا نفي مكتب خاصي است. بلكه هدفي ديگر را پي مي گيرد و آن تبيين فطرت و نياز آدمي و چگونگي دست يابي به آن است. نكته ي بارز و تكيه گاه اين بحث، بيش از هر چيز باور برتابيده از سرشت همگاني بر سير و سفري است از تولد تا مرگ، كه انسان را به بهشت نزديك كند. انسان مسافري بيش نيست و قصدي بجز بهشت ندارد. تاريخ حيات انسان مانند كشتي بزرگي است كه در درياي پر تلاطم هستي به حركت بي سكون در آمده وناخدايش سرشت آدمي است. اما سرشت آدمي، در دوگانگي بين نيازهاي ناسازگار جسمي و رواني و زياده طلبي هاي او در تلاطم است و ستيز دروني ناخدا، بارها كشتي را به گرداب خطر انداخته و جهت حركت، از مقصد به سويي نامشخص و ياس آور تغيير كرده استبا هر موجي كه به كشتي مي خورد، سرنشنيان نيز عنان اختيار از كف داده و هر يك براي نجات خويش ديگري را به سوي قربانگاه رفع نيازهاي خود سوق مي دهد و كشتي به خطر نزديكتر مي شود. ناخدا و سرنشينان، هر دو فريب وسعت كشتي را خورده و از خطرات واقعي كه كل كشتي و حيات آدمي را تهديد مي كند، غافل شده اند. اين كشتي به سر منزل مقصود نخواهد رسيد، مگر آنكه تلاطم دروني ناخدا مهار شود و فروكش كند و سرنشنان، دست از خود ستيزي بردارند و تنها به حركت كشتي و جهت آن بينديشند و از كشتي در مقابل خطرات حتمي و احتمالي محافظت كنند. نمونه هاي تاريخي خطراتنمونه هاي تاريخي خطراتي كه انسان پشت سر گذاشته از دو منظر قابل بررسي است، يكي نبرد بين كشورها در طول تاريخ و جنگهاي جهاني و منطقه اي قرن اخير و ديگري مسائل دروني كشورها است. در اينجا جنگ بين كشورها مد نظر نيست و تنها مسائل دروني جوامع مورد توجه است كه اين مسائل خود موجب درگيري بيشتر در سطح جهان مي شود.دو پديده در طول تاريخ بيش از همه قابل توجه است، يكي حكومت كليسا در قرون وسطي كه تقريباً هزار سال مانع حركت درست كشتي بسوي بهشت زميني شد و ديگري حكومت هفتاد ساله ي بلشويكها در شوروي سابق. اين دو مورد از اين جهت حائژ اهميت است كه ايده آليسم به بهانه ي بهشت آخرت، زندگي دنيوي انسان را تباه مي كرد و با سركوبي هرگونه تفحص و تعمق در طبيعت مانع شكوفايي ذهنيت خلاق انديشمندان و نوآوران مي شد.ديگري ماترياليسم كه تلاش مي كرد براي ساختن بهشت زميني، براي مبارزه با ايده آليسم (بطور كلي، نه تنها مذهب) الگوي از پيش فرض شده و مبهمي را به انسان تحميل كند و تلخترين تجربه ي تاريخي ماترياليسم را به تصوير كشيد.