تعيين زمان بارريزي اولين مرحله در طراحي سيستم راهگاهي است و در محدوده اي بين نيامد قطعه و سايش قالب انتخاب مي شود. روابط زيادي براي تعيين زمان بارريزي قطعات چدني وجود دارد. در اين تحقيق تاثير زمان بارريزي بر انجماد و تنش هاي حرارتي به وجود آمده در چند قطعه و همچنين نيامد در قطعات با سيستم هاي راهگاهي و زمان هاي بارريزي متفاوت، به دست آمده از روابط متعدد موجود معرفي شده توسط محققين، با نرم افزار شبيه سازي ProCAST 2013 معرفي مي شود. نتايج نشان دهنده افزايش سرعت انجماد و يكنواخت تر شدن دماي مغز و سطح قطعه با كاهش زمان بارريزي است و قابليت تغذيه بهتر قطعات ريختگي و استفاده از تغذيه اي با مدول چورينف كمتر فراهم مي شود. همچنين كاهش زمان بارريزي، تنش حرارتي به وجود آمده در قطعات را كاهش مي دهد. روابط معرفي شده براي محاسبه زمان بارريزي، در برخي موارد باعث نيامد در قطعات توليدي ميگردد