فرمت :docتعداد صفحات:78آنـاتـومـي * در تعريف جامعه شناسي گفته شده است كه جامعه از يك عده افراد تشكيل شده است. - اين جمله يكي از صدها تعريف در مورد جامعه شناسي است. - اين تعريف افراد را سازنده جامعه معرفي مي كند. * كه براي ارضاي نيازهايشان با هم روابط اجتماعي دارند. - افراد داراي نيازهاي مختلف و متنوعي هستند. - به اين نيازها بايد پاسخ داده شود. - افراد از طريق ارتباط با ديگران مي توانند به اين نيازها پاسخ دهند. - اين ارتباط با ديگران همان روابط اجتماعي است. * منظور از روابط اجتماعي بنابراين كمك انسان ها به يكديگر براي ارضاي نياز است. (حداقل در بدو پيدايش اقوام اوليه) - انسان ها به يكديگر براي ارضاي نيازهاي خود كمك مي كنند. - اين كمك و همياري از طريق روابط اجتماعي صورت مي گيرد. - روابط اجتماعي فقط بر اساس نياز انسان ها به يكديگر است. * در اين تعريف هدف انسان ها نياز است و روابط اجتماعي وسيلـه. - هدف اوليه انسان ها رفع نيازهاي خود است. - كه آن را به وسيله رابطه با ديگران انجام مي دهند. - بنابراين از روابط اجتماعي (با ديگران) به عنوان وسيله كه آن ها را به هدف خود مي رساند، نگاه مي كنند. * بر اساس دسته بندي ماسلو، يكي از نيازهاي اساسي و فطري انسان ها نياز به روابط اجتماعي و محبت است. - طبق طبقه بندي كه ماسلو كرده است. - انسان ها داراي نيازهاي اساسي و فطري مي باشند. - كه از جمله آن ها نياز به روابط اجتماعي (داشتن رابطه با ديگران) و مهر و محبت است. - در نتيجه انسان يك موجود اجتماعي است و براي زنده بودن به رابطه با ديگران نيازمند است. * بدين ترتيب روابط اجتماعي هم يك نياز فطري و لذا هدف است و هم وسيله اي براي ارضاي نيازهاي ديگر. - با اين تعاريف روابط اجتماعي دو معني پيدا مي كند. - امري فطري و ذاتي كه بستر به آن نيازمند است. - چون روابط اجتماعي امري فطري پس رسيدن به آن يك هدف تلقي مي گردد. - در مقابل انسان ها مجبور هستند كه براي رفع نيازهاي خود از روابط اجتماعي سود بردند. - زيرا انسان ذاتاً داراي نيازهايي نيز مي باشد كه بايد آن ها را برطرف كند. - در نتيجه روابط اجتماعي شكل يك وسيله را نيز به خود مي گيرند. * و يكي از جالبترين نكات در نظام آفرينش اين است كه سيستم زندگي اجتماعي انسان ها و تشكيل جامعه را در فطرت آن ها نهاده است. - ميل به تشكيل جامعه و روابط اجتماعي در فطرت انسان ها وجود دارد. - و اين امري است كه ازلي. - يعني برنامه و هدف آفريدگار اين گونه بوده است كه انسان ها به تشكيل جامعه ميل ورغبت داشته باشند. * به طوري كه انسان بدون اين روابط اجتماعي قادر به زيستن نيست. - بنابراين انسان روابط اجتماعي را برقرار مي سازد و از آن بهره مي برد. - زيرا بدون داشتن اين روابط قادر نخواهد بود كه زندگي خود را كه ذاتاً اجتماعي ادامه دهد. * اهميت خاص روابط اجتماعي در دو بعد است: 1- امتياز 2- وسيله ارضاي نياز - در نتيجه روابط اجتماعي دو ويژگي پيدا مي كنند. - اولي نيازي فطري و ذاتي است كه انسان آن را هدف خود مي داند و براي برقراري آن تلاش مي كند. - دومي رفع نيازهايي است كه براي تداوم حيات او ضروري است و او تنها از طريق روابط اجتماعي است كه مي تواند اين نيازها را برطرف كند.