با كمك روشهاي سيتوشيمي مي‌توان ساختمانهاي شيميايي اجزاء سلول را در وضعيت طبيعي ( In Situ ) آن شناخت دو راه را براي اين منظور وجود دارد :1) استفاده از مواد شيميايي كه در اثر تماس با مواد ديگر درون سلول واكنشي ظاهر سازند كه به كمك ميكروسكوپ الكتروني قابل رؤيت است .براي مطالعة با ميكروسكوپ نوري بايستي اين مواد شيميايي رنگي باشند و براي مشاهده در ميكروسكوپ الكتروني بايد اين مواد مانع حركت الكترونها، يا باعث پراكندگي آنها گردند. (1)2 ) امكان دوم استفاده از آنزيم‌هايي است كه بطور اختصاصي موادي را تجزيه نمايند اين مواد بعداً در سلول قابل رؤيت نيستند تعيين اينكه محصول يك واكنش جزئي از ساختمان سلول است يا خير زماني ممكن است كه نتيجه واكنش سبب انباشتگي و تراكم ماده مورد جستجو گردد علاوه بر اين واكنش بايد طوري اختصاصي باشد كه قضاوت قابل اعتمادي را ممكن سازد از طرف ديگر اجزاء سلولي به قدر كفايت طبيعي باقي بمانند تا مقايسه و قضاوت را ممكن سازند (مثلاً تراكم موادي در ميتوكندري زماني قابل اثبات است كه ساختمان ميتوكندري به شكل طبيعي آن موجود باشد با دو مثال مطالب فوق روشن مي‌گردد : در نقاط مختلف سلول فسفاتاز يعني آنزيمي كه هيدروليز فسفات را تسريع مي‌نمايد وجود دارد اگر يك سلول ثابت شده با آلدئيد را (آلدئيد فعاليت آنزيمي را از بين نمي‌برد) با مخلوطي از فسفات محلول و نيترات سرب مجاور كنيم (قطره‌اي روي بافت قرار مي‌گيرد) در نقاطي كه آنزيم موجود است فسفات هيدروليز شده و توليد اسيد فسفريك مي‌نمايد كه خود در اثر تركيب با نيترات سرب فسفات سرب به وجود مي‌آورد .
با كمك روشهاي سيتوشيمي مي‌توان ساختمانهاي شيميايي اجزاء سلول را در وضعيت طبيعي ( In Situ ) آن شناخت دو راه را براي اين منظور وجود دارد :1) استفاده از مواد شيميايي كه در اثر تماس با مواد ديگر درون سلول واكنشي ظاهر سازند كه به كمك ميكروسكوپ الكتروني قابل رؤيت است .براي مطالعة با ميكروسكوپ نوري بايستي اين مواد شيميايي رنگي باشند و براي مشاهده در ميكروسكوپ الكتروني بايد اين مواد مانع حركت الكترونها، يا باعث پراكندگي آنها گردند. (1)2 ) امكان دوم استفاده از آنزيم‌هايي است كه بطور اختصاصي موادي را تجزيه نمايند اين مواد بعداً در سلول قابل رؤيت نيستند تعيين اينكه محصول يك واكنش جزئي از ساختمان سلول است يا خير زماني ممكن است كه نتيجه واكنش سبب انباشتگي و تراكم ماده مورد جستجو گردد علاوه بر اين واكنش بايد طوري اختصاصي باشد كه قضاوت قابل اعتمادي را ممكن سازد از طرف ديگر اجزاء سلولي به قدر كفايت طبيعي باقي بمانند تا مقايسه و قضاوت را ممكن سازند (مثلاً تراكم موادي در ميتوكندري زماني قابل اثبات است كه ساختمان ميتوكندري به شكل طبيعي آن موجود باشد با دو مثال مطالب فوق روشن مي‌گردد : در نقاط مختلف سلول فسفاتاز يعني آنزيمي كه هيدروليز فسفات را تسريع مي‌نمايد وجود دارد اگر يك سلول ثابت شده با آلدئيد را (آلدئيد فعاليت آنزيمي را از بين نمي‌برد) با مخلوطي از فسفات محلول و نيترات سرب مجاور كنيم (قطره‌اي روي بافت قرار مي‌گيرد) در نقاطي كه آنزيم موجود است فسفات هيدروليز شده و توليد اسيد فسفريك مي‌نمايد كه خود در اثر تركيب با نيترات سرب فسفات سرب به وجود مي‌آورد .