جت‌هاي برخوردي كاربردهاي بسيار زيادي در صنايع مختلف دارند. اخيرا به منظور كنترل جريان و بهبود فرآيندهاي انتقال، جريان‌هاي ورودي را نوساني مي‌نمايند. در اين مطالعه ميدان جريان در جت‌هاي روبروي‌هم نوساني به صورت عددي و توسط رهيافت شبيه‌سازي گردابه بزرگ مدل‌سازي شده است. اثرات فركانس ورودي و شكل تابع نوساني بر روي انرژي جنبشي توروبولانسي و ساختارهاي منسجم ارزيابي شده است. نوساني كردن جريان باعث افزايش انرژي جنبشي توربولانسي در ناحيه برخوردي مي‌شود و در نتيجه فرآيندهاي انتقال در جت‌هاي نوساني نسبت به جت‌هاي دائم بيشتر است. همچنين با مقايسه ساختارهاي منسجم جت‌هاي نوساني و دائم آشكار است كه نوساني كردن جريان باعث شكل‌گيري پريوديك ورتكس‌ها مي‌شود. همچنين اندازه و كيفيت شكل‌گيري ساختارهاي منسجم به فركانس تحريك ورودي و شكل تابع نوساني بستگي دارد