در اين مقاله با توجه به ماهيت توزيع تنش و كرنش چند محوري در نمونه هاي اتصالي دو لبه برشي داراي پيش بار توام با تداخل، سعي شده عمر خستگي ايجاد ترك اوليه با استفاده از معيار SWT و عمر رشد ترك با استفاده از رابطه NASGRO تخمين زده شود. در نهايت عمر كلي خستگي به صورت مجموعه عمر ايجاد ترك اوليه و عمر رشد ترك خستگي با نتايج تجربي موجود در ادبيات فن مقايسه شده است. توزيع تنش و كرنش استفاده شده در روابط مذكور توسط تحليل المان محدود براي انواع نمونه هاي داراي درصدهاي مختلف 5/1 و 7/4 تداخل و گشتاور ايجاد كننده پيش بار 2 و 4 نيوتن متر بدست آمده است. نتايج نشان دهنده تطبيق مناسب عمر خستگي تخميني با عمر خستگي حاصل از تست هاي تجربي مي باشند. بيشترين اختلاف بين نتايج تئوري و تنايج تجربي مربوط به نمونه هاي داراي عمر خستگي بالا مي باشند كه عمر خستگي تجربي كمتر حاصله مي تواند به علت بروز پديده خستگي سايشي در نمونه هاي تجربي باشد.