چکیده اين قصه پر غصه هر روز اتفاق مي افتد و کم تر کسي به فکر حل اين مشکل مي افتد .شايد شما تا به حال پاره کردن کتاب ها را پس از امتحان آخر سال در مدارس راهنمايي و دبيرستان نديده باشيد! ولي من آن را ديده ام و فکر مي کردم که اي کاش فيلمبرداري از سازمان صدا و سيما مي آمد و آن منظره تأسف انگيز را جلوي در مدرسه به تصوير مي کشيد که چگونه کتاب هاي پاره پاره شده، قصه غصه هاي ما را بيان مي کند؟ کلیدواژه آموزش بچه ها کودکان یادگیری تدریس مقدمه دانش آموزي بر ديوار مدرسه اي نوشته بود : « اي کاش هميشه تعطيل بود! » عجب جمله تأمل انگيزي! چه چيزي براي اين دانش آموزان تا اين حد رنج آور است که آرزوي تعطيلي مدرسه را مي کنند؟ اگر روزي مدير يا ناظم مدرسه به آن دانش آموزان بگويد که مدرسه چند روزي تعطيل است؛ مي توانيد تصور کنيد که آنها چه قدر خوشحال مي شوند؟ چرا بايد چنين باشد؟ پاسخ من اين است که آنها از بودن در مدرسه لذت نمي برند، ولي اگر در کوچه و خيابان و يا در خانه باشند، احساس آرامش و لذت مي کنند. با دوستان خود بازي مي کنند و خلاصه اين که هر کاري را که دوست داشته باشند انجام مي دهند و کسي به آنها زور نمي گويد! به ياد مي آورم روزهايي را که آموزگار کلاس اول دبستان بودم، هميشه دانش آموزان از من مي پرسيدند: « آقا چند زنگ ديگر باقي مانده؟ » و يا آن سال را که يکي از دانش آموزان کلاس اول از من پرسيد: « آقا کي آزادمان مي کنيد؟».حال اين اتفاقات از روي تصادف است يا آگاهانه، نمي دانم، ولي فکر مي کنم که واقعا چرا بايد اين طور باشد؟ آيا کلاس من زندان است يا مدرسه بسان زنداني است که دانش آموزان پس از زنگ آخر از آن فرار مي کنند و آزاد مي شوند؟ به هر حال اگر معلمي هم به فکر حل اين مشکل باشد، ممکن است در عمل، با مخالفت مدير، معاون و يا طعنه هاي بعضي از معلمان روبه رو شود. انشاءالله زماني فرابرسد که ما در تمام مدارس کشور شاهد آموزش لذت بخش و فعال دانش آموزان ميهن خود باشيم. نقاشي همواره به هنرمندان کمک کرده است که دقيق مشاهده کنند و نظراتشان را در تابلوهاي خود منعکس سازند. با وجود اين، استفاده از نقاشي به عنوان ابزاري براي کمک به توسعه و تثبيت مفاهيم پيچيده، در آموزش علوم کم تر مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله، ما دلايل بهره گيري از هنر به عنوان ابزاري براي عمق بخشيدن به مفاهيم علمي و برخي از لوازم ضروري براي خلق يک تجربه آموزشي موفق را بر مي شماريم. ارتباط علم و هنر علم و هنر اغلب دو زمينه بسيار متفاوت ( و حتي مخالف) معرفي مي شوند. اغلب افراد هنر را به عنوان حس و حالي خلاقانه مي نگرند و علم را به صورت زمينه اي مبتني بر حقايق توصيف مي کنند که با گذراندن گام به گام روش علمي، به حل مسائل مي پردازد. اين نوع نگاه به علم، خلاقيت فطري را در علم مد نظر قرار نمي دهد و بر عکس آنچه که ممکن است تصور شود، کمک نمي کند دانش آموزان علم را به عنوان نتيجه تلاش بشر نگاه کنند. انجمن تحقيقات ملي آمريکا (NRC) در " استانداردهاي ملي آموزش علوم "، علم را فعاليتي کاوشگرانه تعريف کرده است. علاوه بر آن، علم به عنوان تلاش بشري مورد تاکيد قرار گرفته است و راه هايي پيشنهاد شده اند که ضمن اجراي استانداردها، بر تغيير شيوه آموزش علوم تاکيد مي کنند. استفاده از حس و حال هنري در آموزش علوم، باعث تقويت توانايي هاي دانش آموزان در انتقال يافته هاي علمي، معرفي علوم به عنوان شيوه اي براي توضيح پديده ها و تسهيل انتقال نظراتشان به جامعه و همکلاسي هايشان مي شود. تلفيق نقاشي با آموزش مفاهيم جانور شناسي يکي از نويسندگان اين مقاله ( جان باچر ) درباره استفاده از نقاشي در انتقال مفاهيم جانور شناسي مطالعه کرده است. دانش آموزان مورد مطالعه او، بين 7 تا 12 سال سن داشتند و بخشي از برنامه کلاسي آنان مطالعه حشرات بود. دانش آموزان حشرات را در محل زندگي طبيعي آن ها يافتند، کتاب هاي مناسبي را که درباره حشرات وجود داشت، مطالعه کردند، تعدادي از حشراتي را که درون شيشه هاي مربا جمع آوري شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند ( حشرات پس از مطالعه به طبيعت بازگردانده شدند) و برخي را نيز با ذره بين و ميکروسکوپ بررسي کردند. مطالعه و بحث درباره طبقه بندي، چرخه زندگي و نحوه شناسايي حشرات نيز در برنامه فعاليت هاي دانش آموزان قرار داشت. دانش آموزان به عنوان بخشي از اين مطالعه، حشره اي را انتخاب مي کردند که دوست داشتند درباره آن بياموزند. آنان از منابعي مانند کتاب هاي علمي، حشرات زنده اي که جمع آوري شده بودند، نمونه هايي از حشرات خشک شده و پوستر و عکس استفاده کردند تا تصويري دقيق از حشره دلخواه خود طراحي کنند. سپس کاملاً مشغول کار خود شدند. کيفيت و جزئيات طراحي هاي آنان حيرت آور بود. تحقيقي روي بچه هاي کودکستاني و پيش دبستاني انجام شد. بچه ها از طريق تجربه هاي گوناگون آگاهي بيش تري نسبت به نام هاي حشرات، شکل و ظاهر، حرکات، صداها و رژيم غذايي آن ها پيدا کردند. نقاشي هاي آن ها با همديگر تفاوت داشت و هر کدام معرف تجربيات و درک آنان از جانوران بود. دانش آموزان همان طور که درباره حشرات بيش تر مي آموختند، نقاشي هايشان افزايش دانش و علاقه آنها به جانور خاصي به خوبي نشان مي داد. پيشنهادهاي زير به تلفيق موفقيت آميز نقاشي با آموزش علوم کمک مي کنند: