بيشتر روش هاي رايج بررسي خوردگي كه توسط مهندسان مجرب خوردگي مورد استفاده قرار مي گيرند در برگيرنده تجزيه و تحليل نمونه هاي Coupon موجود در خط لوله هستند. اين نمونه ها قبل از قرار گرفتن در معرض مواد موجود در فرايند، به طور دقيق وزن مي شوند و وضعيت فيزيكي آنها به منظور آشكار شدن هر گونه نقص احتمالي مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد. نتايج اين بررسي به عنوان مبنايي براي تعيين ميزان فرسايش كلي و ناحيه اي فلز در برابر مواد موجود،مورد استفاده قرار مي گيرند. Coupon هاي اضافي كه در ساير موقعيت ها قرار دارند منجر به جمع آوري حجم بيشتري از اطلاعات براي ارزيابي و دستيابي به تصوير دقيقتري از خوردگي مي شوند. ابزارهاي موجود براي ارزيابي خوردگي، اطلاعات دقيقي براي تعيين نرخ فرسايش در اختيار كارشناسان قرار مي دهند. ولي اين داده ها تنها براي متخصصين سودمند است و نه براي متصدي يا مهندس سامانه هاي كنترل. هم اكنون فناوري ترانسميترهاي خوردگي در حال تغيير دادن اين روند است. اين ترانسميترها شامل الگوريتم هاي بسيار جديد و انحصاري و نيز روش هاي تجزيه و تحليل داده هستند كه به طور دقيق نرخ خوردگي و خوردگي محلي (Pitting) را اندازه گيري مي كنند. آناليز اعوجاج هارمونيك1 (HDA) براي بهبود عملكرد روش مقاومت قطبيِ خطي2 (LPR) كه در صنعت از مقبوليت بالايي برخوردار است به منظور اندازه گيري ميزان خوردگي به كار مي رود. براي ارتقاي بيشتر عملكرد، يك مقدار Stem Geary با كاربرد خاص (B-Value) را مي توان در ترانسميتر ذخيره كرده و آن را متناسب با نوع لوله و مواد موجود در فرايند به طور دقيق تنظيم كرد. در طي يك چرخه اندازه گيري،ترانسميترهاي فرسايش، نويز الكتروشيميايي را (ECN) از روشي جالب اندازه گيري مي كنند. نتايج اين اندازه گيري به همراه داده هاي مربوط به نرخ خوردگي، مي تواند بيان كننده ميزان خوردگي محلي باشد. در پايان هر چرخه اندازه گيري، نرخ خوردگي (يا مقدار Pitting ) محاسبه شده و به صورت يك سيگنال 4-20 mA در اختيار پرسنل كارخانه قرار داده مي شود. روش LPR مدتهاست كه به عنوان يك استاندارد صنعتي در مانيتورينگ خوردگي عمومي بكار گرفته مي شود. اين روش بر اساس روابط Stem-Greary استوار است. اين ارتباط B-Value ، تحريك بالقوه را با جريان خوردگي اندازه گيري شده مرتبط ساخته و بدين طريق مقاومت قطبيِ را اندازه گيري مي كند. سپس اين اندازه گيري براي تعيين نرخ خوردگي عمومي به كار مي رود. از آنجا كه استفاده از B-Value صحيح در اين روش، امري بسيار مهم است اين روش به تنهايي يك روش اندازه گيري غيرقابل اطمينان براي تعيين نرخ خوردگي به شمار مي رود. تجزيه و تحليل HDA از تكامل روش LPR به دست مي آيد. با اعمال يك موج سينوسي فركانس پايين به جريان اندازه گيري، مقاومت محلول خورنده از طريق تجزيه و تحليل هارمونيكي سيگنال هاي حاصله محاسبه مي شود. با داشتن مقاومت قطبي و نيز مقاومت محلول، نرخ خوردگي عمومي را به طور دقيق تري مي توان تعيين كرد. در نهايت، روش ECN امكان محاسبه نرخ خوردگي محلي را فراهم مي كنند. ECN ، اندازه گيري نوسانات خود به خودي توليد شده در محل اتصال محلول و فلز در حال خوردگي است. اين اندازه گيري تنها با استفاده از يك پُروبِ سه الكترودي امكان پذير بوده و به منظور تعيين خوردگي محلي به كار مي رود. مانيتورينگ بي درنگ خوردگي