شكل دهي الكترومغناطيس يكي از روش هاي شكل دهي پرسرعت است. در اين روش شكل دهي، از نيروي الكترومغناطيسي لورنتس جهت شكل-دهي قطعات استفاده مي شود. در اين تحقيق، اثر پارامتر هاي مهم فرايند، مانند ولتاژ تخليه، ضريب اصطكاك و لقي بين قالب و لوله، طول و ضخامت ديواره لوله، بر روي جابجايي شعاعي و نازك شدگي قطعه كار توسط تكنيك المان محدود و با رويكرد طراحي آزمايش، بررسي شده است. معادلات حاكم الكترومغناطيسي بيان شده و سپس خروجي اين معادلات به شكل فشار توسط نرم افزار المان محدود، بر روي قطعه كار اعمال شده است. در اين تحليل، قطعه كار بصورت تقارن محوري مدل شده و از مدل كرنش سختي جانسون-كوك براي توصيف رفتار پلاستيك ماده استفاده شده است. نتايج بدست آمده با نتايج تجربي موجود در مراجع معتبر ديگر مطابقت منطقي داشت. اين نتايج نشان مي دهند كه با افزايش ولتاژ تخليه و لقي بين قالب و لوله، عمق فرو روي افزايش مي يابد و همچنين با افزايش طول لوله، نازك شدگي لوله افزايش مي يابد