اسمز معكوس يكي از مهمترين روشهاي تصفيه مبتني بر نفوذ سيال از غشا مي باشد. اين روش داراي مزيت نسبي در مصرف انرژي، به ويژه انرژي حاصل از مصرف سوخت فسيلي مي باشد. عليرغم كاهش در مصرف سوخت بايد به نكاتي در خصوص استفاده بهينه از آب شيرين كن هاي اسمز معكوس (RO) دقت نمود. براي مثال هزينه بالاي غشاها و نياز به تعويض آنها در صورت ايجاد فولينگ غشايي لزوم استفاده از روشهاي مناسب بهره برداري و شستشوي غشا و همچنين استفاده از سيستم پيش تصفيه مناسب جهت نگاه داشتن شاخص تراكم لجن (SDI) و كدورت (Turbidity) در محدوده مناسب را ضروري مي سازد.در اين مطالعه موردي تاثير تغييرات دما و فشار در سيستم اسمز معكوس، ميزان كيفيت و TDS آب توليدي و همچنين روش هاي بهينه نمودن ميزان مصرف انرژي و كاهش فولينگ ممبراني با استفاده از تعيين فشار و دماي مناسب و در عين حفظ الزامات كيفي آب توليدي در يكي از آب شيرين كن هاي واقع در جنوب كشور مورد بررسي قرار گرفته است.