شرکت صنعتي پارس مينو ( سهامي عام ) در سال 1338 بصورت سهامي عام تاسيس وتحت شماره 6980 در اداره ثبت شرکت ها و مالکيت صنعتي به ثبت رسيد و در مهر ماه سال 1360 مشمول بند « ب » قانون توسعه و حفاظت صنايع ايران و تحت پوشش سازمان صنايع ملي قرار گرفت. تاريخچه کارخانه:مقدمات اوليه کارخانه مينو در سال 1340 توسط آقاي خسرو شاهي آماده شد .وبنا بر تصميم گيري ايشان به نام فرزند بزرگشان « مينو » ناميده شد. در سال 1343 کارگاه آبنبات سازي که توليد آن در دو بخش آبنبات و تافي بود راهاندازي شد. اين کارگاه به کارخانه مينوي خرمدره منتقل شد. اواخر سال 1343 کارگاه ويفر ، بيسکويت سازي ، لوازم آرايشي وبهداشتي ( بجاي کارگاه سوخاري کنوني ) شروع بکار کرد که پس از آن آدامس دراژه در سال 1346 ، کارگاه پفک در سال 1347 و آدامس بادکنکي 1348 و آدامس استيک در سال 1349 و نهايتا" در سال 1352از کارگاه توليد سوخاري بهره برداري شد. پس از سال 1352 زمين مجاور کارگاه ها خريداري شد و کارگاه دارويي به آنجا منتقل شد. تا سال 1359 مديريت کارخانه به عهده آقاي خسرو شاهي بود که تهران شامل دو بخش : بخش قاسم و پرسيس ( توليد اجناس صادراتي ) و کارخانه مينوي خرمدره تحت پوشش ايشان بود. سرانجام کارخانه در همان سال توسط دولت مصادره شد و زير نظر سازمان گسترش صنايع ملي در آمد. در حال حاضر مدير عامل مهندس امامي و کارگاه دارويي وغذايي تحت مديريت متفاوت مشغول بکارند. مساحت کلي کارخانه220000 مترمربع است. کارگاههاي غذايي تحت ليسانس انگلستان و کارگاههاي آرايشي و بهداشتي تحت ليسانس پارس هستند که پس ازانقلاب بصورت مستقل عمل کرده . اين کارخانه هم اکنون وابسته به بنياد وتحت نظر سازمان صنايع ملي ايران است. در سال 1371 شرکت صنعتي پارس مينو از لحاظ صادرات در بين 75 شرکت صادر کننده سازمان صنايع ملي ايران در مقام اول قرار گرفت و داراي گواهيISO مي باشد. آشنايي کلي با مکان کارآموزي شرکت صنعتي پارس مينو کيلو متر 8 جاده مخصوص کرج در کنارشرکت پارسه قوه تحت پوشش گروه صنايع ملي ايران يکي از عظيم ترين کارخانجات مواد غذايي در خاور ميانه مي باشد و در حال حاضر فعاليت خود را گسترش مي دهد.نوع توليدات :محصولات غذايي : بيسکويت ،ويفر ، شکلات ، آدامس ،پفک نمکي ، سوخاري ،کشمش محصولات دارويي:قرص، آمپول، شربت، پماد، قطره محصولات آرايشي - بهداشتي:شامپو ،کرم، عطر، رنگ مو، ادو توالت، گليسيرين مقدمه:درک موقعيت تاريخي انسان در گذر از مرز قرن ها در ابعاد متفاوت ،گسترده وسيعي را در جنبه هاي مختلف در مقابل متفکرين گسترده است آنچه در اين ميان بيش از هر موضوع ديگري اذعان به محدود بودن منابع غذايي در جهان ونيز پراکندگي غير عادلانه آن در جوامع کنوني اين حجم وسيع دندانهاي گشوده را که با ضريب نزديک به 3% در سال نيز در حال گسترش است.با چه غذايي مي توان پر کرد؟ و با کدام فرضيه قابل قبول مي توان نظريه ماستوس را مردود دانست و با توليدي به حجم قرين به نياز بيش از 7 ميليارد ي کره خاکي رسيد.که اين خود فقط بخشي ضروري از نيازهاي بستري در قرن آتي است که آنها نيز هر يک به فاجعهاي مي مانند در همين ابعاد.گفته مي شود « سده بيست ويکم ، نزاع بر سر منابع غذا وآب خواهد بود ... » آشنايي کلي با مکان کارآموزي منتزع از فاجعه جهاني موضوع ، اگر مسئله را در چهارچوب جغرافيايي کشورمان نيز مطرح نماييم ، سرزمين مقدسي که خداوند آب و هواي هفت اقليم عالم را در آن به وديعه نهاده و بر گستردۀ خاکش ثروتي عظيم و تواني بي کران منظور داشته است ، اگر شکر نعمتش را با همت مردانه اي برنياوريم و با گريز از وادي بي برنامگي و سر درگمي ،تصميمات غير منطقي ، روش هاي خلق الساعه و مديريتهاي ضعيف و غير علمي نعمتش را سپاس نگوييم خيلي سريعتر از آنچه به وهم گنجد ابعاد فاجعه ملموس خواهد بودسده بيستم ميلادي هنوز به سالهاي مياني نرسيده بود که نام آن را قرن اتم گذاشتند ودر همان سالها بود که نخستين بمبهاي اتمي به دست آدمي آزمايش مي شد وآزمايشگاه آن پهنه زيست محيطي خود آدمي و موجودات زنده ديگر انتخاب شده بود!چند سالي نگذشته بود نام ديگري بر روي اين قرن نهادند و آن را « قرن تکنولوژي» يا « قرن فن آوري » خواندند و در سالهاي پاياني اين قرن به قرن فضا ،قرن موشک و قرن کامپيوتر مشهور شد. هنوز در سالهاي آغازين قرن 21 هستيم که نام « قرن غذا »را برايش برگزيدهاند واين نامي است که از سوي دانشمندان و متخصصان مواد غذايي انتخاب و بسياري از جامعه شناسان وسياستمداران نيز اين حقيقت شگفت را پذيرفته اند که در قرن بيست ويکم هيچ گونه سلاح کشتار جمعي به کار گرفته نخواهد شد،اما نبايد پنداشت که در قرن حاضر هيچ گونه تهديدي براي آدميان و موجودات زنده ديگر وجود نخواهد داشت ولحظه انفجار نزديک است.آنچه قطعي است و برخورد با آن گريزي نيست واقعيت حدود 80ميليون جمعيت در گذر از قرن حاضر است. در کشوري که در ابعاد فرهنگي در جدالي نامحدود با قدرت هاي جهاني است و در همين راستا الگويي معتبر که اگر خودمان را در اين صفحاتي که در دسترس داريد، محدود به تربيت نيروي انساني آن هم محدود در موضوع غذا بدانيم، باري بس سنگين تر از توانمان بر دوش داريم. انتظاري که از شما عالمان در علوم غذايي وشما صاحبان صنايع غذايي در گذر از اين راه داريم اين است که در حصول به هدف ياريمان کنيد ودر يافتن طريق معرف در اين برهوت راهگشايمان باشيد.
شرکت صنعتي پارس مينو ( سهامي عام ) در سال 1338 بصورت سهامي عام تاسيس وتحت شماره 6980 در اداره ثبت شرکت ها و مالکيت صنعتي به ثبت رسيد و در مهر ماه سال 1360 مشمول بند « ب » قانون توسعه و حفاظت صنايع ايران و تحت پوشش سازمان صنايع ملي قرار گرفت. تاريخچه کارخانه:مقدمات اوليه کارخانه مينو در سال 1340 توسط آقاي خسرو شاهي آماده شد .وبنا بر تصميم گيري ايشان به نام فرزند بزرگشان « مينو » ناميده شد. در سال 1343 کارگاه آبنبات سازي که توليد آن در دو بخش آبنبات و تافي بود راهاندازي شد. اين کارگاه به کارخانه مينوي خرمدره منتقل شد. اواخر سال 1343 کارگاه ويفر ، بيسکويت سازي ، لوازم آرايشي وبهداشتي ( بجاي کارگاه سوخاري کنوني ) شروع بکار کرد که پس از آن آدامس دراژه در سال 1346 ، کارگاه پفک در سال 1347 و آدامس بادکنکي 1348 و آدامس استيک در سال 1349 و نهايتا" در سال 1352از کارگاه توليد سوخاري بهره برداري شد. پس از سال 1352 زمين مجاور کارگاه ها خريداري شد و کارگاه دارويي به آنجا منتقل شد. تا سال 1359 مديريت کارخانه به عهده آقاي خسرو شاهي بود که تهران شامل دو بخش : بخش قاسم و پرسيس ( توليد اجناس صادراتي ) و کارخانه مينوي خرمدره تحت پوشش ايشان بود. سرانجام کارخانه در همان سال توسط دولت مصادره شد و زير نظر سازمان گسترش صنايع ملي در آمد. در حال حاضر مدير عامل مهندس امامي و کارگاه دارويي وغذايي تحت مديريت متفاوت مشغول بکارند. مساحت کلي کارخانه220000 مترمربع است. کارگاههاي غذايي تحت ليسانس انگلستان و کارگاههاي آرايشي و بهداشتي تحت ليسانس پارس هستند که پس ازانقلاب بصورت مستقل عمل کرده . اين کارخانه هم اکنون وابسته به بنياد وتحت نظر سازمان صنايع ملي ايران است. در سال 1371 شرکت صنعتي پارس مينو از لحاظ صادرات در بين 75 شرکت صادر کننده سازمان صنايع ملي ايران در مقام اول قرار گرفت و داراي گواهيISO مي باشد. آشنايي کلي با مکان کارآموزي شرکت صنعتي پارس مينو کيلو متر 8 جاده مخصوص کرج در کنارشرکت پارسه قوه تحت پوشش گروه صنايع ملي ايران يکي از عظيم ترين کارخانجات مواد غذايي در خاور ميانه مي باشد و در حال حاضر فعاليت خود را گسترش مي دهد.نوع توليدات :محصولات غذايي : بيسکويت ،ويفر ، شکلات ، آدامس ،پفک نمکي ، سوخاري ،کشمش محصولات دارويي:قرص، آمپول، شربت، پماد، قطره محصولات آرايشي - بهداشتي:شامپو ،کرم، عطر، رنگ مو، ادو توالت، گليسيرين مقدمه:درک موقعيت تاريخي انسان در گذر از مرز قرن ها در ابعاد متفاوت ،گسترده وسيعي را در جنبه هاي مختلف در مقابل متفکرين گسترده است آنچه در اين ميان بيش از هر موضوع ديگري اذعان به محدود بودن منابع غذايي در جهان ونيز پراکندگي غير عادلانه آن در جوامع کنوني اين حجم وسيع دندانهاي گشوده را که با ضريب نزديک به 3% در سال نيز در حال گسترش است.با چه غذايي مي توان پر کرد؟ و با کدام فرضيه قابل قبول مي توان نظريه ماستوس را مردود دانست و با توليدي به حجم قرين به نياز بيش از 7 ميليارد ي کره خاکي رسيد.که اين خود فقط بخشي ضروري از نيازهاي بستري در قرن آتي است که آنها نيز هر يک به فاجعهاي مي مانند در همين ابعاد.گفته مي شود « سده بيست ويکم ، نزاع بر سر منابع غذا وآب خواهد بود ... » آشنايي کلي با مکان کارآموزي منتزع از فاجعه جهاني موضوع ، اگر مسئله را در چهارچوب جغرافيايي کشورمان نيز مطرح نماييم ، سرزمين مقدسي که خداوند آب و هواي هفت اقليم عالم را در آن به وديعه نهاده و بر گستردۀ خاکش ثروتي عظيم و تواني بي کران منظور داشته است ، اگر شکر نعمتش را با همت مردانه اي برنياوريم و با گريز از وادي بي برنامگي و سر درگمي ،تصميمات غير منطقي ، روش هاي خلق الساعه و مديريتهاي ضعيف و غير علمي نعمتش را سپاس نگوييم خيلي سريعتر از آنچه به وهم گنجد ابعاد فاجعه ملموس خواهد بودسده بيستم ميلادي هنوز به سالهاي مياني نرسيده بود که نام آن را قرن اتم گذاشتند ودر همان سالها بود که نخستين بمبهاي اتمي به دست آدمي آزمايش مي شد وآزمايشگاه آن پهنه زيست محيطي خود آدمي و موجودات زنده ديگر انتخاب شده بود!چند سالي نگذشته بود نام ديگري بر روي اين قرن نهادند و آن را « قرن تکنولوژي» يا « قرن فن آوري » خواندند و در سالهاي پاياني اين قرن به قرن فضا ،قرن موشک و قرن کامپيوتر مشهور شد. هنوز در سالهاي آغازين قرن 21 هستيم که نام « قرن غذا »را برايش برگزيدهاند واين نامي است که از سوي دانشمندان و متخصصان مواد غذايي انتخاب و بسياري از جامعه شناسان وسياستمداران نيز اين حقيقت شگفت را پذيرفته اند که در قرن بيست ويکم هيچ گونه سلاح کشتار جمعي به کار گرفته نخواهد شد،اما نبايد پنداشت که در قرن حاضر هيچ گونه تهديدي براي آدميان و موجودات زنده ديگر وجود نخواهد داشت ولحظه انفجار نزديک است.آنچه قطعي است و برخورد با آن گريزي نيست واقعيت حدود 80ميليون جمعيت در گذر از قرن حاضر است. در کشوري که در ابعاد فرهنگي در جدالي نامحدود با قدرت هاي جهاني است و در همين راستا الگويي معتبر که اگر خودمان را در اين صفحاتي که در دسترس داريد، محدود به تربيت نيروي انساني آن هم محدود در موضوع غذا بدانيم، باري بس سنگين تر از توانمان بر دوش داريم. انتظاري که از شما عالمان در علوم غذايي وشما صاحبان صنايع غذايي در گذر از اين راه داريم اين است که در حصول به هدف ياريمان کنيد ودر يافتن طريق معرف در اين برهوت راهگشايمان باشيد.