در اين تحقيق، تاثير تغيير فاصله ي لوله هاي جدار نازك متداخل بر قابليت جذب انرژي آن ها از طريق شبيه سازي با نرم افزار اجزاء محدود LS-Dyna بررسي شده است. با شبيه سازي دو لوله ي متداخل جدار نازك استوانه اي از جنس هاي آلومينيوم و فولاد تحت بار محوري شبه استاتيكي، رفتار جذب انرژي لوله ها با افزايش فاصله ي آن ها مورد بررسي قرار گرفته و فاصله ي بهينه ي لوله ها براي بيشينه كردن مقدار جذب انرژي به دست آمده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه لوله هاي آلومينيومي در هر دو مدل مادي استفاده شده در تحليل، در يك فاصله ي تقريبا مشخص و يكساني از هم ديگر داراي بيشترين مقدار جذب انرژي شدند كه اين فاصله ي تقريبي همان فاصله ي 4 تا 5 ميلي متري بين دو لوله بود. ولي لوله هاي فولادي در هر دو مدل مادي در فواصل متفاوتي از هم ديگر داراي بيشترين مقدار جذب انرژي شدند