يكي از مهمترين عوامل موثر در انتخاب سيال نانو، پايداري ذرات موجود در اين سيالات در تبادل حرارت بوسيله سيستم هاي مبدل حرارتي مي باشد. سرعت رسوب ذرات نانو در سيال پايه به شدت، به شعاع اين ذرات بستگي دارد. بنابراين مي بايستي نحوه توزيع اين ذرات، با توجه به همه پارامترهاي موثر بر توزيع آن ها، مورد بررسي قرارگيرد. در اين بررسي اثرات افزايش قطر ذرات نانو بر روي پارامترهاي حرارتي و هيدروديناميكي جريان در يك لوله بيضوي با نسبت منظريAR =0.75 بصورت عددي با استفاده از مدل مخلوط مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين بررسي، تمام خواص فيزيكي به غير از تغييرات چگالي سيال نانو، كه با استفاده از فرض بوزينسك تقريب زده مي شود، ثابت در نظر گرفته شده اند. شبيه سازي عددي انجام شده روي يك محدوده گسترده از رينولدز و ريچاردسون انجام شده است. اما در اينجا نتايج براي عدد رينولدز 300 و عدد ريچاردسون 1 و كسر حجمي 2% براي ذرات به قطرهاي 36 ،28 ،13 و 72 نانومتر ارائه شده است. با افزايش قطر ذرات نانو مشاهده شد كه عدد ناسلت كاهشمي يابد. همچنين تمركز نانو ذرات در ديواره هاي پاييني و جانبي لوله افزايش مي يابد.
بررسي قطر ذرات نانو در انتقال حرارت جابجايي تركيبي نانوسيال آب-اكسيد آلومينيم در يكلوله باسطح مقطع بيضوي با استفاده از مدل مخلوط
يكي از مهمترين عوامل موثر در انتخاب سيال نانو، پايداري ذرات موجود در اين سيالات در تبادل حرارت بوسيله سيستم هاي مبدل حرارتي مي باشد. سرعت رسوب ذرات نانو در سيال پايه به شدت، به شعاع اين ذرات بستگي دارد. بنابراين مي بايستي نحوه توزيع اين ذرات، با توجه به همه پارامترهاي موثر بر توزيع آن ها، مورد بررسي قرارگيرد. در اين بررسي اثرات افزايش قطر ذرات نانو بر روي پارامترهاي حرارتي و هيدروديناميكي جريان در يك لوله بيضوي با نسبت منظريAR =0.75 بصورت عددي با استفاده از مدل مخلوط مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين بررسي، تمام خواص فيزيكي به غير از تغييرات چگالي سيال نانو، كه با استفاده از فرض بوزينسك تقريب زده مي شود، ثابت در نظر گرفته شده اند. شبيه سازي عددي انجام شده روي يك محدوده گسترده از رينولدز و ريچاردسون انجام شده است. اما در اينجا نتايج براي عدد رينولدز 300 و عدد ريچاردسون 1 و كسر حجمي 2% براي ذرات به قطرهاي 36 ،28 ،13 و 72 نانومتر ارائه شده است. با افزايش قطر ذرات نانو مشاهده شد كه عدد ناسلت كاهشمي يابد. همچنين تمركز نانو ذرات در ديواره هاي پاييني و جانبي لوله افزايش مي يابد.