چكيده: سرعت، سهولت اجرا و صرفهجويي اقتصادي ناشي از به كارگيري اتصالات خورجيني باعث شده است كه اين اتصال به صورت فراگيري در سازههاي معمولي كشور ما مورد استفاده قرار گيرد بدون اينكه ضوابط طراحي و آئيننامهاي خاصي براي آن در نظر گرفته شده باشد. تفاوت اصلي اين اتصال با انواع ديگر ،در عدم اتصال تير به ستون به صورت هممحور ميباشد كه اين امر باعث پيچيدگي نحوه انتقال لنگر در اين نوع اتصال ميگردد. به همين علت با وجود تحقيقات به نسبت زيادي كه روي اين اتصال انجام گرفته است، تا كنون صنعت ساختماني كشور نتوانسته است به نتيجهگيري واحدي دربارة اين اتصال دست يابد. براي بررسي چگونگي تغيير خواص مقاومتي و رفتاري اين اتصال در اثر مواردي مانند تغيير طول نبشيها، تغيير مقطع تيرها، تغيير كيفيت جوشكاري و تغيير در مشخصات نشيمن اتصال و مهمتر از آن بدست آوردن معياري براي تعيين نقطة شكست اين اتصال براي استفاده در آناليزهاي تاريخچه زماني غير خطي لازم بود كه با آزمايشاتي چرخش شكست اتصال و ديگر پارامترهاي مهم اين اتصال مشخص شود. بر اين اساس شش آزمايش روي نمونههايي از اتصال خورجيني انجام گرديد كه نتايج آزمايشات در اين مقاله مورد بررسي و جمعبندي قرار گرفته است. مقدمه: در هر سازه اتصالات آن يكي از مهمترين اجزاء سازه ميباشند كه در طراحي و اجرا بايد در مورد آنها توجه و مراقبت كافي صورت بگيرد. يكي از انواع اتصالات كه در ايران بسيار مورد استفاده قرار ميگيرد اتصالات خورجيني ميباشد. تفاوت اصلي اين اتصال با انواع ديگر ،در عدم اتصال تير به ستون به صورت هممحور ميباشد كه اين امر باعث پيچيدگي نحوه انتقال لنگر در اين نوع اتصال ميگردد.به همين علت با وجود تحقيقات به نسبت زيادي كه روي اين اتصال انجام گرفته است، تا كنون صنعت ساختماني كشور نتوانسته است به نتيجهگيري واحدي از اين اتصال دست يابد. اين مقاله به شرح نتايج آزمايشاتي ميپردازد كه اين آزمايشات قسمتي از تحقيقي است كه در دانشگاه صنعتي شريف درباره رفتار و مشخصههاي اصلي اين اتصال و سازههاي داراي اين اتصال انجام گرديده است [1].
چكيده: سرعت، سهولت اجرا و صرفهجويي اقتصادي ناشي از به كارگيري اتصالات خورجيني باعث شده است كه اين اتصال به صورت فراگيري در سازههاي معمولي كشور ما مورد استفاده قرار گيرد بدون اينكه ضوابط طراحي و آئيننامهاي خاصي براي آن در نظر گرفته شده باشد. تفاوت اصلي اين اتصال با انواع ديگر ،در عدم اتصال تير به ستون به صورت هممحور ميباشد كه اين امر باعث پيچيدگي نحوه انتقال لنگر در اين نوع اتصال ميگردد. به همين علت با وجود تحقيقات به نسبت زيادي كه روي اين اتصال انجام گرفته است، تا كنون صنعت ساختماني كشور نتوانسته است به نتيجهگيري واحدي دربارة اين اتصال دست يابد. براي بررسي چگونگي تغيير خواص مقاومتي و رفتاري اين اتصال در اثر مواردي مانند تغيير طول نبشيها، تغيير مقطع تيرها، تغيير كيفيت جوشكاري و تغيير در مشخصات نشيمن اتصال و مهمتر از آن بدست آوردن معياري براي تعيين نقطة شكست اين اتصال براي استفاده در آناليزهاي تاريخچه زماني غير خطي لازم بود كه با آزمايشاتي چرخش شكست اتصال و ديگر پارامترهاي مهم اين اتصال مشخص شود. بر اين اساس شش آزمايش روي نمونههايي از اتصال خورجيني انجام گرديد كه نتايج آزمايشات در اين مقاله مورد بررسي و جمعبندي قرار گرفته است. مقدمه: در هر سازه اتصالات آن يكي از مهمترين اجزاء سازه ميباشند كه در طراحي و اجرا بايد در مورد آنها توجه و مراقبت كافي صورت بگيرد. يكي از انواع اتصالات كه در ايران بسيار مورد استفاده قرار ميگيرد اتصالات خورجيني ميباشد. تفاوت اصلي اين اتصال با انواع ديگر ،در عدم اتصال تير به ستون به صورت هممحور ميباشد كه اين امر باعث پيچيدگي نحوه انتقال لنگر در اين نوع اتصال ميگردد.به همين علت با وجود تحقيقات به نسبت زيادي كه روي اين اتصال انجام گرفته است، تا كنون صنعت ساختماني كشور نتوانسته است به نتيجهگيري واحدي از اين اتصال دست يابد. اين مقاله به شرح نتايج آزمايشاتي ميپردازد كه اين آزمايشات قسمتي از تحقيقي است كه در دانشگاه صنعتي شريف درباره رفتار و مشخصههاي اصلي اين اتصال و سازههاي داراي اين اتصال انجام گرديده است [1].