تسمه های کناری صفحات و اجزای قالب بندی دارای سوراخ هایی هستند که فاصله محور تا محور آنها 5 سانتیمتر است و این امکان را فراهم می کنند که بتوان از پیچ و مهره و یا گیره های پشت قالبی در هر جایی از قالب استفاده کرد. فواصل کناری قالبها به گونه ای تنظیم شده اند که در صورت توسعه قالب بندی فاصله محور تا محور سوراخ ها 5 سانتیمتر حفظ شوند. بعضی از قالبهای فلزی در دو وجه عمود بر هم پیم و در دو وجه دیگر سوراخ دارند که توسعه قالبها بدون استفاده از اتصالات خاصی امکان پذیر است و سرعت عمل زیادی دارند. اتصال قالبها در محل های خاص به وسیله تسمه های پیم دار و یا سوراخ دار امکان پذیر است. در سقف ها از نوع بدون پیم این قالبها استفاده می شود بنابراین اتصال توسط پیچ و مهره می باشد تا در زمان قالب برداری به سادگی برداشته شوند. قالبهای استاندارد فلزی: قالبهایی هستند که ابعاد آنها مضربی از 5باشند. معمولا مدول پایه قالب بندی در ایران 10سانتیمتر است. بنابراین قالبها با این ابعاد بدون هیچ سفارشی یافت می شود: باید دقت نمود که ابعاد قالب به گونه ای انتخاب می شوند که یک نفر براحتی آن را حمل کند محل 1 در جدول که با علامت × نشان داده شده مشخص کننده وجود قالب 45×35 به صورت تولید شده است و محل 2 مشخص کننده قالب 50×70است که به صورت تولید شده وجود ندارد. بلکه عرض آن باید از ترکیب دو قالب( 20 و50) ،( 25 و41 )،(30و40 )،و یا( 35و 35 )حاصل شود.روش یادشده نشان می دهد که از مجموع اندازه هایی که با خطوط پر نشان داده شده اند ابعاد جدیدی حاصل می شوند که بسته به نوع کار به سبب محدودیت ها از هر ترکیبی می توان استفاده کرد.ترکیب ابعاد قالبهای موجود که در جدول نشان داده شده است برخی اعداد را نمااین می سازد که بیشتر اوقات می تواند ابعاد سازه های مارا پوشش بدهد و با ترکیبات مناسب قالبها قالب بندی صورت گیرد. اما اگر هیچ ترکیبی نتواند قالب بندی مورد نظر را پوشش دهد از ترکیبی استفاده می شود که فاصله انتهایی را به حداقل برساند.( طبیعی است این فاصله کمتر از 10سانتیمتر خواهد بود) آنگاه برای پوشش این فاصله از قالبهای پرکننده به نام فیلر استفاده می شود. همیشه به همراه مجموعه قالب بندی تعدادی فیلر در طول های مختلف وجود دارد.کار فیلر به گونه ای است که در یک طرف به حالت کشویی و در روی صفحه قالب قابلیت حرکت دارد و می توان از فاصله نیم سانتیمتری تا 10 سانتیمتری را پوشش دهد.
تسمه های کناری صفحات و اجزای قالب بندی دارای سوراخ هایی هستند که فاصله محور تا محور آنها 5 سانتیمتر است و این امکان را فراهم می کنند که بتوان از پیچ و مهره و یا گیره های پشت قالبی در هر جایی از قالب استفاده کرد. فواصل کناری قالبها به گونه ای تنظیم شده اند که در صورت توسعه قالب بندی فاصله محور تا محور سوراخ ها 5 سانتیمتر حفظ شوند. بعضی از قالبهای فلزی در دو وجه عمود بر هم پیم و در دو وجه دیگر سوراخ دارند که توسعه قالبها بدون استفاده از اتصالات خاصی امکان پذیر است و سرعت عمل زیادی دارند. اتصال قالبها در محل های خاص به وسیله تسمه های پیم دار و یا سوراخ دار امکان پذیر است. در سقف ها از نوع بدون پیم این قالبها استفاده می شود بنابراین اتصال توسط پیچ و مهره می باشد تا در زمان قالب برداری به سادگی برداشته شوند. قالبهای استاندارد فلزی: قالبهایی هستند که ابعاد آنها مضربی از 5باشند. معمولا مدول پایه قالب بندی در ایران 10سانتیمتر است. بنابراین قالبها با این ابعاد بدون هیچ سفارشی یافت می شود: باید دقت نمود که ابعاد قالب به گونه ای انتخاب می شوند که یک نفر براحتی آن را حمل کند محل 1 در جدول که با علامت × نشان داده شده مشخص کننده وجود قالب 45×35 به صورت تولید شده است و محل 2 مشخص کننده قالب 50×70است که به صورت تولید شده وجود ندارد. بلکه عرض آن باید از ترکیب دو قالب( 20 و50) ،( 25 و41 )،(30و40 )،و یا( 35و 35 )حاصل شود.روش یادشده نشان می دهد که از مجموع اندازه هایی که با خطوط پر نشان داده شده اند ابعاد جدیدی حاصل می شوند که بسته به نوع کار به سبب محدودیت ها از هر ترکیبی می توان استفاده کرد.ترکیب ابعاد قالبهای موجود که در جدول نشان داده شده است برخی اعداد را نمااین می سازد که بیشتر اوقات می تواند ابعاد سازه های مارا پوشش بدهد و با ترکیبات مناسب قالبها قالب بندی صورت گیرد. اما اگر هیچ ترکیبی نتواند قالب بندی مورد نظر را پوشش دهد از ترکیبی استفاده می شود که فاصله انتهایی را به حداقل برساند.( طبیعی است این فاصله کمتر از 10سانتیمتر خواهد بود) آنگاه برای پوشش این فاصله از قالبهای پرکننده به نام فیلر استفاده می شود. همیشه به همراه مجموعه قالب بندی تعدادی فیلر در طول های مختلف وجود دارد.کار فیلر به گونه ای است که در یک طرف به حالت کشویی و در روی صفحه قالب قابلیت حرکت دارد و می توان از فاصله نیم سانتیمتری تا 10 سانتیمتری را پوشش دهد.