کیفیت زندگی از جمله مسایل مهمی است که ابتدا با گسترش همه‌جانبهی فناوری و فرایند صنعتی شدن در کشورهای غربی مورد توجه اندیشمندان قرار گرفت. گسترش روزافزون فرایند صنعتی شدن که خود را با تولید انبوه کالاها و خدمات متنوع در بعد کمی نشان میدهد مشکلات زیادی برای بشر مدرن به وجود آورده است. به همین دلیل توجه بسیاری از دانشمندان و صاحبنظران به مفهوم کیفیت زندگی معطوف شد تا از این طریق تلاشهایی در راستای ارتقای شرایط زندگی و بهبود بخشیدن به بعد کیفی زندگی بشر صورت گیرد (ربانی خوراسگانی، 1386: 68).کیفیت زندگی عبارت است از میزان رفاه جسمی، روانشناختی و اجتماعی که به وسیله‌ی اشخاص درک میشود و نشان‌دهندهی میزان رضایت فرد از موهبتهای زندگی نیز میباشد (سلیمزاده، 1386: 288). سازمان جهانی بهداشت کیفیت زندگی را ادراک فرد از موقعیت خود در زندگی با توجه به زمینهی فرهنگی و ارزشی و اهداف فردی تعریف میکند (البرزی، 1385: 322).شالوک (2004) اعتقاد دارد علاقه به بحث کیفیت زندگی به لحاظ تاریخی از چهار زمینه ریشه میگیرد:1- بازنگری در این باور که پیشرفتهای علمی، پزشکی و تکنولوژیک به تنهایی میتوانند خوشبختی و بهزیستی بشر را فراهم کنند و در عوض توجه به این مساله که احساس بهزیستی شخصی، خانوادگی و اجتماعی در صورتی تحقق مییابد که پیشرفتهای مذکور با ارزشها، ادراکات و شرایط محیط زیستی مساعدی هم همراه شوند.2- تغییر نگرش از خدمات مبتنی بر اجتماع به سمت سنجش نتایج و پیامدهای زندگی فرد در اجتماع.3- افزایش قدرت مصرفکنندگان و شکلگیری جنبشهای تامینکنندهی حقوق بیماران و تاکید این جنبشها بر برنامهریزی شخصمحور، توجه به پیامدهای شخصی برنامههای رفاهی و دولتی و توجه به حق تعیین سرنوشت خود و ... .4- پیدایش تغییرات جامعهشناختی که جنبههای عینی و ذهنی کیفیت زندگی را معرفی کرد و ویژگیهای فردی و شخصی این مفهوم را مورد تاکید قرار داد