پسامدرنيسم : علائم بروز پسامدرنيسم را از نيمه ي دوم سده ي بيستم در همه ي اَشكال هنر و عرصه هاي فرهنگي مي توان يافت، اشكالي كه در نيمه ي نخست سده ي بيستم كلمه ي مدرنيسم را به دوش كشيدند در نيمه ي دوم عزيمت گاه پسامدرنيسم گرديد، و اينكه پسامدرنيسم با مشخصه هاي اوايل سده ي بيستم شروع به شكل گرفتن يافت كه ظهور بازارهاي انبوه ـ ارتباطات جوامع ـ رشد تكنولوژي و صنعت ـ شتاب در زندگي روزمره و اتفاقاتي از اين دست هر يك به نوعي دغدغه هاي اين جريان قرار گرفت. همانگونه كه فرانسوا ليوتار، پسامدرنيسم را قبل از شروع مدرنيسم مي داند و تعابيري كه امانوئل كانت ارائه مي كند به اينكه احساسات زيبايي شناسانه بايد دور از اميال ـ علايق و احساسات باشد و هدف هنر را بر نفي ها و رد كردن ها مي داند و يا ايهاب حسن (منتقد ادبيات) و چارلز جنگس (منتقد معماري) كه قراردادها و تمامي اشكال هنري كه در قالب هايي تعريف شده ي قبل از مدرنيته به نهادينه شدن گرويدند را سًست و علناً خاصيتي از دست رفته قلمداد مي كند (با اينكه ايهاب حسن و چارلز جنكس به دو گونه ي مختلف و متفاوت نحوه ي پيدايش پسامدرنيسم را ذكر كرده اند) همه و همه ما را بر اين باور مي دارد كه پسامدرنيسم باعث فروپاشي و يا دگرگوني اساسي تماميِ چرخه هاي اجتماعي ـ اقتصادي و سياسي مدرنيته گرديده است. پسامدرنيته را شايد بتوان حاصل شدت يافتن تمامي انرژي هايي دانست كه رو به سمت دگرگوني و اضمحلال حركت كردند كه ديويدها روي نيز پسامدرنيسم را موجب ايجاد تزلزل در اشكال و سازمان دهي اجتماعي و سياسي اي مي داند كه در جريان مدرنيته، جانشين اشكال سنتي گذشته (سبك ها) و تزلزل در منافع اقتصادي و بي ثباتي در الگوها گرديد. تزلزل و يا حتي شك كردن به تمامي الگوها و پيشرفت هاي خطي كه به سوي مقصدي واحد حركت مي كنند و نفي بازار لامتغير در عرصه هاي مختلف و فروپاشي تمامي فرا روايت هاي جامع از مؤلفه هاي پسامدرنيسم محسوب مي گردد كه به اين جريان شكل مي دهد. از مشخصه هاي ديگر وضعيت پسامدرن ظهور خودآگاهي در حايت فرهنگي مي باشد توانمند بودن يك صنعت، ديگر مدنظر نيست. آنجا كه شركت ها و توليدكنندگان محصولات به توليد مشابه نمي پردازند، بلكه شركت هايي چندمنظوره محسوب مي گردند و همواره در حال تغيير نسبت به تغييرها (مُد) هستند و همين طور اقتصادهايي كه در آنها سلايق و تنوع يابي محصولات مدنظر قرار مي گيرد. به نوعي معرف پسامدرنيته است، يعني همواره از يك اقتصاد كالا محور به سوي اقتصادي برحسب بازار و چندمحوري طبق اطلاعات و خدمات هستند، مي باشد.
پسامدرنيسم : علائم بروز پسامدرنيسم را از نيمه ي دوم سده ي بيستم در همه ي اَشكال هنر و عرصه هاي فرهنگي مي توان يافت، اشكالي كه در نيمه ي نخست سده ي بيستم كلمه ي مدرنيسم را به دوش كشيدند در نيمه ي دوم عزيمت گاه پسامدرنيسم گرديد، و اينكه پسامدرنيسم با مشخصه هاي اوايل سده ي بيستم شروع به شكل گرفتن يافت كه ظهور بازارهاي انبوه ـ ارتباطات جوامع ـ رشد تكنولوژي و صنعت ـ شتاب در زندگي روزمره و اتفاقاتي از اين دست هر يك به نوعي دغدغه هاي اين جريان قرار گرفت. همانگونه كه فرانسوا ليوتار، پسامدرنيسم را قبل از شروع مدرنيسم مي داند و تعابيري كه امانوئل كانت ارائه مي كند به اينكه احساسات زيبايي شناسانه بايد دور از اميال ـ علايق و احساسات باشد و هدف هنر را بر نفي ها و رد كردن ها مي داند و يا ايهاب حسن (منتقد ادبيات) و چارلز جنگس (منتقد معماري) كه قراردادها و تمامي اشكال هنري كه در قالب هايي تعريف شده ي قبل از مدرنيته به نهادينه شدن گرويدند را سًست و علناً خاصيتي از دست رفته قلمداد مي كند (با اينكه ايهاب حسن و چارلز جنكس به دو گونه ي مختلف و متفاوت نحوه ي پيدايش پسامدرنيسم را ذكر كرده اند) همه و همه ما را بر اين باور مي دارد كه پسامدرنيسم باعث فروپاشي و يا دگرگوني اساسي تماميِ چرخه هاي اجتماعي ـ اقتصادي و سياسي مدرنيته گرديده است. پسامدرنيته را شايد بتوان حاصل شدت يافتن تمامي انرژي هايي دانست كه رو به سمت دگرگوني و اضمحلال حركت كردند كه ديويدها روي نيز پسامدرنيسم را موجب ايجاد تزلزل در اشكال و سازمان دهي اجتماعي و سياسي اي مي داند كه در جريان مدرنيته، جانشين اشكال سنتي گذشته (سبك ها) و تزلزل در منافع اقتصادي و بي ثباتي در الگوها گرديد. تزلزل و يا حتي شك كردن به تمامي الگوها و پيشرفت هاي خطي كه به سوي مقصدي واحد حركت مي كنند و نفي بازار لامتغير در عرصه هاي مختلف و فروپاشي تمامي فرا روايت هاي جامع از مؤلفه هاي پسامدرنيسم محسوب مي گردد كه به اين جريان شكل مي دهد. از مشخصه هاي ديگر وضعيت پسامدرن ظهور خودآگاهي در حايت فرهنگي مي باشد توانمند بودن يك صنعت، ديگر مدنظر نيست. آنجا كه شركت ها و توليدكنندگان محصولات به توليد مشابه نمي پردازند، بلكه شركت هايي چندمنظوره محسوب مي گردند و همواره در حال تغيير نسبت به تغييرها (مُد) هستند و همين طور اقتصادهايي كه در آنها سلايق و تنوع يابي محصولات مدنظر قرار مي گيرد. به نوعي معرف پسامدرنيته است، يعني همواره از يك اقتصاد كالا محور به سوي اقتصادي برحسب بازار و چندمحوري طبق اطلاعات و خدمات هستند، مي باشد.