«نقاشی زیباترین هنرهاست». پل گوگن اوژن آنری پل گوگن (۷ ژوئن ۱۸۴۸-۸ مه ۱۹۰۳) نقاش پیشتاز پسا-دریافتگری بود. زندگی پل گوگن در پاریس به دنیا آمد. بعد از چند سال که در ناوگان بازرگانی فرانسه خدمت کرد، به دلالی بورس روی آورد و در فراغت و روزهای تعطیل به نقاشی می‌پرداخت. به تدریج به خرید و گردآوری تابلوهای امپرسیونیستی مشغول شد. از ۱۸۷۵ با پیسارو طرح دوستی ریخت و در نمایشگاه دریافتگری سال ۱۸۸۶-۱۸۸۰ شرکت کرد؛ از ۱۸۸۳ به طور تمام وقت به نقاشی پرداخت. در ۱۸۸۹ با نمادگرایان فرانسوی در پاریس و بروکسل نمایشگاه‌هایی برپا کرد. سال‌های ۱۸۹۱-۱۸۹۳ را در تاهیتی به سر برد؛ بعد به فرانسه بازگشت. از ۱۸۹۵ به بعد در تاهیتی به سر برد. در سال‌های ۱۸۹۸-۱۸۹۹ در نگارخانه ولار در پاریس نمایشگاه انفرادی تشکیل داد. در ۱۹۰۳ در جزایر مارکیز، در جنوب اقیانوس آرام، از دنیا رفت. بعد از مرگ گوگن نمایشگاه بزرگی در «سالن پاییز» در سال ۱۹۰۶ برای بزرگداشت وی برپا گردید و طی آن، گوگن به عنوان پیشتاز حرکت‌های ضد‌ناتورالیستی، همچون فوویسم در فرانسه و هیجان‌نمایی در آلمان و کشور‌های دیگر معرفی شد. ترک اروپای متمدن وی اروپا را ترک گفت و به دنبال یک زندگی ساده و ابتدایی به تاهیتی رفت. زیرا معتقد شده بود که نقاشی در آستانه سقوط به ورطهٔ عوام‌فریبی و سطحی نگری قرار گرفته است و همهٔ آن هوشیاری و دانایی که در تمدن اروپا بارور شده بود، نوابغ هنر را عقیم می‌ساخت و اجازه نمی‌داد که قدرت و شدت احساسات خویش را صریح و مستقیم ابراز کند. البته گوگن نخستین کسی نبود که چنین نگرانی‌هایی دربارهٔ تمدن داشتگوگن تا سی و پنج سالگی شغلش دلالی سهام است و در یکشنبه بازار نقاشی میکشد و میفروشد. بورس پاریس که ورشکست میشود، او تا بیست سال بعد که در تنهایی و انزوا بمیرد، خودش را وقف نقاشی میکند. تهیدستی او را تا پوستر چسباندن روی دیوارها و فعلگی در کانال پاناما میکشاند.به خاطر ارزانی و به دعوت دوستی سه، چهار سالی به روستایی میرود به نام برتون(Breton) که در کشور خودش فرانسه واقع است و مدتی با چند نقاش از ملیتهای دیگر مراوده میکند و شیوه شخصیش را که متکی است به زمینه های خالص رنگی و خطوط مؤکد اما نازک در لبه ها و ساده کردن اشکال، پی ریزی میکند. (نگاه کنید به تفاوت کار او با ون گوک که عموما از زمینه های غیریکنواخت و خطوط قطور در لبه اشیای نقاشیش استفاده میکند).
«نقاشی زیباترین هنرهاست». پل گوگن اوژن آنری پل گوگن (۷ ژوئن ۱۸۴۸-۸ مه ۱۹۰۳) نقاش پیشتاز پسا-دریافتگری بود. زندگی پل گوگن در پاریس به دنیا آمد. بعد از چند سال که در ناوگان بازرگانی فرانسه خدمت کرد، به دلالی بورس روی آورد و در فراغت و روزهای تعطیل به نقاشی می‌پرداخت. به تدریج به خرید و گردآوری تابلوهای امپرسیونیستی مشغول شد. از ۱۸۷۵ با پیسارو طرح دوستی ریخت و در نمایشگاه دریافتگری سال ۱۸۸۶-۱۸۸۰ شرکت کرد؛ از ۱۸۸۳ به طور تمام وقت به نقاشی پرداخت. در ۱۸۸۹ با نمادگرایان فرانسوی در پاریس و بروکسل نمایشگاه‌هایی برپا کرد. سال‌های ۱۸۹۱-۱۸۹۳ را در تاهیتی به سر برد؛ بعد به فرانسه بازگشت. از ۱۸۹۵ به بعد در تاهیتی به سر برد. در سال‌های ۱۸۹۸-۱۸۹۹ در نگارخانه ولار در پاریس نمایشگاه انفرادی تشکیل داد. در ۱۹۰۳ در جزایر مارکیز، در جنوب اقیانوس آرام، از دنیا رفت. بعد از مرگ گوگن نمایشگاه بزرگی در «سالن پاییز» در سال ۱۹۰۶ برای بزرگداشت وی برپا گردید و طی آن، گوگن به عنوان پیشتاز حرکت‌های ضد‌ناتورالیستی، همچون فوویسم در فرانسه و هیجان‌نمایی در آلمان و کشور‌های دیگر معرفی شد. ترک اروپای متمدن وی اروپا را ترک گفت و به دنبال یک زندگی ساده و ابتدایی به تاهیتی رفت. زیرا معتقد شده بود که نقاشی در آستانه سقوط به ورطهٔ عوام‌فریبی و سطحی نگری قرار گرفته است و همهٔ آن هوشیاری و دانایی که در تمدن اروپا بارور شده بود، نوابغ هنر را عقیم می‌ساخت و اجازه نمی‌داد که قدرت و شدت احساسات خویش را صریح و مستقیم ابراز کند. البته گوگن نخستین کسی نبود که چنین نگرانی‌هایی دربارهٔ تمدن داشتگوگن تا سی و پنج سالگی شغلش دلالی سهام است و در یکشنبه بازار نقاشی میکشد و میفروشد. بورس پاریس که ورشکست میشود، او تا بیست سال بعد که در تنهایی و انزوا بمیرد، خودش را وقف نقاشی میکند. تهیدستی او را تا پوستر چسباندن روی دیوارها و فعلگی در کانال پاناما میکشاند.به خاطر ارزانی و به دعوت دوستی سه، چهار سالی به روستایی میرود به نام برتون(Breton) که در کشور خودش فرانسه واقع است و مدتی با چند نقاش از ملیتهای دیگر مراوده میکند و شیوه شخصیش را که متکی است به زمینه های خالص رنگی و خطوط مؤکد اما نازک در لبه ها و ساده کردن اشکال، پی ریزی میکند. (نگاه کنید به تفاوت کار او با ون گوک که عموما از زمینه های غیریکنواخت و خطوط قطور در لبه اشیای نقاشیش استفاده میکند).