شمسا بصیرت - دانشجوی دکتری مهندسی آبمجتبی صانعی - دانشیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری کشورسیدفضل اله ساغروانی - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرودمسئله اصلی آسیب پذیری تکیه گاه پل ها درسیلاب دشت ها آبشستگی موضعی دماغه آنها می باشد پدیده آبشستگی موضعی دماغه به علت تنگ شدگی مقطع جریان و وجود گردابه های قوی ایجاد می شود با توجه به پیچیدگی پدیده و تاثیر پارامترهای زیاد براین پدیده استفاده از روشهای عددی برای تخمین تاثیر آن مشکل می باشد برای کاهش میزان آبشستگی روشهای مختلفی ارایه شده است که پیچیدگی خاص خود را دارند دراین تحقیق با استفاده از آبشکن محافظ درطول های مختلف درفواصل مختلف از تکیه گاه آبشستگی تکیه گاه کاهش داده شد با توجه به نتایج آزمایشها و کنترل میزان خطای داده ها تاثیر آبشکن محافظ در کاهش آبشستگی بررسی شد دراین تحقیق علاوه بربررسی عمق حداکثر آبشستگی به میزان گسترش تل پایین دست و ابعاد حفره آبشستگی نیز پرداخته شده است.آبشکن محافظ - آبشستگی موضعی - کوله تکیه گاه پل - مدل آزمایشگاهیدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (بصیرت, شمسا؛ مجتبی صانعی و سیدفضل اله ساغروانی، ۱۳۹۱) برای بار دوم به بعد: (بصیرت؛ صانعی و ساغروانی، ۱۳۹۱)