نفیسه رمضانی - کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی، بیابانزداییرضا جعفری - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصدر مناطق خشک و نیمه خشک که بارندگی برای تأمین آب مورد نیاز جوانهزنی و رشد مناسب درختان کافی نیست تکنیکهای جمعآوری آب به کار برده میشود. این تکنیکها به طور معنیداری سرعت استقرار درختان را در مناطق مستعد خشکسالی از طریق تمرکز باران و رواناب افزایش میدهند. جمعآوری آب یک استراتژی سنتی است اما اخیراً برای افزایش تولید محصولات کشاورزی بهبود یافته است. این تکنیکها در پهنه جهانی به دو گروه عمده تقسیم میشوند: 1) جمعآوری آب باران، که رواناب حاصل از باران را جمعآوری میکند و برای آبیاری محصولات کشاورزی، مراتع و درختان استفاده میشود 2) جمعآوری سیلاب که سیلاب رودهای موقتی و رودخانهها را استفاده میکند. از جمله تکنیکهای دسته اول میتوان به بندهای تراز، میکرو آبخیزهای نگاریم، سیستمهای مسکات، بندهای سنگی تراز و برای دسته دوم بندهای تراز در شیبهای مختلف را میتوان نام برد. مقدار و توزیع باران، شرایط توپوگرافی، نوع خاک، گونههای زراعی و عملیات کشت، نوع تکنیک مورد استفاده را تعیین میکند. با توجه به اینکه ایران در اقلیم خشک و نیمه خشک قرار دارد و با کمبود بارندگی مواجه است لزوم استفاده از این تکنیکها جهت مدیریت بهتر روانابها و سیلابها دیده میشود. هدف این مقاله بررسی شرایط و اصول ساختمانی این تکنیکها استجمعآوری آب - مناطق خشک و نیمه خشک - میکرو آبخیز نگاریمدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (رمضانی, نفیسه و رضا جعفری، ۱۳۹۱) برای بار دوم به بعد: (رمضانی و جعفری، ۱۳۹۱)