محمد مهدی رستگار - محسن تدین (شناسه پژوهشگر - Researcher ID: ۲۲۶۱) فریدون رضایی - در این مقاله، نتایج بررسی آزمایشگاهی بر روی اثر حباب زا در جذب و نفوذ آب و یون کلرید در بتن ارائه می شود. به این منظور، نمونه ها با 4 درصد هوای عمدی و دو نسبت آب به سیمان، ساخته شد. در سنین مختلف آزمایشهای مقاومت فشاری، جذب آب حجمی، جذب آب مویینه، نفوذ آب تحت فشار، مقاومت ویژه الکتریکی، پروفیل یون کلرید و ضریب انتشار کلرید بتن انجام شد. بطور کلی مشاهده میشود با افزایش درصد هوای عمدی طرح، از مقدار مقاومت فشاری کاسته میشود و جذب آب و نفوذ پذیری بتن افزایش یافته و دوام بتن کاهش می یابد.حباب زا، دوام - جذب آب - جذب آب مویینه - نفوذ یون کلرید - مقاومت فشاری - مقاومت ویژه الکتریکیدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (رستگار, محمد مهدی؛ محسن تدین و فریدون رضایی، ۱۳۸۹) برای بار دوم به بعد: (رستگار؛ تدین و رضایی، ۱۳۸۹)
تاثیرمواد حباب زا بر جذب و نفوذ آب و یون كلرید در بتن
محمد مهدی رستگار - محسن تدین (شناسه پژوهشگر - Researcher ID: ۲۲۶۱) فریدون رضایی - در این مقاله، نتایج بررسی آزمایشگاهی بر روی اثر حباب زا در جذب و نفوذ آب و یون کلرید در بتن ارائه می شود. به این منظور، نمونه ها با 4 درصد هوای عمدی و دو نسبت آب به سیمان، ساخته شد. در سنین مختلف آزمایشهای مقاومت فشاری، جذب آب حجمی، جذب آب مویینه، نفوذ آب تحت فشار، مقاومت ویژه الکتریکی، پروفیل یون کلرید و ضریب انتشار کلرید بتن انجام شد. بطور کلی مشاهده میشود با افزایش درصد هوای عمدی طرح، از مقدار مقاومت فشاری کاسته میشود و جذب آب و نفوذ پذیری بتن افزایش یافته و دوام بتن کاهش می یابد.حباب زا، دوام - جذب آب - جذب آب مویینه - نفوذ یون کلرید - مقاومت فشاری - مقاومت ویژه الکتریکیدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (رستگار, محمد مهدی؛ محسن تدین و فریدون رضایی، ۱۳۸۹) برای بار دوم به بعد: (رستگار؛ تدین و رضایی، ۱۳۸۹)