چكيده در بسياري موارد نياز به اندازه گيري مقاومت بتن يك عضو سازه اي مي باشد. در اين موارد مغزه گيري به عنوان يكي از روشهاي تخمين مقاومت قسمتهاي داخلي يك عضو مي تواند به كار رود. با توجه به عوامل مؤثر بر مغزه، مقاومت مغزه با مقاومت نمونه هاي استوانه اي معمول برابر نيست. لذا يك برنامه آزمايشگاهي جهت بررسي مقاومت مغزه تهيه شد و در دانشگاه صنعتي شريف به اجرا درآمد. هدف از اين برنامه تعيين ضرايبي جهت ارتباط بين مقاومت مغزه و مقاومت نمونه استوانه اي مي باشد. در اين راستا نمونه هايي به صورت تير و استوانه براي سه مقاومت مختلف بتن ساخته شدو پس از عمل آوري از تيرها مغزه هايي گرفته شد. مغزه ها همراه با نمونه هاي استوانه اي استاندارد تحت آزمايش فشاري قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصل از آزمايش ها،روابطي براي تعيين مقاومت بتن بر اساس مقاومت مغزه به دست آمد. كليد واژه ها: آزمايشهاي بتن، مغزه، مغزه گيري، مقاومت بتن، نمونه هاي استوانه اي استاندارد مقدمه معمول ترين آزمايش بر روي بتن، آزمايش مقاومت فشاري است زيرا به هر حال بتن يك مصالح سازه اي است و از طرفي آزمايشهاي مربوط به اندازه گيري مقاومت ساده هستند. نمونه هاي اين آزمايش از بتن تازه و قبل از ريختن آن در قالب گرفته مي شود. درحقيقت اين آزمايش ، مقاومت موجود در عضو سازه اي را به دست نمي‌دهد زيرا در آن اثرات انتقال، تراكم و عمل آوري بتن با وضع موجود در سازه متفاوت است. به علاوه از آنجا كه تعيين مقاومت نمونه هاي استاندارد معمولا در سن 28 روزه انجام مي‌شود، نمي‌توان از آن براي تعيين مقاومت در سنين كمتر استفاده كرد.گاهي اوقات ممكن است اطلاعات لازم در مورد يك سازه ساخته شده موجود نباشد يا اينكه اطلاعات موجود بنابر دلايلي مورد ترديد واقع شوند يا براي بررسي علل خرابي يك ساختمان پس از خرابي آن نياز به اندازه گيري مقاومت بتن باشد.در همه اين موارد آزمايشهاي در محل مورد نياز مي‌باشند.
چكيده در بسياري موارد نياز به اندازه گيري مقاومت بتن يك عضو سازه اي مي باشد. در اين موارد مغزه گيري به عنوان يكي از روشهاي تخمين مقاومت قسمتهاي داخلي يك عضو مي تواند به كار رود. با توجه به عوامل مؤثر بر مغزه، مقاومت مغزه با مقاومت نمونه هاي استوانه اي معمول برابر نيست. لذا يك برنامه آزمايشگاهي جهت بررسي مقاومت مغزه تهيه شد و در دانشگاه صنعتي شريف به اجرا درآمد. هدف از اين برنامه تعيين ضرايبي جهت ارتباط بين مقاومت مغزه و مقاومت نمونه استوانه اي مي باشد. در اين راستا نمونه هايي به صورت تير و استوانه براي سه مقاومت مختلف بتن ساخته شدو پس از عمل آوري از تيرها مغزه هايي گرفته شد. مغزه ها همراه با نمونه هاي استوانه اي استاندارد تحت آزمايش فشاري قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصل از آزمايش ها،روابطي براي تعيين مقاومت بتن بر اساس مقاومت مغزه به دست آمد. كليد واژه ها: آزمايشهاي بتن، مغزه، مغزه گيري، مقاومت بتن، نمونه هاي استوانه اي استاندارد مقدمه معمول ترين آزمايش بر روي بتن، آزمايش مقاومت فشاري است زيرا به هر حال بتن يك مصالح سازه اي است و از طرفي آزمايشهاي مربوط به اندازه گيري مقاومت ساده هستند. نمونه هاي اين آزمايش از بتن تازه و قبل از ريختن آن در قالب گرفته مي شود. درحقيقت اين آزمايش ، مقاومت موجود در عضو سازه اي را به دست نمي‌دهد زيرا در آن اثرات انتقال، تراكم و عمل آوري بتن با وضع موجود در سازه متفاوت است. به علاوه از آنجا كه تعيين مقاومت نمونه هاي استاندارد معمولا در سن 28 روزه انجام مي‌شود، نمي‌توان از آن براي تعيين مقاومت در سنين كمتر استفاده كرد.گاهي اوقات ممكن است اطلاعات لازم در مورد يك سازه ساخته شده موجود نباشد يا اينكه اطلاعات موجود بنابر دلايلي مورد ترديد واقع شوند يا براي بررسي علل خرابي يك ساختمان پس از خرابي آن نياز به اندازه گيري مقاومت بتن باشد.در همه اين موارد آزمايشهاي در محل مورد نياز مي‌باشند.