چکیده:هدف اصلی تحقیق حاضر، تعیین اثر شیوه تمرین با وزنه و ماکزس بر انعطاف پذیری والیبالیست های زن شهرستان آبادان بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی می باشد که در آن روش مقایسه ای استفاده شده است. بدین منظور،33 ورزشکار والیبالیست شهرستان والیبال جهت شرکت در این پژوهش به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت هدفمند در سه گروه تجربی ویک گروه کنترل قرار گرفتند. شاخص انعطاف پذیری، قبل و پس از شش هفته برنامه تمرینی در گروه های تجربی و گروه کنترل اندازه گیری شدند. جهت بررسی طبیعی بودن توزیع دادهها از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف استفاده شد. تحلیل کواریانس (ANCOVA) جهت مقایسه سه گروه استفاده شد. لازم به توضیح است تمامی تحلیلها در سطح 05/0≥p و با استفاده از نرمافزار آماری SPSSنسخه 22 انجام شد. همچنین از نرم افزار اکسل 2013 برای رسم جداول استفاده گردید. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان کرد که تمرینات ماکزس سبب بهبود انعطاف پذیری می شود. همچنین تفاوت معنی داری میان مزایای تمرین ماکزس نسبت به تمرین پلایومتریک و تمرین با وزنه در بهبود شاخص های آمادگی جسمانی، حرکتی وجود ندارد. مقدمه:مزایایی علم تمرین در سال های اخیر، شگفت انگیز بوده است و بهبود آمادگی جسمانی بخش مهمی از توسعه این علم را نمایان کرده است(نجف زاده و همکاران،2014). به طوری که امروزه آمادگی جسمانی یکی از مهمترین نیازهای ورزشکاران می باشد.شاخصه های آمادگی جسمانی ورزشکاران بسیار مهم هستند، زیرا آثار قابل ملاحظه ای بر مهارت بازیکنان و تاکتیک های تیمی دارند. از میان رشته های ورزشی بازی های توپی نیازمند فعالیت های بیشینه تکراری مانند پرش و جابجایی های سریع هستند. از اینرو بازیکنان رشته های توپی برای دست یابی به اجرای موفقیت آمیز در سطح رقابتی باید به سطوح بالای آمادگی جسمانی دست یابند از میان رشته های توپی، بازی والیبال یکی از فعال ترین و مهیج ترین ورزش های توپی است.بنابر این، به کار گیری مناسبت ترین روش تمرینی مهم ترین عملی است که باید توسط مختصصان رشته های ورزشی