امروزه روش اجزاي محدود توسعه يافته به عنوان يك روش كارآ براي مدلسازي ناپيوستگيهاي قوي و ضعيف به كار ميرود. يكي از متداولترين ناپيوستگي قوي كه با روش اجزاي محدود توسعه يافته مدلسازي ميشود مسئلهي ترك است. با استفاده از اين روش نيازي به شبكهبندي مجدد دامنهي حل و استفاده از المانهاي تكينه براي مدلسازي نوك ترك نخواهد بود، از اين رو هزينهي محاسبات بسيار كاهش مييابد. در اين تحقيق مدلسازي ترك در حالت الاستيك–پلاستيك با روش اجزاي محدود توسعه يافته با نگرشي متفاوت از مكانيك شكست متعارف ارايه ميشود در اين رويكرد به كمك مكانيك آسيب معياري براي رشد ترك معرفي ميشود، در اين صورت توابع غنيسازي براي تقريب تكينگي نوك ترك قابل حذف خواهد بود. براي پيادهسازي از روش گرهي مجازي سود برده ميشود. براي نشان دادن توانايي روش ارايه شده، پيادهسازي اين روش در خمش سه نقطهاي موردراستي آزمايي قرار ميگيرد.
روش اجزاي محدود توسعه يافته با رهيافت مكانيك آسيب
امروزه روش اجزاي محدود توسعه يافته به عنوان يك روش كارآ براي مدلسازي ناپيوستگيهاي قوي و ضعيف به كار ميرود. يكي از متداولترين ناپيوستگي قوي كه با روش اجزاي محدود توسعه يافته مدلسازي ميشود مسئلهي ترك است. با استفاده از اين روش نيازي به شبكهبندي مجدد دامنهي حل و استفاده از المانهاي تكينه براي مدلسازي نوك ترك نخواهد بود، از اين رو هزينهي محاسبات بسيار كاهش مييابد. در اين تحقيق مدلسازي ترك در حالت الاستيك–پلاستيك با روش اجزاي محدود توسعه يافته با نگرشي متفاوت از مكانيك شكست متعارف ارايه ميشود در اين رويكرد به كمك مكانيك آسيب معياري براي رشد ترك معرفي ميشود، در اين صورت توابع غنيسازي براي تقريب تكينگي نوك ترك قابل حذف خواهد بود. براي پيادهسازي از روش گرهي مجازي سود برده ميشود. براي نشان دادن توانايي روش ارايه شده، پيادهسازي اين روش در خمش سه نقطهاي موردراستي آزمايي قرار ميگيرد.